Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκκλέπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐκκλέπτω ἐκκλέψω

Structure: ἐκ (Prefix) + κλέπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to steal and bring off secretly, to purloin, to steal away
  2. to deceive, disguise

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκκλέπτω ἐκκλέπτεις ἐκκλέπτει
Dual ἐκκλέπτετον ἐκκλέπτετον
Plural ἐκκλέπτομεν ἐκκλέπτετε ἐκκλέπτουσιν*
SubjunctiveSingular ἐκκλέπτω ἐκκλέπτῃς ἐκκλέπτῃ
Dual ἐκκλέπτητον ἐκκλέπτητον
Plural ἐκκλέπτωμεν ἐκκλέπτητε ἐκκλέπτωσιν*
OptativeSingular ἐκκλέπτοιμι ἐκκλέπτοις ἐκκλέπτοι
Dual ἐκκλέπτοιτον ἐκκλεπτοίτην
Plural ἐκκλέπτοιμεν ἐκκλέπτοιτε ἐκκλέπτοιεν
ImperativeSingular ἐκκλέπτε ἐκκλεπτέτω
Dual ἐκκλέπτετον ἐκκλεπτέτων
Plural ἐκκλέπτετε ἐκκλεπτόντων, ἐκκλεπτέτωσαν
Infinitive ἐκκλέπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκκλεπτων ἐκκλεπτοντος ἐκκλεπτουσα ἐκκλεπτουσης ἐκκλεπτον ἐκκλεπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκκλέπτομαι ἐκκλέπτει, ἐκκλέπτῃ ἐκκλέπτεται
Dual ἐκκλέπτεσθον ἐκκλέπτεσθον
Plural ἐκκλεπτόμεθα ἐκκλέπτεσθε ἐκκλέπτονται
SubjunctiveSingular ἐκκλέπτωμαι ἐκκλέπτῃ ἐκκλέπτηται
Dual ἐκκλέπτησθον ἐκκλέπτησθον
Plural ἐκκλεπτώμεθα ἐκκλέπτησθε ἐκκλέπτωνται
OptativeSingular ἐκκλεπτοίμην ἐκκλέπτοιο ἐκκλέπτοιτο
Dual ἐκκλέπτοισθον ἐκκλεπτοίσθην
Plural ἐκκλεπτοίμεθα ἐκκλέπτοισθε ἐκκλέπτοιντο
ImperativeSingular ἐκκλέπτου ἐκκλεπτέσθω
Dual ἐκκλέπτεσθον ἐκκλεπτέσθων
Plural ἐκκλέπτεσθε ἐκκλεπτέσθων, ἐκκλεπτέσθωσαν
Infinitive ἐκκλέπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκκλεπτομενος ἐκκλεπτομενου ἐκκλεπτομενη ἐκκλεπτομενης ἐκκλεπτομενον ἐκκλεπτομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὓσ δ’ ἐν δόμοισιν ἔλιφ’ ὅτ’ ἐσ Τροίαν ἔπλει, ἄρσενά τ’ Ὀρέστην θῆλύ τ’ Ἠλέκτρασ θάλοσ, τὸν μὲν πατρὸσ γεραιὸσ ἐκκλέπτει τροφεὺσ μέλλοντ’ Ὀρέστην χερὸσ ὑπ’ Αἰγίσθου θανεῖν Στροφίῳ τ’ ἔδωκε Φωκέων ἐσ γῆν τρέφειν· (Euripides, episode 1:6)
  • οὐκ ἔστι λαθεῖν, ὅτε μὴ χρῄζων θεὸσ ἐκκλέπτει. (Euripides, Ion, episode, anapests1)
  • δρα‐ πέτην γὰρ ἐξέκλεπτον ἐκ δόμων πόδα. (Euripides, episode, lyric 3:13)
  • Ἠλέκτρα δὲ μία τῶν Ἀγαμέμνονοσ θυγατέρων Ὀρέστην τὸν ἀδελφὸν ἐκκλέπτει καὶ δίδωσι Στροφίῳ Φωκεῖ τρέφειν, ὁ δὲ αὐτὸν ἐκτρέφει μετὰ Πυλάδου παιδὸσ ἰδίου. (Apollodorus, Library and Epitome, book E, chapter 6 38:1)
  • καὶ τοὺσ μὲν ἀδικοῦντασ οἱ κατήγοροι ἐκκλέπτουσιν, ἀργύριον λαμβάνοντεσ· (Lysias, Speeches, 8:1)

Synonyms

  1. to steal and bring off secretly

  2. to deceive

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION