Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 58

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 58)

ὅτι δὲ λυχνοῦχοι οἱ νῦν καλούμενοι φανοὶ ὠνομάζοντο Ἀριστοφάνησ ἐν Αἰολοσίκωνι παρίστησιν καὶ διαστίλβονθ’ ὁρῶμεν ὥσπερ, ἐν καινῷ λυχνούχῳ, πάντα τῆσ ἐξωμίδοσ, ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ Νιόβῳ προειπὼν λυχνοῦχον οἴμοι κακόδαιμον φησίν, ὁ λύχνοσ ἡμῖν οἴχεται. εἶτ’ ἐπιφέρει· καὶ πῶσ ὑπερβὰσ τὸν λυχνοῦχον οἴχεται κἄλαθέ σε; ἐν δὲ τοῖσ ἑξῆσ καὶ λυχνίδιον αὐτὸν καλεῖ διὰ τούτων ἀλλ’ ὥσπερ λύχνοσ ὁμοιότατα κάθευδ’ ἐπὶ τοῦ λυχνιδίου. Πλάτων δ’ ἐν Νυκτὶ Μακρᾷ· ἕξουσιν οἱ πομπεῖσ λυχνούχουσ δηλαδή. Φερεκράτησ Δουλοδιδασκάλῳ · ἄνυσὸν ποτ’ ἐξελθών, σκότοσ γὰρ γίγνεται, καὶ τὸν λυχνοῦχον ἔκφερ’ ἐνθεὶσ τὸν λύχνον. Ἄλεξισ δ’ Ἐκκηρυττομένῳ· ὥστ’ ἐξελὼν ἐκ τοῦ λυχνούχου τὸν λύχνον μικροῦ κατακαύσασ ἔλαθ’ ἑαυτόν,8 ὑπὸ μάλησ τῇ γαστρὶ μᾶλλον τοῦ δέοντοσ προσαγαγών. Εὐμήδησ δ’ ἐν Σφαττομένῳ προειπών ἡγοῦ μὲν ἢν δὲ . υ̣ κνον εἰσ τὸ πρόσθ’ ἰδὼν ατο ϋμένιδι σ, ἐπιφέρει· λυχνούχῳ κο Ἐπικράτησ δ’ ἐν Τριόδοντι ἢ Ῥωποπώλῃ προειπών λαβὲ τριόδοντα καὶ λυχνοῦχον, ἐπιφέρει· ἐγὼ δὲ δεξιᾷ γε τόνδ’ ἔχω τινά,1 σιδηρότευκτον ἐναλίων θηρῶν βέλοσ,2 κερατίνου τε φωσφόρου λύχνου σέλασ, Ἄλεξισ Μίδωνι·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION