Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 33

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 33)

ἡ δὲ τῶν στεφάνων καὶ μύρων πρότερον εἴσοδοσ εἰσ τὰ συμπόσια ἡγεῖτο τῆσ δευτέρασ τραπέζησ, ὡσ παρίστησι Νικόστρατοσ ἐν Ψευδοστιγματίᾳ διὰ τούτων. καὶ σὺ μὲν τὴν δευτέραν τράπεζαν εὐτρεπῆ ποίει, κόσμησον αὐτὴν παντοδαποῖσ τραγήμασιν, μύρον, στεφάνουσ, λιβανωτόν, αὐλητρίδα λαβέ. Φιλόξενοσ δ’ ὁ διθυραμβοποιὸσ ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Δείπνῳ ἀρχὴν ποιεῖται τὸν στέφανον τῆσ εὐωχίασ οὑτωσὶ λέγων κατὰ χειρὸσ δ’ ἤλυθ’ ὕδωρ· ἁπαλὸσ παιδίσκοσ ἐν ἀργυρέᾳ φέρων προχόῳ ἐπέχευεν. εἶτ’ ἔφερεν στέφανον λεπτᾶσ ἀπὸ μυρτίδοσ εὐγνήτων κλάδων δισύναπτον. Εὔβουλοσ Τιτθαῖσ·

ὡσ γὰρ εἰσῆλθε τὰ γερόντια τότ’ εἰσ δόμουσ, εὐθὺσ ἀνεκλίνετο· παρῆν στέφανοσ ἐν τάχει, ᾔρετο τράπεζα, παρέκειθ’ ἅμα τετριμμένη μᾶζα χαριτοβλέφαροσ. τοῦτο δ’ ἦν ἔθοσ καὶ παρ’ Αἰγυπτίοισ, ὡσ Νικόστρατόσ φησιν ἐν Τοκιστῇ. Αἰγύπτιον γὰρ ὑποστησάμενοσ τὸν τοκιστήν φησιν καταλαμβάνομεν τὸν πορνοβοσκὸν καὶ δύο ἑτέρουσ κατὰ χειρὸσ ἀρτίωσ εἰληφότασ καὶ στέφανον. β.

εἰε͂ν καλὸσ ὁ καιρόσ, Χαιρεφῶν. σὺ δὲ γαστρίζου, Κύνουλκε· "τῷ τ’ ἀειφρούρῳ μελιλώτῳ. ἐπεὶ δέ σε ὁρῶ ἔξοινον ἤδη γεγενημένον ‐ οὕτωσ δ’ εἴρηκε τὸν μεθύσην Ἄλεξισ ἐν Εἰσοικιζομένῳ παύσομαί σε ἐρεσχηλῶν καὶ τοῖσ παισὶ παρακελεύομαι κατὰ τὸν Σοφοκλέα, ὃσ ἐν Συνδείπνοισ φησί· φορεῖτε, μασσέτω τισ, ἐγχείτω βαθὺν κρατῆρ’, ὅδ’ ἁνὴρ οὐ πρὶν ἂν φάγῃ καλῶσ ὅμοια καὶ βοῦσ ἐργάτησ ἐργάζεται.

καὶ κατὰ τὸν Φλιάσιον δὲ Ἀριστίαν καὶ γὰρ οὖτοσ ταῖσ ἐπιγραφομέναισ Κηρσὶν ἔφη· σύνδειπνοσ ἢ ’ πίκωμοσ ἢ μαζαγρέτασ, Αἵδου τραπεζεύσ, ἀκρατέα νηδὺν ἔχων. ἐπεὶ δὲ τοσούτων λεχθέντων μηδὲν ἀποκρίνεται, κελεύω αὐτὸν κατὰ τοὺσ Ἀλέξιδοσ Διδύμουσ χυδαίοισ στεφανωθέντα στεφάνοισ ἐξάγεσθαι τοῦ συμποσίου, τῶν δὲ χυδαίων στεφάνων μνημονεύων ὁ κωμῳδιοποιόσ φησιν στεφάνων τε τούτων τῶν χύδην πεπλεγμένων. κἀγὼ δ’ ἐπὶ τούτοισ τοῦ λέγειν ἤδη παύσομαι τὸ τήμερον, παραχωρῶν τε τὸν περὶ τῶν μύρων λόγον τοῖσ βουλομένοισ διεξέρχεσθαι τῷ τε παιδὶ προστάττων ἐπὶ τῇ στεφανηφόρῳ ταύτῃ μου διαλέξει κατὰ τὸν Ἀντιφάνη στεφάνουσ ἐνεγκεῖν δεῦρο τῶν χρηστῶν δύο καὶ δᾷδα χρηστὴν ἡμμένην χρηστῷ πυρί.

οὕτω γὰρ τὴν τῶν λόγων ἔξοδον ὥσπερ δράματοσ ποιήσομαι. καὶ μετ’ οὐ πολλὰσ ἡμέρασ ὥσπερ αὐτὸσ αὑτοῦ σιωπὴν καταμαντευσάμενοσ ἀπέθανεν εὐτυχῶσ, οὐδένα καιρὸν νόσῳ παραδούσ, πολλὰ δὲ λυπήσασ ἡμᾶσ τοὺσ ἑταίρουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION