Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κλέπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κλέπτω κλέψω ἔκλεψα κέκλοφα κέκλεμμαι ἐκλέφθην

Structure: κλέπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. I steal, filch
  2. I cheat
  3. I mislead, keep secret
  4. I disguise, conceal

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κλέπτω κλέπτεις κλέπτει
Dual κλέπτετον κλέπτετον
Plural κλέπτομεν κλέπτετε κλέπτουσιν*
SubjunctiveSingular κλέπτω κλέπτῃς κλέπτῃ
Dual κλέπτητον κλέπτητον
Plural κλέπτωμεν κλέπτητε κλέπτωσιν*
OptativeSingular κλέπτοιμι κλέπτοις κλέπτοι
Dual κλέπτοιτον κλεπτοίτην
Plural κλέπτοιμεν κλέπτοιτε κλέπτοιεν
ImperativeSingular κλέπτε κλεπτέτω
Dual κλέπτετον κλεπτέτων
Plural κλέπτετε κλεπτόντων, κλεπτέτωσαν
Infinitive κλέπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κλεπτων κλεπτοντος κλεπτουσα κλεπτουσης κλεπτον κλεπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κλέπτομαι κλέπτει, κλέπτῃ κλέπτεται
Dual κλέπτεσθον κλέπτεσθον
Plural κλεπτόμεθα κλέπτεσθε κλέπτονται
SubjunctiveSingular κλέπτωμαι κλέπτῃ κλέπτηται
Dual κλέπτησθον κλέπτησθον
Plural κλεπτώμεθα κλέπτησθε κλέπτωνται
OptativeSingular κλεπτοίμην κλέπτοιο κλέπτοιτο
Dual κλέπτοισθον κλεπτοίσθην
Plural κλεπτοίμεθα κλέπτοισθε κλέπτοιντο
ImperativeSingular κλέπτου κλεπτέσθω
Dual κλέπτεσθον κλεπτέσθων
Plural κλέπτεσθε κλεπτέσθων, κλεπτέσθωσαν
Infinitive κλέπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κλεπτομενος κλεπτομενου κλεπτομενη κλεπτομενης κλεπτομενον κλεπτομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κλέψω κλέψεις κλέψει
Dual κλέψετον κλέψετον
Plural κλέψομεν κλέψετε κλέψουσιν*
OptativeSingular κλέψοιμι κλέψοις κλέψοι
Dual κλέψοιτον κλεψοίτην
Plural κλέψοιμεν κλέψοιτε κλέψοιεν
Infinitive κλέψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κλεψων κλεψοντος κλεψουσα κλεψουσης κλεψον κλεψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κλέψομαι κλέψει, κλέψῃ κλέψεται
Dual κλέψεσθον κλέψεσθον
Plural κλεψόμεθα κλέψεσθε κλέψονται
OptativeSingular κλεψοίμην κλέψοιο κλέψοιτο
Dual κλέψοισθον κλεψοίσθην
Plural κλεψοίμεθα κλέψοισθε κλέψοιντο
Infinitive κλέψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κλεψομενος κλεψομενου κλεψομενη κλεψομενης κλεψομενον κλεψομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κλεφθήσομαι κλεφθήσῃ κλεφθήσεται
Dual κλεφθήσεσθον κλεφθήσεσθον
Plural κλεφθησόμεθα κλεφθήσεσθε κλεφθήσονται
OptativeSingular κλεφθησοίμην κλεφθήσοιο κλεφθήσοιτο
Dual κλεφθήσοισθον κλεφθησοίσθην
Plural κλεφθησοίμεθα κλεφθήσοισθε κλεφθήσοιντο
Infinitive κλεφθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κλεφθησομενος κλεφθησομενου κλεφθησομενη κλεφθησομενης κλεφθησομενον κλεφθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓κλεπτον έ̓κλεπτες έ̓κλεπτεν*
Dual ἐκλέπτετον ἐκλεπτέτην
Plural ἐκλέπτομεν ἐκλέπτετε έ̓κλεπτον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκλεπτόμην ἐκλέπτου ἐκλέπτετο
Dual ἐκλέπτεσθον ἐκλεπτέσθην
Plural ἐκλεπτόμεθα ἐκλέπτεσθε ἐκλέπτοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓κλεψα έ̓κλεψας έ̓κλεψεν*
Dual ἐκλέψατον ἐκλεψάτην
Plural ἐκλέψαμεν ἐκλέψατε έ̓κλεψαν
SubjunctiveSingular κλέψω κλέψῃς κλέψῃ
Dual κλέψητον κλέψητον
Plural κλέψωμεν κλέψητε κλέψωσιν*
OptativeSingular κλέψαιμι κλέψαις κλέψαι
Dual κλέψαιτον κλεψαίτην
Plural κλέψαιμεν κλέψαιτε κλέψαιεν
