Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 47

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 47)

τοσαῦτα καὶ περὶ μύρων ἐλέχθη. καὶ μετὰ ταῦτα πλείστων τῶν μὲν Ἀγαθοῦ Δαίμονοσ αἰτούντων ποτήριον, τῶν δὲ Διὸσ Σωτῆροσ, ἄλλων δὲ Ὑγιείασ καὶ ἑτέρων ἑτέρουσ ἐπιλεγόντων, τοὺσ τούτων τῶν κράσεων μεμνημένουσ τῶν ποιητῶν ἔδοξεν παρατίθεσθαι, ὧν καὶ αὐτῶν μνησθήσομαι, ’ι Ἀντιφάνησ μὲν γὰρ ἐν Ἀγροικίσιν ἔφη· Ἁρμόδιοσ ἐπεκαλεῖτο,4 παιὰν ᾔδετο, μεγάλην Διὸσ Σωτῆροσ ἄκατον ἦρέ τισ. Ἄλεξισ δ’ ἐν Τοκιστῇ ἢ Καταψευδομένῳ· ἀλλ’ ἔγχεον αὐτῷ Διόσ γε τήνδε Σωτῆροσ, θεῶν θνητοῖσ ἁπάντων χρησιμωτάτου πολύ. β. ὁ Ζεὺσ ὁ σωτήρ, ἂν ἐγὼ διαρραγῶ, οὐδὲν μ’ ὀνήσει. α. πῖθι θαρρῶν. Νικόστρατοσ Πανδρόσῳ· κἀγώ, φιλτάτη μετανιπτρίδ’ αὐτῷ τῆσ Ὑγιείασ ἔγχεον. β. λαβὲ τῆσ Ὑγιείασ δὴ σύ. α. φέρε, τύχάγαθῇ. τύχη τὰ θνητῶν πράγμαθ’, ἡ πρόνοια δὲ τυφλόν τι κἀσύντακτόν ἐστιν, ὦ πάτερ. ἐν δὲ τῷ αὐτῷ δράματι καὶ τῆσ τοῦ Ἀγαθοῦ Δαίμονοσ κράσεωσ μνημονεύει, ἧσ καὶ σχεδὸν πάντεσ οἱ τῆσ ἀρχαίασ κωμῳδίασ ποιηταί.

ἀλλ’ ὅ γε Νικόστρατοσ οὕτωσ φησὶν ἄλλ’ ἐγχέασα θᾶττον Ἀγαθοῦ Δαίμονοσ ἀπενεγκάτω μοι τὴν τράπεζαν ἐκποδών. ἱκανῶσ κεχόρτασμαι γάρ. ἀγαθοῦ Δαίμονοσ δέχομαι, λαβοῦσ1’ ἀπένεγκε ταύτην ἐκποδών Ξέναρχοσ ἐν Διδύμοισ· ὡσ ὑπό τι νυστάζειν γε καὐτὸσ ἄρχομαι. β.

ἡ τἀγαθοῦ γὰρ Δαίμονοσ συνέσεισέ με ἄκρατοσ ἐκποθεῖσα φιάλη παντελῶσ. α. ἡ τοῦ δὲ Σωτῆροσ Διὸσ τάχιστά γε ἀπώλεσε ναύτην καὶ κατεπόντωσὲν μ’,6 ὁρᾷσ. Ἔριφοσ Μελιβοίᾳ· ἐκπεπήδηκασ πρὶν Ἀγαθοῦ πρῶτα Δαίμονοσ λαβεῖν, πρὶν Διὸσ σωτῆροσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION