κερμάτιον
Second declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
κερμάτιον
κερμάτιου
Structure:
κερματι
(Stem)
+
ον
(Ending)
Etym.: ke/rma의 지소사, Anth.
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οἱ δ’ αὐτοὶ καὶ νόμισμα κομίζοντεσ ἄφθονον παριστάμενοι τοῖσ κομψοῖσ τῶν πενήτων ἐν ἀγορᾷ σιωπῇ τῶν κερματίων ἐνέβαλλον εἰσ τὰσ χεῖρασ. (Plutarch, , chapter 10 3:1)
- ἱστορεῖ δὲ περὶ αὐτοῦ καὶ τάδε Ἡγήσανδροσ ὁ Δελφὸσ ὡσ τοῖσ Ἀθήνησιν εἰσ τὸ Διομέων Ἡράκλειον ἀθροιζομένοισ τοῖσ τὰ γέλοια λέγουσιν ἀπέστελλεν ἰκανὸν κερμάτιον καὶ προσέτασσέ τισιν ἀναγράφοντασ τὰ λεγόμενα ὑπ’ αὐτῶν ἀποστέλλειν πρὸσ αὐτόν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 76 1:1)
- χρόνου δὲ γενομένου καὶ διατριβῆσ ὁ Φωκίων καλέσασ τινὰ τῶν φίλων, καὶ εἰπών εἰ μηδὲ ἀποθανεῖν Ἀθήνησι δωρεὰν ἔστιν, ἐκέλευσε τῷ ἀνθρώπῳ δοῦναι τὸ κερμάτιον. (Plutarch, chapter 36 4:1)
- ἅμα δὲ διακινῶν τὸ προσκεφάλαιον αὐτοῦ, λαθὼν ὑπέβαλε τὸ κερμάτιον. (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 22 19:1)
- μέχρι τίνοσ, Πολύκαρπε, κενῆσ παράσιτε τραπέζησ, λήσῃ κερματίοισ χρώμενοσ ἀλλοτρίοισ; (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 3461)
- ὁρ́α δ’ εἰ ἐπὶ κερμάτιον πάντα ἀνάγεισ, ὅτι οὐδ’ ὁ τὴν ῥῖνά σοι ἀπολλύων ἔσται βεβλαμμένοσ. (Epictetus, Works, book 2, 20:1)
- περὶ κερμάτιον ἀνεξαπάτητοσ εἶ; (Epictetus, Works, book 3, 8:5)
