Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταγιγνώσκω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταγιγνώσκω καταγνώσομαι

Structure: κατα (Prefix) + γιγνώσκ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to remark, discover, to one's prejudice, having formed, prejudices, having observed
  2. to lay as a charge against, condemned
  3. to charge, with, he passed sentence, against, being suspected
  4. to give as judgment or sentence against, to pass sentence
  5. to decide, against, to be decided

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταγιγνώσκω καταγιγνώσκεις καταγιγνώσκει
Dual καταγιγνώσκετον καταγιγνώσκετον
Plural καταγιγνώσκομεν καταγιγνώσκετε καταγιγνώσκουσιν*
SubjunctiveSingular καταγιγνώσκω καταγιγνώσκῃς καταγιγνώσκῃ
Dual καταγιγνώσκητον καταγιγνώσκητον
Plural καταγιγνώσκωμεν καταγιγνώσκητε καταγιγνώσκωσιν*
OptativeSingular καταγιγνώσκοιμι καταγιγνώσκοις καταγιγνώσκοι
Dual καταγιγνώσκοιτον καταγιγνωσκοίτην
Plural καταγιγνώσκοιμεν καταγιγνώσκοιτε καταγιγνώσκοιεν
ImperativeSingular καταγίγνωσκε καταγιγνωσκέτω
Dual καταγιγνώσκετον καταγιγνωσκέτων
Plural καταγιγνώσκετε καταγιγνωσκόντων, καταγιγνωσκέτωσαν
Infinitive καταγιγνώσκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταγιγνωσκων καταγιγνωσκοντος καταγιγνωσκουσα καταγιγνωσκουσης καταγιγνωσκον καταγιγνωσκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταγιγνώσκομαι καταγιγνώσκει, καταγιγνώσκῃ καταγιγνώσκεται
Dual καταγιγνώσκεσθον καταγιγνώσκεσθον
Plural καταγιγνωσκόμεθα καταγιγνώσκεσθε καταγιγνώσκονται
SubjunctiveSingular καταγιγνώσκωμαι καταγιγνώσκῃ καταγιγνώσκηται
Dual καταγιγνώσκησθον καταγιγνώσκησθον
Plural καταγιγνωσκώμεθα καταγιγνώσκησθε καταγιγνώσκωνται
OptativeSingular καταγιγνωσκοίμην καταγιγνώσκοιο καταγιγνώσκοιτο
Dual καταγιγνώσκοισθον καταγιγνωσκοίσθην
Plural καταγιγνωσκοίμεθα καταγιγνώσκοισθε καταγιγνώσκοιντο
ImperativeSingular καταγιγνώσκου καταγιγνωσκέσθω
Dual καταγιγνώσκεσθον καταγιγνωσκέσθων
Plural καταγιγνώσκεσθε καταγιγνωσκέσθων, καταγιγνωσκέσθωσαν
Infinitive καταγιγνώσκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταγιγνωσκομενος καταγιγνωσκομενου καταγιγνωσκομενη καταγιγνωσκομενης καταγιγνωσκομενον καταγιγνωσκομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταγνώσομαι καταγνώσει, καταγνώσῃ καταγνώσεται
Dual καταγνώσεσθον καταγνώσεσθον
Plural καταγνωσόμεθα καταγνώσεσθε καταγνώσονται
OptativeSingular καταγνωσοίμην καταγνώσοιο καταγνώσοιτο
Dual καταγνώσοισθον καταγνωσοίσθην
Plural καταγνωσοίμεθα καταγνώσοισθε καταγνώσοιντο
Infinitive καταγνώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταγνωσομενος καταγνωσομενου καταγνωσομενη καταγνωσομενης καταγνωσομενον καταγνωσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεγίγνωσκον κατεγίγνωσκες κατεγίγνωσκεν*
Dual κατεγιγνώσκετον κατεγιγνωσκέτην
Plural κατεγιγνώσκομεν κατεγιγνώσκετε κατεγίγνωσκον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεγιγνωσκόμην κατεγιγνώσκου κατεγιγνώσκετο
Dual κατεγιγνώσκεσθον κατεγιγνωσκέσθην
Plural κατεγιγνωσκόμεθα κατεγιγνώσκεσθε κατεγιγνώσκοντο

Aorist tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεγνώσω κατεγνώσατο
Dual κατεγνώσασθον κατεγνωσάσθην
Plural κατεγνωσάμεθα κατεγνώσασθε κατεγνώσαντο
SubjunctiveSingular καταγνώσωμαι καταγνώσῃ καταγνώσηται
Dual καταγνώσησθον καταγνώσησθον
Plural καταγνωσώμεθα καταγνώσησθε καταγνώσωνται
ImperativeSingular καταγνώσαι καταγνωσάσθω
Dual καταγνώσασθον καταγνωσάσθων
Plural καταγνώσασθε καταγνωσάσθων
Infinitive καταγνώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταγνωσαμενος καταγνωσαμενου καταγνωσαμενη καταγνωσαμενης καταγνωσαμενον καταγνωσαμενου

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατέγνων κατέγνως κατέγνω
Dual κατέγνωτον κατεγνώτην
Plural κατέγνωμεν κατέγνωτε κατέγνωσαν
SubjunctiveSingular καταγνῶ καταγνῷς καταγνῷ
Dual καταγνῶτον καταγνῶτον
Plural καταγνῶμεν καταγνῶτε καταγνῶσιν*
OptativeSingular καταγνοίην καταγνοίης καταγνοίη
Dual καταγνοίητον καταγνοιήτην
Plural καταγνοίημεν καταγνοίητε καταγνοίησαν
ImperativeSingular καταγνώς καταγνώτω
Dual καταγνώτον καταγνώτων
Plural καταγνώτε καταγνώντων
Infinitive καταγνώναι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταγνους καταγνοντος καταγνουσα καταγνουσης καταγνον καταγνοντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ κρίσεωσ ἐν δικαστηρίῳ γενομένησ, ὁ μὲν Λυσίμαχοσ ἀπέφυγεν, καὶ ἐπωνυμίαν ἔσχεν ὁ ἀπὸ τοῦ τυπάνου, ὁ δὲ δῆμοσ ἀφείλετο τῆσ βουλῆσ τὸ θανατοῦν καὶ δεῖν καὶ χρήμασι ζημιοῦν, καὶ νόμον ἔθετο, ἄν τινοσ ἀδικεῖν ἡ βουλὴ καταγνῷ ἢ ζημιώσῃ, τὰσ καταγνώσεισ καὶ τὰσ ἐπιζημιώσεισ εἰσάγειν τοὺσ θεσμοθέτασ εἰσ τὸ δικαστήριον, καὶ ὅ τι ἂν οἱ δικασταὶ ψηφίσωνται, τοῦτο κύριον εἶναι. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 45 1:3)
  • ἔφεσισ δὲ καὶ τούτοισ ἐστὶν εἰσ τὸ δικαστήριον, ἐὰν αὐτῶν ἡ βουλὴ καταγνῷ. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 45 2:4)
  • ὁ δὲ λαβὼν τοῦτο καὶ ἀνακρίνασ, ἐὰν μὲν καταγνῷ, παραδίδωσιν τὰ μὲν ἴδια τοῖσ δικασταῖσ τοῖσ κατὰ δήμουσ τοῖσ τὴν φυλὴν ταύτην δικάζουσιν, τὰ δὲ δημόσια τοῖσ θεσμοθέταισ συναναγράφει. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 48 5:1)
  • καὶ μὴν οὐ ταῦτα πρὸσ ἐμὲ διεξῄει’, ’παράδοξόν μοι τὸ πρᾶγμα’, ’ἄλλῳ τινὶ λέγε’, ’ὅπωσ δὲ σοὶ ἀπιστήσω ἢ ἐκείνου καταγνῶ, ἀποροῦμαι’, ’ἀλλ’ ὁρ́α, μὴ σὺ θᾶττον πιστεύεισ’. (Theophrastus, Characters, 6:3)
  • ἃσ ἂν αὐτῶν ἐγὼ καταγνῶ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 9 4:1)

Synonyms

  1. to lay as a charge against

  2. to give as judgment or sentence against

  3. to decide

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION