Ancient Greek-English Dictionary Language

διάπονος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διάπονος διάπονον

Structure: διαπον (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. exercised
  2. toilsome, with toil

Examples

  • αἱ δὲ ποδώκεισ κύνεσ αἱ Κελτικαὶ καλοῦνται μὲν οὐέρτραγοι φωνῇ τῇ Κελτῶν, οὐκ ἀπὸ ἔθνουσ οὐδενόσ, καθάπερ αἱ Κρητικαὶ ἢ Καρικαὶ ἢ Λάκαιναι, ἀλλ̓ ὡσ τῶν Κρητικῶν αἱ διάπονοι ἀπὸ τοῦ φιλοπονεῖν καὶ αἱ ἰταμαὶ ἀπὸ τοῦ ὀξέοσ καὶ αἱ μικταὶ ἀπ̓ ἀμφοῖν, οὕτω δὲ καὶ αὗται ἀπὸ τῆσ ὠκύτητοσ. (Arrian, Cynegeticus, chapter 3 6:2)
  • καὶ οὐκ ἀπεικόσ ἐστι, μηδετέρου τότε τῶν προσαγορευομένων αὐτοκρατόρων εὐδοκιμοῦντοσ, ἐπιπίπτειν τοιούτουσ διαλογισμοὺσ τοῖσ γνησίοισ καὶ διαπόνοισ καὶ σωφρονοῦσι τῶν στρατιωτῶν, ὡσ ἔχθιστον εἰή καὶ δεινόν, ἃ πάλαι διὰ Σύλλαν καὶ Μάριον, εἶτα Καίσαρα καὶ Πομπήϊον ᾠκτείροντο δρῶντεσ ἀλλήλουσ καὶ πάσχοντεσ οἱ πολῖται, ταῦτα νῦν ὑπομένειν ἢ Οὐϊτελλίῳ λαιμαργίασ καὶ οἰνοφλυγίασ ἢ τρυφῆσ καὶ ἀκολασίασ Ὄθωνι τὴν ἡγεμονίαν χορήγημα προθεμένουσ. (Plutarch, Otho, chapter 9 4:1)
  • οὕτω δ̓ ἦσαν διάπονοι τὰ σώματα καὶ κατηθληκότεσ ὡσ μήτε ἱδροῦντά τινα μήτε ἀσθμαίνοντα Ῥωμαίων ὀφθῆναι διὰ πνίγουσ τοσούτου καὶ μετὰ δρόμου τῆσ συρράξεωσ γενομένησ, ὡσ τὸν Κάτλον αὐτὸν ἱστορεῖν λέγουσι μεγαλύνοντα τοὺσ στρατιώτασ. (Plutarch, Caius Marius, chapter 26 5:1)
  • τὸ γὰρ ἡσύχιον αὐτοῦ καὶ σιωπηλὸν καὶ μετὰ πολλῆσ εὐλαβείασ τῶν παιδικῶν ἁπτόμενον ἡδονῶν, βραδέωσ δὲ καὶ διαπόνωσ δεχόμενον τὰσ μαθήσεισ, εὔκολον δὲ πρὸσ τοὺσ συνήθεισ καὶ κατήκοον ἀβελτερίασ τινὸσ καὶ νωθρότητοσ ὑπόνοιαν εἶχε παρὰ τοῖσ ἐκτόσ· (Plutarch, Fabius Maximus, chapter 1 3:3)
  • οὕτω τὸ σῶμα ῥωμαλέον ἦν αὐτῷ καὶ διάπονον τῇ ἀσκήσει. (Plutarch, Sertorius, chapter 3 1:2)

Synonyms

  1. exercised

  2. toilsome

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION