Hellas Alive Dictionary - φιλαιτιος

Ancient Greek-English Dictionary

φιλαίτιος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: φιλαίτιος φιλαίτιον

Structure: φιλαιτι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ai)ti/a

Sense

fond of accusing, censorious, censoriousness
liable to blame or attack

Declension

First/Second declension

		M/F	Neuter
Singular	Nominative	φιλαίτιος	φιλαίτιον
	Genitive	φιλαιτίου	φιλαιτίου
	Dative	φιλαιτίῳ	φιλαιτίῳ
	Accusative	φιλαίτιον	φιλαίτιον
	Vocative	φιλαίτιε	φιλαίτιον
Dual	N/A/V	φιλαιτίω	φιλαιτίω
Dual	G/D	φιλαιτίοιν	φιλαιτίοιν
Plural	Nominative	φιλαίτιοι	φιλαίτια
	Genitive	φιλαιτίων	φιλαιτίων
	Dative	φιλαιτίοις	φιλαιτίοις
	Accusative	φιλαιτίους	φιλαίτια
	Vocative	φιλαίτιοι	φιλαίτια

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	φιλαίτιος φιλαιτίου	φιλαιτιότερος φιλαιτιοτέρου	φιλαιτιότατος φιλαιτιοτάτου
Adverb	φιλαιτίως	φιλαιτιότερον	φιλαιτιότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ἀλλὰ τῶν ἄλλων, ὅσοισ πολὺ τὸ φιλαίτιον ἔνεστιν εἴ τε κατὰ τὸν ζῆλον τῶν ἀρχαίων γινόμενον εἴτε κατὰ τὴν ὑπεροψίαν τῶν ἐπὶ τῆσ αὐτῆσ ἡλικίασ εἴ τε κατ’ ἀμφότερα ταῦτα τὰ πάθη κοινὰ τῆσ ἀνθρωπίνησ ὄντα φύσεωσ. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 23)
καὶ δυσκολίαν τελευτῶσαν, ὅταν ἑλκώδησ καὶ μικρόλυποσ ὁ θυμὸσ γένηται καὶ φιλαίτιοσ ὑπὸ τῶν τυχόντων ὡσ σίδηροσ ἀσθενὴσ καὶ λεπτὸσ ἀναχαρασσόμενοσ· (Plutarch, De cohibenda ira, section 3 1:1)
ἀσθενεῖ καὶ φιλαιτίῳ καὶ μεμψιμοίρῳ δουλεύων διαίτῃ, καθάπερ ὑπὸ βηχὸσ ἐνδελεχοῦσ προσκρουμάτων πολλῶν ἔλαθεν ἑλκώδη καὶ καταρροϊκὴν διάθεσιν περὶ τὸ θυμοειδὲσ ἀπεργασάμενοσ. (Plutarch, De cohibenda ira, section 13 5:1)
ἡ μὲν οὖν συνέχεια τῆσ ὀργῆσ καὶ τὸ προσκρούειν πολλάκισ ἕξιν ἐμποιεῖ πονηρὰν τῇ ψυχῇ, ἣν ὀργιλότητα καλοῦσιν, εἰσ ἀκραχολίαν καὶ πικρίαν καὶ δυσκολίαν τελευτῶσαν, ὅταν ἑλκώδησ καὶ μικρόλυποσ ὁ θυμὸσ γένηται καὶ φιλαίτιοσ ὑπὸ τῶν τυχόντων ὡσ σίδηροσ ἀσθενὴσ καὶ λεπτὸσ ἀναχαρασσόμενοσ· (Plutarch, De cohibenda ira, section 31)
ὁ δ’ οὔτ’ ἄγαν ὀπτοῖσιν οὔτ’ ἑφθοῖσ ἄγαν, οὔτ’ ἧττον οὔτε μᾶλλον οὔτε διὰ μέσου ἠρτυμένοισι χαίρων ὥστ’ ἐπαινέσαι, χιόνοσ δὲ μὴ παρούσησ οὐκ ἂν πιὼν, οὐδ’ ἄρτον ἐξ ἀγορᾶσ φαγὼν οὐδὲ ὄψου γευσάμενοσ ἐν λιτοῖσ ἢ κεραμεοῖσ σκεύεσιν, οὐδὲ κοιμηθεὶσ ἐπὶ στρωμνῆσ μὴ οἰδούσησ ὥσπερ θαλάττησ διὰ βάθουσ κεκινημένησ, ῥάβδοισ δὲ καὶ πληγαῖσ τοὺσ περὶ τράπεζαν ὑπηρέτασ ἐπιταχύνων μετὰ δρόμου καὶ βοῆσ καὶ ἱδρῶτοσ, ὥσπερ φλεγμοναῖσ καταπλάσματα κομίζοντασ, ἀσθενεῖ καὶ φιλαιτίῳ καὶ μεμψιμοίρῳ δουλεύων διαίτῃ, καθάπερ ὑπὸ βηχὸσ ἐνδελεχοῦσ προσκρουμάτων πολλῶν ἔλαθεν ἑλκώδη καὶ καταρροϊκὴν διάθεσιν περὶ τὸ θυμοειδὲσ ἀπεργασάμενοσ. (Plutarch, De cohibenda ira, section 13 1:1)
ὁ δὲ τοὺσ ἀπὸ Κίμωνοσ ἡδέωσ ὁρῶν Ἀθήνησι τιμωμένουσ, τῶν δὲ Λαχάρουσ ἢ Ἀρίστωνοσ ἐκγόνων ἐλαυνομένων ἀχθόμενοσ καὶ ἀγανακτῶν, ὑγρόσ ἐστι λίαν καὶ ῥᾴθυμοσ μᾶλλον δὲ φιλαίτιοσ ὅλωσ καὶ δύσκολοσ πρὸσ τὸ θεῖον· (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 13 5:3)
κατ’ ἀρχῆσ γὰρ φιλαίτιοσ λεώσ. (Aeschylus, Suppliant Women, episode 1:4)
οὐδέ γε οὕτω φιλαίτιοσ οὐδεὶσ ὅστισ ἂν μέμψαιτο ἐκείνησ τῆσ πόλεωσ τοὺσ ὁρ́ουσ. (Aristides, Aelius, Orationes, 6:8)

