Aristotle, Episode

(아리스토텔레스, Episode)

ὦ φίλτατ’ ἀνδρῶν ἐλθὲ δεῦρ’ Ἀγοράκριτε. ὅσα με δέδρακασ ἀγάθ’ ἀφεψήσασ. ἐγώ; ἀλλ’ ὦ μέλ’ οὐκ οἶσθ’ οἱο͂σ ἦσθ’ αὐτὸσ πάροσ, οὐδ’ οἷ’ ἔδρασ· ἐμὲ γὰρ νομίζοισ ἂν θεόν. τί δ’ ἔδρων, κάτειπέ μοι, πρὸ τοῦ; ποῖόσ τισ ἦ; πρῶτον μέν, ὁπότ’ εἴποι τισ ἐν τἠκκλησίᾳ, ὦ Δῆμ’ ἐραστήσ εἰμι σὸσ φιλῶ τέ σε καὶ κήδομαί σου καὶ προβουλεύω μόνοσ, τούτοισ ὁπότε χρήσαιτό τισ προοιμίοισ, ἀνωρτάλιζεσ κἀκερουτίασ. ἐγώ; εἶτ’ ἐξαπατήσασ σ’ ἀντὶ τούτων ᾤχετο. τί φῄσ; ταυτί μ’ ἔδρων, ἐγὼ δὲ τοῦτ’ οὐκ ᾐσθόμην; τὰ δ’ ὦτά γ’ ἄν σου νὴ Δί’ ἐξεπετάννυτο ὥσπερ σκιάδειον καὶ πάλιν ξυνήγετο. οὕτωσ ἀνόητοσ ἐγεγενήμην καὶ γέρων; καὶ νὴ Δί’ εἴ γε δύο λεγοίτην ῥήτορε, ὁ μὲν ποιεῖσθαι ναῦσ μακρὰσ ὁ δ’ ἕτεροσ αὖ καταμισθοφορῆσαι τοῦθ’, ὁ τὸν μισθὸν λέγων τὸν τὰσ τριήρεισ παραδραμὼν ἂν ᾤχετο. οὗτοσ τί κύπτεισ; οὐχὶ κατὰ χώραν μενεῖσ; αἰσχύνομαί τοι ταῖσ πρότερον ἁμαρτίαισ. ἀλλ’ οὐ σὺ τούτων αἴτιοσ, μὴ φροντίσῃσ, ἀλλ’ οἵ σε ταῦτ’ ἐξηπάτων. νυνδὶ φράσον· ἐάν τισ εἴπῃ βωμολόχοσ ξυνήγοροσ· οὐκ ἔστιν ὑμῖν τοῖσ δικασταῖσ ἄλφιτα, εἰ μὴ καταγνώσεσθε ταύτην τὴν δίκην· τοῦτον τί δράσεισ, εἰπέ, τὸν ξυνήγορον;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION