Sense

1. a working on oneself, self-murder or the murder of one's own kin
2. personal labour

Examples

• τὴν δὲ τοῦ σώματος ἕξιν αὐτουργίᾳ καὶ διαίτῃ σώφρονι καὶ στρατείαις ἀπ ἀρχῆς συντρόφου γεγονότος πάνυ χρηστικὴν εἶχε, καὶ πρὸς ἰσχὺν καὶ πρὸς ὑγίειαν ὁμαλῶς συνεστῶσαν. (Plutarch, Marcus Cato, chapter 1 3:2)
• ἡ δ αὐτουργία τῶν ταπεινῶν τῆς εἰς τὰ καλὰ ῥᾳθυμίας μάρτυρα τὸν ἐν τοῖς ἀχρήστοις πόνον παρέχεται καθ αὑτῆς: (Plutarch, , chapter 2 1:1)
• αὐτουργίᾳ τε γὰρ ἐτέτρυτο ὁ ψευδαλέξανδρος καὶ παρὰ τὸ ἐκείνῳ ῥαδαλὸν τοῦ σώματος ὑπὸ τρυφῆς καὶ γενναιότητος συνερχόμενον διὰ τὰ ἐναντία τῷδε ἐπισκληρότερον ἐξεβεβήκει τὸ σῶμα. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 17 401:2)

Similar forms

• αὐτουργὸς (12)
• αὐτουργίαν (5)
• αὐτουργοὶ (5)
• αὐτουργοί (4)
• αὐτουργῷ (4)
• αὐτουργοὺς (4)
• αὐτουργούς (3)
• αὐτουργεῖν (3)
• αὐτουργόν (3)
• αὐτουργῶν (2)
• αὐτουργίᾳ (2)
• αὐτουργὸν (2)
• αὐτουργίας (2)
• αὐτουργός (2)
• αὐτουργῆσαι (1)
• αὐτουργοῦντα (1)
• αὐτουργοῖς (1)
• αὐτουργική (1)
• αὐτουργοῦ (1)
• αὐτουργίαι (1)
• αὐτούργητον (1)
• αὐτουργέει (1)
• αὐτουργία (1)
• αὐτουργούσας? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.