Ancient Greek-English Dictionary Language

βωμολόχος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βωμολόχος βωμολόχη βωμολόχον

Structure: βωμολοχ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: loxa/w

Sense

  1. one that lurked about the altars for the scraps that could be got there, a half-starved beggar
  2. one who would do any dirty work to get a meal, a lick-spittle, low jester, buffoon, ribald trick, vulgar

Examples

  • καὶ οὐκ αἰσχύνῃ κόλαξιν ἀνθρώποισ καὶ ἀγοραίοισ καὶ βωμολόχοισ ἀντεξεταζόμενοσ καὶ ἐν τοσούτῳ πλήθει Ῥωμαϊκῷ μόνοσ ξενίζων τῷ τρίβωνι καὶ πονηρῶσ τὴν Ῥωμαίων φωνὴν βαρβαρίζων, εἶτα δειπνῶν δεῖπνα θορυβώδη καὶ πολυάνθρωπα συγκλύδων τινῶν καὶ τῶν πλείστων μοχθηρῶν; (Lucian, De mercede, (no name) 24:3)
  • καὶ πρὸσ τούτοισ γάστριδασ ἡμῶν ὄντασ μᾶλλον καὶ λωποδύτασ καὶ βωμολόχουσ κἀνδραποδιστάσ. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Parabasis, pnigos2)
  • ὦ θυμὲ νυνὶ βωμολόχον ἔξευρέ τι. (Aristotle, Episode 1:4)
  • ἐάν τισ εἴπῃ βωμολόχοσ ξυνήγοροσ· (Aristotle, Episode21)
  • καὶ βωμολόχοσ. (Aristophanes, Clouds, Agon, proagon27)
  • μέμνησο δ’ ὅπωσ ὁ πανοῦργοσ ἀνὴρ καὶ ψευδολόγοσ καὶ βωμολόχοσ μηδέποτ’ ἐσ τὸν θᾶκον τὸν ἐμὸν μηδ’ ἄκων ἐγκαθεδεῖται. (Aristophanes, Frogs, Exodus, anapests4)
  • "τοὺσ Θεσσαλούσ, φησίν, εἰδὼσ ὁ Φίλιπποσ ἀκολάστουσ ὄντασ καὶ περὶ τὸν βίον ἀσελγεῖσ συνουσίασ αὐτῶν κατεσκεύαζε καὶ πάντα τρόπον ἀρέσκειν αὐτοῖσ ἐπειρᾶτο, ὀρχούμενοσ καὶ κωμάζων καὶ πᾶσαν ἀκολασίαν ὑπομένων ἦν δὲ καὶ φύσει βωμολόχοσ καὶ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν μεθυσκόμενοσ καὶ χαίρων τῶν ἐπιτηδευμάτων τοῖσ πρὸσ ταῦτα συντείνουσι καὶ τῶν ἀνθρώπων τοῖσ εὐφυέσι κάλουμένοισ καὶ τὰ γέλοια λέγουσι καὶ ποιοῦσι· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 76 2:1)
  • ὁ μὲν γὰρ αὑτοῦ ἕνεκα ποιεῖ τὸ γελοῖον, ὁ δὲ βωμολόχοσ ἑτέρου. (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 18 7:3)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION