Ancient Greek-English Dictionary Language

ἱερός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἱερός ἱερά̄ ἱερόν

Structure: ἱερ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. Connected with the gods, supernatural
  2. holy, sacred, consecrated
  3. Under divine protection

Examples

  • Πλάτων δὲ ὁ ἱερώτατοσ ἓν καὶ ὀγδοήκοντα. (Lucian, Macrobii, (no name) 21:1)
  • 5 ἀλλὰ μὴν καὶ ὁ ἱερώτατοσ Πλάτων ἐν ἑβδόμῳ Νόμων πρόβλημά τι προβάλλει στεφανωτικόν, ὅπερ ἄξιόν ἐστιν ἐπιλύσασθαι, οὕτωσ λέγοντοσ τοῦ φιλοσόφου· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 9 8:2)
  • μνημονεύει δὲ τῶν ψυῶν καὶ Ἱπποκράτησ ὁ ἱερώτατοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 59 1:5)
  • ἁλὸσ ᾧ λ, ζωή, τὰ δὲ δίκτυα κείνῳ ἄροτρα, σφάζων ἀκρόνυχοσ ταύτῃ θεῷ ἱερὸν ἰχθύν, ὃν λεῦκον καλέουσιν, ὁ γάρ θ’ ἱερώτατοσ ἄλλων, καί κε λίνα στήσαιτο καὶ ἐξερύσαιτο θαλάσσησ ἔμπλεα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 202)
  • τούτων δὲ πάντων ἱερώτατόσ ἐστιν ὁ γαμήλιοσ σπόροσ καὶ ἄροτοσ ἐπὶ παίδων τεκνώσει. (Plutarch, Conjugalia Praecepta, chapter, section 42 2:1)

Synonyms

  1. holy

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION