Septuagint, Liber Sapientiae 15:

(70인역 성경, 지혜서 15:)

ΣΥ δὲ ὁ Θεὸσ ἡμῶν χρηστὸσ καὶ ἀληθήσ, μακρόθυμοσ καὶ ἐν ἐλέει διοικῶν τὰ πάντα. καὶ γὰρ ἐὰν ἁμάρτωμεν, σοί ἐσμεν, εἰδότεσ σου τὸ κράτοσ. οὐχ ἁμαρτησόμεθα δέ, εἰδότεσ ὅτι σοὶ λελογίσμεθα. τὸ γὰρ ἐπίστασθαί σε ὁλόκληροσ δικαιοσύνη, καὶ εἰδέναι τὸ κράτοσ σου ρίζα ἀθανασίασ. οὔτε γὰρ ἐπλάνησεν ἡμᾶσ ἀνθρώπων κακότεχνοσ ἐπίνοια, οὐδὲ σκιαγράφων πόνοσ ἄκαρποσ, εἶδοσ σπιλωθὲν χρώμασι διηλλαγμένοισ, ὧν ὄψισ ἄφροσιν εἰσ ὄνειδοσ ἔρχεται, ποθεῖ τε νεκρᾶσ εἰκόνοσ εἶδοσ ἄπνουν. κακῶν ἐρασταὶ ἄξιοί τε τοιούτων ἐλπίδων, καὶ οἱ δρῶντεσ καὶ οἱ ποθοῦντεσ καὶ οἱ σεβόμενοι. Καὶ γὰρ κεραμεὺσ ἁπαλὴν γῆν θλίβων ἐπίμοχθον πλάσσει πρὸσ ὑπηρεσίαν ἡμῶν ἓν ἕκαστον. ἀλλ̓ ἐκ τοῦ αὐτοῦ πηλοῦ ἀνεπλάσατο τά τε τῶν καθαρῶν ἔργων δοῦλα σκεύη τά τε ἐναντία, πάνθ̓ ὁμοίωσ. τούτων δὲ ἑκατέρου τίσ ἑκάστῳ ἐστὶν ἡ χρῆσισ, κριτὴσ ὁ πηλουργόσ. καὶ κακόμοχθοσ θεὸν μάταιον ἐκ τοῦ αὐτοῦ πλάσσει πηλοῦ, ὃσ πρὸ μικροῦ γῆσ γεννηθεὶσ μετ̓ ὀλίγον πορεύεται ἐξ ἧσ ἐλήφθη, τὸ τῆσ ψυχῆσ ἀπαιτηθεὶσ χρέοσ. ἀλλ̓ ἔστιν αὐτῷ φροντὶσ οὐχ ὅτι μέλλει κάμνειν, ἀλλ̓ ὅτι βραχυτελῆ βίον ἔχει, ἀλλ̓ ἀντερείδεται μέν χρυσουργοῖσ καὶ ἀργυροχόοισ, χαλκοπλάστασ τε μιμεῖται καὶ δόξαν ἡγεῖται ὅτι κίβδηλα πλάσσει. σποδὸσ ἡ καρδία αὐτοῦ, καὶ γῆσ εὐτελεστέρα ἡ ἐλπὶσ αὐτοῦ, πηλοῦ τε ἀτιμότεροσ ὁ βίοσ αὐτοῦ, ὅτι ἠγνόησε τὸν πλάσαντα αὐτὸν καὶ τὸν ἐμπνεύσαντα αὐτῷ ψυχὴν ἐνεργοῦσαν καὶ ἐμφυσήσαντα πνεῦμα ζωτικόν. ἀλλ̓ ἐλογίσαντο παίγνιον εἶναι τὴν ζωὴν ἡμῶν καὶ τὸν βίον πανηγυρισμὸν ἐπικερδῆ. δεῖν γάρ φησιν ὅθεν δή, κἂν ἐκ κακοῦ, πορίζειν. οὗτοσ γὰρ παρὰ πάντασ οἶδεν ὅτι ἁμαρτάνει, ὕλησ γεώδουσ εὔθραυστα σκεύη καὶ γλυπτὰ δημιουργῶν. πάντεσ δ̓ ἀφρονέστατοι καὶ τάλαντεσ ὑπὲρ ψυχὴν νηπίου οἱ ἐχθροὶ τοῦ λαοῦ σου καταδυναστεύσαντεσ αὐτόν, ὅτι καὶ πάντα εἴδωλα τῶν ἐθνῶν ἐλογίσαντο θεούσ, οἷσ οὔτε ὀμμάτων χρῆσισ εἰσ ὅρασιν οὔτε ρῖνεσ εἰσ συνολκὴν ἀέροσ οὔτε ὦτα ἀκούειν οὔτε δάκτυλοι χειρῶν εἰσ ψηλάφησιν, καὶ οἱ πόδεσ αὐτῶν ἀργοὶ πρὸσ ἐπίβασιν. ἄθρωποσ γὰρ ἐποίησεν αὐτούσ, καὶ τὸ πνεῦμα δεδανεισμένοσ ἔπλασεν αὐτούσ. οὐδεὶσ γὰρ αὐτῷ ὅμοιον ἄνθρωποσ ἰσχύει πλάσαι Θεόν. θνητὸσ δὲ ὢν νεκρὸν ἐργάζεται χερσὶν ἀνόμοισ. κρείττων γάρ ἐστι τῶν σεβασμάτων αὐτοῦ, ὧν αὐτὸσ μὲν ἔζησεν, ἐκεῖνα δὲ οὐδέποτε. καὶ τὰ ζῷα δὲ τὰ ἔχθιστα σέβονται. ἀνοίᾳ γὰρ συγκρινόμενα τῶν ἄλλων ἐστὶ χείρονα. οὐδ̓ ὅσον ἐπιποθῆσαι ὡσ ἐν ζῴων ὄψει καλὰ τυγχάνει, ἐκπέφευγε δὲ καὶ τὸν τοῦ Θεοῦ ἔπαινον καὶ τὴν εὐλογίαν αὐτοῦ.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION