- ἐὰν μὲν καὶ ἡ τῆσ λέξεωσ μεγαλοπρέπεια καὶ ἡ τῆσ συνθέσεωσ ἐξαλλαγὴ καὶ τὸ τῶν παθῶν ἔμψυχον καὶ τὸ διὰ πάσησ κεραίασ διῆκον πικρὸν καὶ νοερὸν τό τε πνεῦμα καὶ ἡ δεινότησ πᾶσι παρέπηται, μηθὲν ἔτι τὸ κωλῦον ἔστω ἐν τοῖσ Δημοσθένουσ αὐτοὺσ ἀναγράφειν. (Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, chapter 7 1:6)
(디오니시오스, De Dinarcho, chapter 7 1:6)
- Ἀτάρ, ὦ Σάμιππε, νῦν ἀνεμνήσθην, ὁπόθεν ἡμῶν ἀπελείφθη Ἀδείμαντοσ, ὅτε παρὰ τὸν ἱστὸν ἐπὶ πολὺ ἔστημεν ἀναβλέποντεσ, ἀριθμοῦντεσ τῶν βυρσῶν τὰσ ἐπιβολὰσ καὶ θαυμάζοντεσ ἀνιόντα τὸν ναύτην διὰ τῶν κάλων, εἶτα ἐπὶ τῆσ κεραίασ ἄνω ἀσφαλῶσ διαθέοντα τῶν κεροιάκων ἐπειλημμένον. (Lucian, 8:1)
(루키아노스, 8:1)
- ἐπεὶ δὲ ἤδη σφᾶσ κατὰ τὴν Ζάκυνθον εἶναι ἀπὸ ψιλῆσ τῆσ κεραίασ πλέοντασ, ἔτι καὶ σπείρασ τινὰσ ἐπισυρομένουσ, ὡσ τὸ ῥόθιον ἐπιδέχεσθαι τῆσ ὁρμῆσ, περὶ μέσασ νύκτασ οἱο͂ν ἐν τοσούτῳ σάλῳ ναυτιάσαντα τὸν Δάμωνα ἐμεῖν ἐκκεκυφότα ἐσ τὴν θάλασσαν εἶτα, οἶμαι, τῆσ νεὼσ βιαιότερον ἐσ ὃ ἐκεκύφει μέροσ ἐπικλιθείσησ καὶ τοῦ κύματοσ συναπώσαντοσ, ἐκπεσεῖν αὐτὸν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ἐσ τὸ πέλαγοσ, οὐδὲ γυμνὸν τὸν ἄθλιον,^ ὡσ ἂν καὶ ῥᾷον δύνασθαι νεῖν. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 19:8)
(루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 19:8)
- καὶ τούτοισ ἴσοι περί τε τοὺσ ἱστοὺσ καὶ τὰσ λιθοφόρουσ κεραίασ, ἦσαν δὲ καὶ κατὰ τοὺσ ἱστοὺσ ἐν τοῖσ καρχησίοισ οὖσι χαλκοῖσ ἐπὶ μὲν τοῦ πρώτου τρεῖσ ἄνδρεσ, εἶθ’ ἑξῆσ καθ’ ἕνα λειπόμενοι τούτοισ δ’ ἐν πλεκτοῖσ γυργάθοισ διὰ τροχιλίων εἰσ τὰ θωράκια λίθοι παρεβάλλοντο καὶ βέλη διὰ τῶν παίδων, ἄγκυραι δὲ ἦσαν ξύλιναι μέν τέτταρεσ, σιδηραῖ δ’ ὀκτώ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 43 3:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 43 3:1)
- "ἔχει δὲ τοῦτο κεραίασ ἄνωθεν νευούσασ ἐφ’ ἑκάτερα τὰ μέρη, καὶ ἐπίκειται τὸ λεγόμενον αὐτῷ θωράκιον, τετράγωνον πάντῃ πλὴν τῆσ βάσεωσ καὶ τῆσ κορυφῆσ · (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 49 1:4)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 49 1:4)