Sense

1. prone to anger, irascible, to be angry

Examples

• ὁ ῥύστης μου ἐξ ἐχθρῶν μου ὀργίλων, ἀπὸ τῶν ἐπανισταμένων ἐπ᾿ ἐμὲ ὑψώσεις με, ἀπὸ ἀνδρὸς ἀδίκου ρῦσαί με. (Septuagint, Liber Psalmorum 17:49)
• κρεῖσσον οἰκεῖν ἐν γῇ ἐρήμῳ ἢ μετὰ γυναικὸς μαχίμου καὶ γλωσσώδους καὶ ὀργίλου. (Septuagint, Liber Proverbiorum 21:18)
• μὴ ἴσθι ἑταῖρος ἀνδρὶ θυμώδει, φίλῳ δὲ ὀργίλῳ μὴ συναυλίζου, (Septuagint, Liber Proverbiorum 22:26)
• ἀνὴρ θυμώδης ὀρύσσει νεῖκος, ἀνὴρ δὲ ὀργίλος ἐξώρυξεν ἁμαρτίαν. (Septuagint, Liber Proverbiorum 29:22)
• ἐπεὶ ἐὰν ὀργίλως με διάθησθε διὰ τῆς ἀπειθείας ὑμῶν, ἀναγκάσετέ με ἐπὶ δειναῖς κολάσεσιν ἕνα ἕκαστον ὑμῶν διὰ τῶν βασάνων ἀπολέσαι. (Septuagint, Liber Maccabees IV 8:9)
• καί μοι δὸς ἐνταῦθα ἤδη ἐρέσθαι σε, εἰ ἐθέλοις ἂν ἔξω τῶν λόγων τὰ ἄλλα ἐοικέναι τῷ διδασκάλῳ, οὕτω μὲν ὀργίλος, οὕτω δὲ μικρολόγος, οὕτω δὲ φιλόνεικος ὢν καὶ φιλήδονος νὴ Δἴ, εἰ καὶ μὴ τοῖς πολλοῖς δοκεῖ. (Lucian, 165:1)
• λέγω δὲ τὰς δυνάμεις καθ ἃς λέγονται κατὰ τὰ πάθη οἱ ἐνεργοῦντες, οἱο῀ν ὀργίλος ἀνάλγητος ἐρωτικὸς αἰσχυντηλὸς ἀναίσχυντος. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 47:1)
• ὀργίλος μὲν γάρ ἐστιν ὁ μᾶλλον ἢ δεῖ ὀργιζόμενος καὶ θᾶττον καὶ πλείοσιν ἢ οἷς δεῖ, ἀνάλγητος δὲ ὁ ἐλλείπων καὶ οἷς καὶ ὅτε καὶ ὥς: (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 58:1)
• τῶν δ ἄκρων ὁ μὲν ὑπερβάλλων ὀργίλος ἔστω, ἡ δὲ κακία ὀργιλότης, ὁ δ ἐλλείπων ἀόργητός τις, ἡ δ ἔλλειψις ἀοργησία. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 2 84:1)

Similar forms

• ὀργισθεὶς (64)
• ὄργια (59)
• ὀργίζεται (25)
• ὀργίζεσθε (22)
• ὀργίων (16)
• ὀργίλοι (15)
• ὀργίλον (9)
• ὀργίλως (9)
• ὀργίζῃ (9)
• ὀργίλος (9)
• ὀργισθῇς (7)
• ὀργιλότης (6)
• ὀργίζομαι (5)
• ὀργιεῖσθε (5)
• ὀργισθείς (4)
• ὀργισθείη (4)
• ὀργιστέον (3)
• ὀργίλων (3)
• ὀργίζου (3)
• ὀργίλου (3)
• ὄργι (3)
• ὀργίλῳ (3)
• ὀργίσαι (2)
• ὀργισθῇ (2)
• ὀργίζησθε (2)
• ὀργίλους (2)
• ὀργίσῃ (2)
• ὄργιά (2)
• ὀργιαστὴν (2)
• ὀργιασμῶν (2)
• ὀργιάσαι (2)
• ὀργίζοιτο (2)
• ὀργιεῖσθ (2)
• ὀργίοις (2)
• ὀργισθὲν (2)
• ὀργίζηται (2)
• ὀργιασμοῦ (2)
• ὀργισθῆτε (2)
• ὀργιάσων (1)
• ὀργίλα (1)
• ὀργιλότητα (1)
• ὀργίζοιτ (1)
• ὀργιασταὶ (1)
• ὀργιάζωσι (1)
• ὀργισθῆτέ (1)
• ὀργιασμοὶ (1)
• ὀργιάζειν (1)
• ὀργίλης (1)
• ὀργισθήσῃ (1)
• ὄργιον (1)
• ὀργισθέντ (1)
• ὀργίζοι (1)
• ὀργιάζων (1)
• ὀργίλοις (1)
• ὀργίσθητε (1)
• ὀργιάζει (1)
• ὀργίλη (1)
• ὀργίσας (1)
• ὀργίζεσθ (1)
• ὀργιαστάς (1)
• ὀργισθήτω (1)
• ὀργιάζοιτ (1)
• ὀργίζομαί? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.