Synonyms

fond of accusing
- φιλόψογος (fond of blame, censorious)
- ψογερός (fond of blaming, censorious)
- ψόγιος (fond of blaming, censorious)
- ἐπίψογος (censorious)
liable to blame or attack
- κατάμομφος (liable to blame, inauspicious)

ἐκστατικός (inclined to depart from)
μελαγχολικός (atrabilious)
φροντιστικός (thoughtful)
ἐμμενετικός (disposed to abide)
εὐλαβητέος (one must beware)
συγγνωμονικός (inclined to pardon)
πλεονεκτικός (disposed to take too much)
καταφρόνημα (contempt)
τιμωρητικός (revengeful)
εὐδιάλλακτος (easy to reconcile)
μισολογία (hatred of argument)
ἀλογιστία (thoughtlessness)
ἀνέκπληκτος (undaunted)
νώθεια (sluggishness)
φιλόκαινος (loving novelty or innovation)
δύσερις (very quarrelsome)
δυσπόριστος (gotten with much labour)
ἀδέκαστος (unbribed)
χαριεντισμός (wittiness)
φιλητικός (disposed to love)
σωφρονίζω (to recal)
μεμψίμοιρος (complaining of one's fate)
πολεμοποιός (engaging in war)
πειθαρχικός (obeying readily)
μισοπόνηρος (hating knaves)
σάρκινος (Made of flesh)
αἰδήμων (bashful)
ἄτυφος (without pride or arrogance)
προετικός (apt to throw away)
κολακικός ()

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

φιλαίτιος

Sense

Declension

Examples

Synonyms

fond of accusing

liable to blame or attack

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

φιλαίτιος

Sense

Declension

Examples

Synonyms

fond of accusing

liable to blame or attack

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어