Plutarch, De fortuna Romanorum, section 2 4:

λαβούσησ καὶ ἀναδησαμένησ τοῦτο μὲν ἔθνη καὶ δήμουσ ἐν αὑτῇ, τοῦτο δ’ ἀλλοφύλουσ καὶ διαποντίουσ βασιλέων ἡγεμονίασ, ἕδραν ἔσχε τὰ μέγιστα καὶ ἀσφάλειαν, εἰσ κόσμον εἰρήνησ καὶ ἕνα κύκλον τῆσ ἡγεμονίασ ἀπταίστου περιφερομένησ, πάσησ μὲν ἀρετῆσ ἐγγενομένησ τοῖσ ταῦτα μηχανησαμένοισ, πολλῆσ δὲ καὶ τύχησ συνελθούσησ, ὡσ ἐνέσται τοῦ λόγου προϊόντοσ ἐνδείξασθαι.