εὐκίνητος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
εὐκίνητος
εὐκίνητον
Structure:
εὐκινητ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Ἔστι γὰρ ἐν αὐτῇ πνεῦμα νοερόν, ἅγιον, μονογενέσ, πολυμερέσ, λεπτόν, εὐκίνητον, τρανόν, ἀμόλυντον, σαφέσ, ἀπήμαντον, φιλάγαθον, ὀξύ, ἀκώλυτον, εὐεργετικόν, (Septuagint, Liber Sapientiae 7:22)
- εἰ δὲ καί τισ ὑλοτόμοσ τέκνων εὐκίνητον φυτὸν ἐκπρίσασ περιέξυσεν εὐμαθῶσ πάντα τὸν φλοιὸν αὐτοῦ καὶ τεχνησάμενοσ εὐπρεπῶσ κατεσκεύασε χρήσιμον σκεῦοσ εἰσ ὑπηρεσίαν ζωῆσ, (Septuagint, Liber Sapientiae 13:11)
- ὀργιλότησ δ’ ἐστὶ κακία τοῦ θυμοειδοῦσ, καθ’ ἣν εὐκίνητοι γίνονται πρὸσ ὀργήν. (Aristotle, Virtues and Vices 11:2)
- πραότητοσ δ’ ἐστὶ τὸ δύνασθαι φέρειν μετρίωσ ἐγκλήματα καὶ ὀλιγωρίασ, καὶ τὸ μὴ ταχέωσ ὁρμᾶν ἐπὶ τὰσ τιμωρίασ, καὶ τὸ μὴ εὐκίνητον εἶναι πρὸσ τὰσ ὀργάσ, ἄπικρον δὲ τῷ ἤθει καὶ ἀφιλόνεικον, ἔχοντα τὸ ἠρεμαῖον ἐν τῇ ψυχῇ καὶ στάσιμον. (Aristotle, Virtues and Vices 15:3)
- ἔστι δὲ τοῦ ὀργίλου μὴ δύνασθαι φέρειν μήτε τὰσ μικρὰσ ὀλιγωρήσεισ μήτε ἐλαττώσεισ, εἶναι δὲ κολαστικὸν καὶ τιμωρητικὸν καὶ εὐκίνητον πρὸσ ὀργὴν καὶ ὑπὸ ἔργου καὶ ὑπὸ λόγου τοῦ τυχόντοσ. (Aristotle, Virtues and Vices 30:2)
- εὐκίνητοσ δὲ τὸ μετὰ τοῦτο πάντωσ ἔστω καὶ τὸ σῶμα λελυμένοσ τε ἅμα καὶ συμπεπηγώσ, ὡσ λυγίζεσθαί τε ὅπη καιρὸσ καὶ συνεστάναι καρτερῶσ, εἰ τούτου δέοι. (Lucian, De saltatione, (no name) 77:1)
- τὰ τοίνυν ἁμαρτήματα τοῦ μὲν φιλοτιμίασ, τοῦ δὲ φιλονεικίασ γέγονε, καὶ πρὸσ ὀργὴν ὁ μὲν εὐκίνητοσ, ὁ δὲ καὶ δυσπαραίτητοσ. (Plutarch, Comparison of Philopoemen and Titus, chapter 1 2:1)
- οἱο͂ν ὁ Ἀθηναίων εὐκίνητόσ ἐστι πρὸσ ὀργήν, εὐμετάθετοσ πρὸσ ἔλεον, μᾶλλον ὀξέωσ ὑπονοεῖν ἢ διδάσκεσθαι καθ’ ἡσυχίαν βουλόμενοσ· (Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 3 4:1)
- οὕτω μὲν γὰρ ἂν ἴσωσ αἴτια δόξειεν εἶναι ὡσ τὸ λευκὸν μεμιγμένον τῷ λευκῷ, ἀλλ’ οὗτοσ μὲν ὁ λόγοσ λίαν εὐκίνητοσ, ὃν Ἀναξαγόρασ μὲν πρῶτοσ Εὔδοξοσ δ’ ὕστερον καὶ ἄλλοι τινὲσ ἔλεγον ῥᾴδιον γὰρ συναγαγεῖν πολλὰ καὶ ἀδύνατα πρὸσ τὴν τοιαύτην δόξαν· (Aristotle, Metaphysics, Book 1 206:4)
- οὕτω μὲν γὰρ ἴσωσ αἴτια δόξειεν ἂν εἶναι ὡσ τὸ λευκὸν μεμιγμένον τῷ λευκῷ, ἀλλ’ οὗτοσ μὲν ὁ λόγοσ λίαν εὐκίνητοσ, ὃν Ἀναξαγόρασ μὲν πρότεροσ Εὔδοξοσ δὲ ὕστεροσ ἔλεγε διαπορῶν καὶ ἕτεροί τινεσ ῥᾴδιον γὰρ πολλὰ συναγαγεῖν καὶ ἀδύνατα πρὸσ τὴν τοιαύτην δόξαν· (Aristotle, Metaphysics, Book 13 76:2)