Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 24

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 24)

ὁ Οὐλπιανόσ, τὸν στρούθινον καλούμενον, οὗ μέμνηται μὲν ὁ Ἀσκληπιάδησ, παρατιθέμενοσ τὰ ἐκ τῶν Εὐβούλου Στεφανοπωλίδων ταῦτα· ὦ μάκαρ, ἥτισ ἔχουσ1’ ἐνὶ δωματίῳ στρουθίον· ἀεροφόρητον λεπτότατον περὶ σῶμα συνίλλεται ἡδύπνοον περὶ νυμφίον εὔτριχα, κισσὸσ ὅπωσ Καλάμῳ περιφύεται αὐξόμενοσ ἐάροσ ὀλολυγόνοσ ἔρωτι κατατετηκώσ. "ἀνθεῖ δὲ καὶ ἡ ἶρισ τοῦ θέρουσ καὶ τὸ στρούθιον καλούμενον, ὃ τῇ μὲν ὄψει καλὸν ἄνθοσ, ἀόσμον δέ. Γαλήνη δ’ ἡ Σμυρναία στρουθιον αὐτὸν ὀνομάζει. πόθοσ. οὕτωσ τισ στέφανοσ ὀνομάζεται, ὡσ Νίκανδρόσ φησιν ὁ Κολοφώνιοσ ἐν Γλώσσαισ· καὶ ἴσωσ ὁ ἀπὸ τοῦ οὕτω καλουμένου ἄνθουσ πλεκόμενοσ, οὗ μνημονεύει ὁ αὐτὸσ Θεόφραστοσ ἐν τῷ ἕκτῳ τῶν Φυτικῶν γράφων ὧδε· "τὰ δὲ θερινὰ μᾶλλον, ἥ τε λυχνὶσ καὶ τὸ Διὸσ ἄνθοσ καὶ τὸ κρίνον καὶ τὸ ἴφυον καὶ ἀμάρακοσ ὁ Φρύγιοσ, ἔτι δὲ ὁ πόθοσ καλούμενοσ, οὗτοσ δὲ ἐστι διττόσ, ὁ μὲν ἔχων τὸ ἄνθοσ ὅμοιον ὑακίνθῳ, ὁ δ’ ἕτεροσ ἄχρωσ, ἔκλευκοσ,1 ᾧ χρῶνται πρὸσ τοὺσ τάφουσ.

καταλέγει δὲ Εὔβουλοσ καὶ ἄλλουσ στεφάνουσ· Αἰγίδιον, σὺ δὲ τόνδε φορήσεισ στέφανον πολυποίκιλον ἀνθέων, ὑγρότατον,2 χαριέστατον, ὦ Ζεῦ· τί γάρ; αὐτὸν ἔχουσα φιλήσει. κἀν τοῖσ ἑξῆσ τάδε φησί·

στεφάνουσ ἴσωσ βούλεσθε· πότερ’ ἑρπυλλίνουσ ἢ μυρτίνουσ ἢ τῶν διηνθεμισμένων; β. τῶν μυρτίνων βουλόμεθα τουτωνί· σὺ δὲ τὰ γ’ ἄλλα πώλει πάντα πλὴν τῶν μυρτίνων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION