Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

παράκοπος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παράκοπος παράκοπον

Structure: παρακοπ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: parako/ptw II

Sense

  1. frenzied, frantic

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative παράκοπος παράκοπον
Genitive παρακόπου παρακόπου
Dative παρακόπῳ παρακόπῳ
Accusative παράκοπον παράκοπον
Vocative παράκοπε παράκοπον
DualN/A/V παρακόπω παρακόπω
G/D παρακόποιν παρακόποιν
PluralNominative παράκοποι παράκοπα
Genitive παρακόπων παρακόπων
Dative παρακόποις παρακόποις
Accusative παρακόπους παράκοπα
Vocative παράκοποι παράκοπα
Positive Comparative Superlative
Adjective παράκοπος παρακόπου παρακοπώτερος παρακοπωτέρου παρακοπώτατος παρακοπωτάτου
Adverb παρακόπως παρακοπώτερον παρακοπώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αὐτῶν ὅταν ληφθῇ τισ ἀνόσιόν τι δρῶν, μανίαισ φλέγων λύσσῃ παράκοποσ, εἴ τι δρῴη πᾶσιν ἐμφανὴσ ὁρᾶν ἔσται γυναιξὶ καὶ βροτοῖσιν, ὅτι τά <τε> παράνομα τά τ’ ἀνόσια <παρὼν> θεὸσ ἀποτίνεται. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Choral, strophe 17)
  • τοιγάρ νιν αὐτὰσ ἐκ δόμων ᾤστρησ’ ἐγὼ μανίαισ, ὄροσ δ’ οἰκοῦσι παράκοποι φρενῶν· (Euripides, episode 3:3)
  • ὃσ ἀδίκῳ γνώμᾳ παρανόμῳ τ’ ὀργᾷ περὶ <σὰ> Βάκχι’, ὄργια ματρόσ τε σᾶσ μανείσᾳ πραπίδι παρακόπῳ τε λήματι στέλλεται, τἀνίκατον ὡσ κρατήσων βίᾳ, γνωμᾶν σωφρόνα θάνατοσ ἀπροφάσι‐ στοσ ἐσ τὰ θεῶν ἔφυ· (Euripides, choral, antistrophe 11)
  • ἓ ἕ, οἰστρηλάτῳ δὲ δείματι δειλαίαν παράκοπον ὧδε τείρεισ; (Aeschylus, Prometheus Bound, choral, strophe 14)

Synonyms

  1. frenzied

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION