Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 4

ἐκάλουν δὲ καὶ κατακτούσ τινασ κοττάβουσ. ἐστὶν δὲ λυχνία ἀναγόμενα πάλιν τε συμπίπτοντα. Εὔβουλοσ Βελλεροφόντῃ· · τίσ ἂν λάβοιτο τοῦ σκέλουσ κάτωθέ μοι; ἄνω γὰρ ὥσπερ κοττάβειον αἴρομαι. Ἀντιφάνησ δ’ ἐν Ἀφροδίτησ Γοναῖσ· τονδὶ λέγω, σὺ δ’ οὐ συνιεῖσ; κότταβοσ τὸ λυχνίον ἐστί. πρόσεχε τὸν νοῦν ᾠὰ μὲν πέντε νικητήριον. β. περὶ τοῦ; γελοῖον. κοτταβιεῖ δὲ τίνα τρόπον; α. ἐγὼ διδάξω καθ’ ἕν ὃσ ἂν τὸν κότταβον ἀφεὶσ ἐπὶ τὴν πλάστιγγα ποιήσῃ πεσεῖν β. πλάστιγγα ποίαν; τοῦτο τοὐπικείμενον ἄνω τὸ μικρόν, τὸ πινακίσκιον λέγεισ; α.

τοῦτ’ ἐστὶ πλάστιγξ οὗτοσ ὁ κρατῶν γίγνεται. β. πῶσ δ’ εἴσεταί τισ τοῦτ’; α. ἐὰν τύχῃ μόνον αὐτῆσ, ἐπὶ τὸν μάνην πεσεῖται καὶ ψόφοσ ἔσται πάνυ πολύσ. β. πρὸσ θεῶν, τῷ κοττάβῳ πρόσεστι καὶ Μάνησ τισ ὥσπερ οἰκέτησ; καὶ μετ’ ὀλίγα · ᾧ δεῖ λαβὼν τὸ ποτήριον δεῖξον νόμῳ. α. αὐλητικῶσ δεῖ καρκινοῦν τοὺσ δακτύλουσ οἶνόν τε μικρὸν ἐγχέαι καὶ μὴ πολὺν ἔπειτ’ ἀφήσεισ. Β.

τίνα τρόπον; α. δεῦρο βλέπε· τοιουτονί. Β. Πόσειδον, ὡσ ὑψοῦ σφόδρα. α. οὕτω ποιήσεισ. β. ἀλλ’ ἐγὼ μὲν σφενδόνῃ οὐκ ἂν ἐφικοίμην αὐτόσ1’. α. ἀλλὰ μάνθανε.