Sense

1. hard to move, immovable, resolute, inexorable

Examples

• πραότης δ ἐστὶν ἀρετὴ τοῦ θυμοειδοῦς, καθ ἣν ὑπὸ ὀργῆς γίνονται δυσκίνητοι. (Aristotle, Virtues and Vices 8:1)
• "ἐγὼ κατέχω τινὰ ὀψοφάγον ἐπὶ τοσοῦτον ἐκπεπτωκότα τοῦ μὴ ἐντρέπεσθαι τοὺς πλησίον ἐπὶ τοῖς γινομένοις, ὥστε φανερῶς ἐν τοῖς βαλανείοις τήν τε χεῖρα συνεθίζειν πρὸς τὰ θερμὰ καθιέντα εἰς ὕδωρ θερμὸν καὶ τὸ στόμα ἀναγαργαριζόμενον θερμῷ, ὅπως δηλονότι ἐν τοῖς θερμοῖς δυσκίνητος ᾖ. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 9 1:1)
• ἐπεὶ δὲ τοξευθεὶς ὁ ἵππος τὸν Μασίστιον ἀπέρριψε καὶ πεσὼν ὑπὸ βάρους τῶν ὅπλων αὐτός τε δυσκίνητος ἦν ἀναφέρειν καὶ τοῖς Ἀθηναίοις ἐπικειμένοις καὶ παίουσι δυσμεταχείριστος, οὐ μόνον στέρνα καὶ κεφαλήν, ἀλλὰ καὶ τὰ γυῖα χρυσῷ καὶ χαλκῷ καὶ σιδήρῳ καταπεφραγμένος, τοῦτον μὲν ᾗ τὸ κράνος ὑπέφαινε τὸν ὀφθαλμὸν ἀκοντίου στύρακι παίων τις ἀνεῖλεν, οἱ δ ἄλλοι Πέρσαι προέμενοι τὸν νεκρὸν ἔφευγον. (Plutarch, , chapter 14 5:1)
• καὶ γὰρ ὑπερήφανος καὶ αὐθάδης καὶ ὅλως ὑφ ἑτέρου ὁ θυμὸς δυσκίνητος ὢν, ὥσπερ ὀχυρὰ τυραννὶς ἐξ ἑαυτῆς ἔχειν ὀφείλει σύνοικον καὶ συγγενὲς τὸ καταλῦον. (Plutarch, De cohibenda ira, section 2 4:2)
• καὶ τὸ στάσιμον αὐτῷ καὶ δυσκίνητον οὐκ ἀργόν ἐστιν, ἀλλ ἐμβριθὲς καὶ βέβαιον, ὑπὸ ῥώμης συνερειστικὸν καὶ συνεκτικὸν ἐχούσης· (Plutarch, De primo frigido, chapter, section 2 2:2)
• πότερον ὁ ποτάμιος ἀὴρ ἀεὶ δυσκίνητος ὢν καὶ βαρὺς ἐν δὲ χειμῶνι μᾶλλον παχυνόμενος διὰ τὴν περίψυξιν, ἐμποδών ἐστι τοῖς πλέουσιν : (Plutarch, Quaestiones Naturales, chapter 72)
• ἦν δὲ καὶ πρὸς γέλωτα κομιδῇ δυσκίνητος, ἄχρι μειδιάματος σπανίως τῷ προσώπῳ διαχεόμενος, καὶ πρὸς ὀργὴν οὐ ταχὺς οὐδὲ ὀλισθηρός, ὀργισθεὶς δὲ δυσπαραίτητος. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 1 2:3)

Similar forms

• δυσκίνητον (8)
• δυσκίνητος (7)
• δυσκίνητα (3)
• δυσκινήτων (3)
• δυσκίνητοι (3)
• δυσκινήτου (2)
• δυσκίνητός (1)
• δυσκινήτους (1)
• δυσκίνητε (1)
• δυσκινήτως? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.