ImperativeSingular κλέψον κλεψάτω
Dual κλέψατον κλεψάτων
Plural κλέψατε κλεψάντων
Infinitive κλέψαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κλεψᾱς κλεψαντος κλεψᾱσα κλεψᾱσης κλεψαν κλεψαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκλεψάμην ἐκλέψω ἐκλέψατο
Dual ἐκλέψασθον ἐκλεψάσθην
Plural ἐκλεψάμεθα ἐκλέψασθε ἐκλέψαντο
SubjunctiveSingular κλέψωμαι κλέψῃ κλέψηται
Dual κλέψησθον κλέψησθον
Plural κλεψώμεθα κλέψησθε κλέψωνται
OptativeSingular κλεψαίμην κλέψαιο κλέψαιτο
Dual κλέψαισθον κλεψαίσθην
Plural κλεψαίμεθα κλέψαισθε κλέψαιντο
ImperativeSingular κλέψαι κλεψάσθω
Dual κλέψασθον κλεψάσθων
Plural κλέψασθε κλεψάσθων
Infinitive κλέψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κλεψαμενος κλεψαμενου κλεψαμενη κλεψαμενης κλεψαμενον κλεψαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκλέφθην ἐκλέφθης ἐκλέφθη
Dual ἐκλέφθητον ἐκλεφθήτην
Plural ἐκλέφθημεν ἐκλέφθητε ἐκλέφθησαν
SubjunctiveSingular κλέφθω κλέφθῃς κλέφθῃ
Dual κλέφθητον κλέφθητον
Plural κλέφθωμεν κλέφθητε κλέφθωσιν*
OptativeSingular κλεφθείην κλεφθείης κλεφθείη
Dual κλεφθείητον κλεφθειήτην
Plural κλεφθείημεν κλεφθείητε κλεφθείησαν
ImperativeSingular κλέφθητι κλεφθήτω
Dual κλέφθητον κλεφθήτων
Plural κλέφθητε κλεφθέντων
Infinitive κλεφθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κλεφθεις κλεφθεντος κλεφθεισα κλεφθεισης κλεφθεν κλεφθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κέκλοφα κέκλοφας κέκλοφεν*
Dual κεκλόφατον κεκλόφατον
Plural κεκλόφαμεν κεκλόφατε κεκλόφᾱσιν*
SubjunctiveSingular κεκλόφω κεκλόφῃς κεκλόφῃ
Dual κεκλόφητον κεκλόφητον
Plural κεκλόφωμεν κεκλόφητε κεκλόφωσιν*
OptativeSingular κεκλόφοιμι κεκλόφοις κεκλόφοι
Dual κεκλόφοιτον κεκλοφοίτην
Plural κεκλόφοιμεν κεκλόφοιτε κεκλόφοιεν
ImperativeSingular κέκλοφε κεκλοφέτω
Dual κεκλόφετον κεκλοφέτων
Plural κεκλόφετε κεκλοφόντων
Infinitive κεκλοφέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεκλοφως κεκλοφοντος κεκλοφυῑα κεκλοφυῑᾱς κεκλοφον κεκλοφοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κέκλεμμαι κέκλεψαι κέκλεπται
Dual κέκλεφθον κέκλεφθον
Plural κεκλε͂μμεθα κέκλεφθε κεκλέπαται
ImperativeSingular κέκλεψο κεκλέφθω
Dual κέκλεφθον κεκλέφθων
Plural κέκλεφθε κεκλέφθων
Infinitive κέκλεφθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεκλεμμενος κεκλεμμενου κεκλεμμενη κεκλεμμενης κεκλεμμενον κεκλεμμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐὰν δέ τισ δῷ τῷ πλησίον ἀργύριον ἢ σκεύη φυλάξαι, καὶ κλαπῇ ἐκ τῆσ οἰκίασ τοῦ ἀνθρώπου, ἐὰν εὑρεθῇ ὁ κλέψασ, ἀποτίσει τὸ διπλοῦν. (Septuagint, Liber Exodus 22:7)
  • ἐὰν δὲ μὴ εὑρεθῇ ὁ κλέψασ, προσελεύσεται ὁ κύριοσ τῆσ οἰκίασ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ ὀμεῖται ἦ μὴν μὴ αὐτὸν πεπονηρεῦσθαι ἐφ̓ ὅλησ τῆσ παρακαταθήκησ τοῦ πλησίον. (Septuagint, Liber Exodus 22:8)
  • ὃσ εἰσ Ἀθάνασ σηκὸν ἔννυχοσ μολὼν κλέψασ ἄγαλμα ναῦσ ἐπ’ Ἀργείων φέρει. (Euripides, Rhesus, episode, iambic 2:10)
  • Ιἀπετιονίδη, πάντων πέρι μήδεα εἰδώσ, χαίρεισ πῦρ κλέψασ καὶ ἐμὰσ φρένασ ἠπεροπεύσασ, σοί τ’ αὐτῷ μέγα πῆμα καὶ ἀνδράσιν ἐσσομένοισιν. (Hesiod, Works and Days, Book WD 8:1)
  • ἐπὶ πᾶσι δὲ τὸ τιμιώτατον κτῆμα τῶν θεῶν τὸ πῦρ κλέψασ, καὶ τοῦτο ἔδωκασ τοῖσ ἀνθρώποισ; (Lucian, Prometheus, (no name) 3:5)

Synonyms

  1. I steal

  2. I cheat

  3. I mislead

  4. I disguise

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION