περιρραντήριον
Second declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
περιρραντήριον
περιρραντήριου
Structure:
περιρραντηρι
(Stem)
+
ον
(Ending)
Sense
- an utensil for besprinkling, a vessel for lustral water
- the parts, sprinkled with lustral water
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- θέμενοι δὲ βωμοὺσ καὶ προρρήσεισ καὶ περιρραντήρια προσάγουσι τὰσ θυσίασ, βοῦν μὲν ἀροτῆρα ὁ γεωργόσ, ἄρνα δὲ ὁ ποιμὴν καὶ αἶγα ὁ αἰπόλοσ, ὁ δέ τισ λιβανωτὸν ἢ πόπανον, ὁ δὲ πένησ ἱλάσατο τὸν θεὸν κύσασ μόνον τὴν ἑαυτοῦ δεξιάν. (Lucian, De sacrificiis, (no name) 12:1)
- καὶ τὸ μὲν πρόγραμμά φησι μὴ παριέναι εἰσ τὸ εἴσω τῶν περιρραντηρίων ὅστισ μὴ καθαρόσ ἐστιν . (Lucian, De sacrificiis, (no name) 13:1)
- ἐπεὶ δὲ ἅλισ μὲν εἶχον βλασφημιῶν, ἅλισ δὲ ἐλέγχων, τὸ τελευταῖον ἤδη ὁ Διοκλῆσ ἔφη μηδὲ τὴν ἀρχὴν θεμιτὸν εἶναι τῷ Βαγώᾳ μεταποιεῖσθαι φιλοσοφίασ καὶ τῶν ἐπ’ αὐτῇ ἀριστείων εὐνούχῳ γε ὄντι, ἀλλὰ τοὺσ τοιούτουσ οὐχ ὅπωσ τούτων ἀποκεκλεῖσθαι ἠξίου, ἀλλὰ καὶ ἱερῶν αὐτῶν καὶ περιρραντηρίων καὶ τῶν κοινῶν ἁπάντων συλλόγων, δυσοιώνιστόν τι ἀποφαίνων καὶ δυσάντητον θέαμα, εἴ τισ ἑώθεν ἐξιὼν ἐκ τῆσ οἰκίασ ἴδοι τοιοῦτόν τινα. (Lucian, Eunuchus, (no name) 6:2)
- πόσων περιρραντηρίων, πόσων ποταμῶν δεῖ ; (Lucian, Pseudologista, (no name) 20:8)
- τούτου δὲ τῷ Σύλλᾳ χάριν ἐκτίνων Μάρκον τινὰ Μάριον τῶν ἐκ τῆσ ἐναντίασ στάσεωσ ἀποκτείνασ τὴν μὲν κεφαλὴν ἐν ἀγορᾷ καθεζομένῳ τῷ Σύλλᾳ προσήνεγκε, τῷ δὲ περιρραντηρίῳ τοῦ Ἀπόλλωνοσ ἐγγὺσ ὄντι προσελθὼν ἀπενίψατο τὰσ χεῖρασ. (Plutarch, Sulla, chapter 32 2:3)
- καὶ ἄλλα ἐν τῇ Ἀθηναίων ἀκροπόλει θεασάμενοσ οἶδα, Λυκίου τοῦ Μύρωνοσ χαλκοῦν παῖδα, ὃσ τὸ περιρραντήριον ἔχει, καὶ Μύρωνοσ Περσέα τὸ ἐσ Μέδουσαν ἔργον εἰργασμένον. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 23 11:1)
- ἐντὸσ δὲ τῶν πυλῶν περιρραντήριον ἦν χάλκεον ὁμοίαν αὐτῷ καὶ τὴν κρηπῖδα παρεχόμενον, ἐξ οὗ τοῖσ ἱερεῦσι τὰσ χεῖρασ ἀποπλύνειν καὶ τῶν ποδῶν καταχεῖν παρῆν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 3 145:1)