ἔμπληκτος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἔμπληκτος
ἔμπληκτον
Structure:
ἐμπληκτ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- stunned, amazed, stupefied
- unstable, capricious
- rashly;, startling
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐγὼ δὲ ἐπανιὼν ποικίλα, ὦ ἑταῖρε, πρὸσ ἐμαυτὸν ἐνενόουν, τὸ φιλόδοξον οἱο͂́ν τί ἐστιν ἀναλογιζόμενοσ, ὡσ μόνοσ οὗτοσ ὁ ἔρωσ ἄφυκτοσ καὶ τοῖσ πάνυ θαυμαστοῖσ εἶναι δοκοῦσιν, οὐχ ὅπωσ ἐκείνῳ τἀνδρὶ καὶ τἄλλα ἐμπλήκτωσ καὶ ἀπονενοημένωσ βεβιωκότι καὶ οὐκ ἀναξίωσ τοῦ πυρόσ. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 18:1)
- οὕτωσ αἱ φίλτρα τινὰ καὶ γοητείασ ἐπιτεχνώμεναι τοῖσ ἀνδράσι καὶ χειρούμεναι δι’ ἡδονῆσ αὐτοὺσ ἐμπλήκτοισ καὶ ἀνοήτοισ, καὶ διεφθαρμένοισ συμβιοῦσιν. (Plutarch, Conjugalia Praecepta, chapter, section 52)
- καὶ γὰρ ἡμεῖσ τὴν βλασφημίαν ὅτι δυσμενείασ σημεῖόν ἐστι προβαλλόμεθα, καὶ τοὺσ κακῶσ ἡμᾶσ λέγοντασ ἐχθροὺσ νομίζομεν ὡσ καὶ κακῶσ φρονοῦντασ, ὁρᾷσ δ’ οἱᾶ περὶ τῶν θεῶν οἱ δεισιδαίμονεσ φρονοῦσιν, ἐμπλήκτουσ ἀπίστουσ, εὐμεταβόλουσ τιμωρητικοὺσ ὠμοὺσ μικρολύπουσ ὑπολαμβάνοντεσ, ἐξ ὧν ἀνάγκη καὶ μισεῖν τὸν δεισιδαίμονα καὶ φοβεῖσθαι τοὺσ θεούσ. (Plutarch, De superstitione, section 114)
- καὶ τὸ πρὸσ ἅπαν ξυνετὸν ἐπίπαν ἀργόν, τὸ δ’ ἐμπλήκτωσ ὀξὺ ἀνδρὸσ μοίρᾳ προσετέθη, ἀσφάλεια δὲ τὸ ἐπιβουλεύσασθαι, ἀποτροπῆσ πρόφασισ εὔλογοσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 1 1:2)
- τὸ δὲ φαύλουσ δαίμονασ ἐκ προνοίασ ἐπὶ τὰσ τοιαύτασ ἐπιστασίασ καθίστασθαι πῶσ οὐκ ἔστιν ἔγκλημα τοῦ θεοῦ, καθάπερ βασιλέωσ κακοῖσ καὶ ἐμπλήκτοισ σατράπαισ καὶ στρατηγοῖσ διοικήσεισ ἐπιτρέποντοσ καὶ περιορῶντοσ ὑπὸ τούτων ἀμελουμένουσ καὶ παροινουμένουσ τοὺσ ἀρίστουσ; (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 37 6:1)
- τοῖσ τρόποισ γὰρ αἱ τύχαι, ἔμπληκτοσ ὡσ ἄνθρωποσ, ἄλλοτ’ ἄλλοσε πηδῶσι, κοὐδεὶσ αὐτὸσ εὐτυχεῖ ποτε. (Euripides, The Trojan Women, episode, anapests 3:19)
- καὶ καταδαρθὼν ἔμπληκτοσ καὶ ἀμαθὴσ καὶ ἄδικοσ καὶ, ἀκόλαστοσ καὶ ναὶ μὰ Δία δοῦλοσ καὶ πένησ καὶ ἄποροσ αὐθημερὸν ἀνί σταται καὶ βασιλεὺσ καὶ πλούσιοσ καὶ ὄλβιοσ γεγονώσ, σώφρων τε καὶ δίκαιοσ καὶ βέβαιοσ καὶ ἀδόξαστοσ· (Plutarch, Compendium Argumenti Stoicos absurdiora poetis dicere, section 4 1:1)
- τοιοῦτοσ ὁ ἀγαθὸσ καὶ ὁ κατ’ ἀρετὴν φίλοσ, ἐπεὶ ὅ γε μοχθηρὸσ οὐχ εἷσ ἀλλὰ πολλοί, καὶ τῆσ αὐτῆσ ἡμέρασ ἕτεροσ καὶ ἔμπληκτοσ. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 136:6)
- οἱᾶ δὲ τύραννοσ ἔμπληκτοσ ἀεὶ ταῖσ ἐπιθυμίαισ καὶ πρὸσ πᾶσαν ὀξύρροποσ σπουδήν, εὐθὺσ ὡρ́μησεν ἐπὶ τὸν Πλάτωνα, καὶ πᾶσαν μηχανὴν αἴρων, συνέπεισε τοὺσ περὶ Ἀρχύταν Πυθαγορικοὺσ τῶν ὁμολογουμένων ἀναδόχουσ γενομένουσ καλεῖν Πλάτωνα· (Plutarch, Dion, chapter 18 2:2)
- οἱᾶ δὲ τύραννοσ, ἔμπληκτοσ ἀεὶ ταῖσ ἐπιθυμίαισ καὶ πρὸσ πᾶσαν ὀξύρροποσ σπουδήν, εὐθὺσ ὡρ́μησεν ἐπὶ τὸν Πλάτωνα καὶ πᾶσαν μηχανὴν αἴρων συνέπεισε τοὺσ περὶ Ἀρχύταν Πυθαγορικοὺσ τῶν ὁμολογουμένων ἀναδόχουσ γενομένουσ καλεῖν Πλάτωνα· (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , section19)