Ancient Greek-English Dictionary Language

Ἑλλήνιος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: Ἑλλήνιος Ἑλληνίᾱ Ἑλλήνιον

Structure: Ἑλληνι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: E(=llhniko/s, Hdt., etc.

Sense

  1. Greek (generally used as an epithet for various gods, especially Zeus)

Examples

  • ᾤμην οὖν ἐφ’ ὕβρει τῶν Ἑλληνίων θεῶν τοιαῦτα παρανομεῖν τοὺσ Κελτοὺσ ἐσ τὴν μορφὴν τὴν Ἡρακλέουσ ἀμυνομένουσ αὐτὸν τῇ γραφῇ, ὅτι τὴν χώραν ποτὲ αὐτῶν ἐπῆλθεν λείαν ἐλαύνων, ὁπότε τὰσ Γηρυόνου ἀγέλασ ζητῶν κατέδραμε τὰ πολλὰ τῶν ἑσπερίων γενῶν. (Lucian, Hercules, 2:1)
  • Ἀριστείδησ δὲ πρῶτον μέν, ὡσ εἶδε, πολὺ προελθὼν ἐβόα, μαρτυρόμενοσ Ἑλληνίουσ θεούσ, ἀπέχεσθαι μάχησ καὶ μὴ σφίσιν ἐμποδὼν εἶναι μηδὲ κωλύειν ἐπαμύνοντασ τοῖσ προκινδυνεύουσιν ὑπὲρ τῆσ Ἑλλάδοσ, ἐπεὶ δ’ ἑώρα μὴ προσέχοντασ αὐτῷ καὶ συντεταγμένουσ ἐπὶ τὴν μάχην, οὕτω τῆσ ἐκεῖ βοηθείασ ἀποτραπόμενοσ συνέβαλε τούτοισ περὶ πεντακισμυρίουσ οὖσιν. (Plutarch, , chapter 18 5:1)
  • Θεστορίδησ δ’ ἄρα μάντισ ἐύσκοποσ ἵστατο Κάλχασ, οἱᾶ́ τε θεσπίζων, ἐδόκει δέ τε θέσφατα κεύθειν, ἢ στρατὸν οἰκτείρων Ἑλλήνιον, ἢ ἔτι θυμῷ δειμαίνων βασιλῆα πολυχρύσοιο Μυκήνησ. (Unknown, Greek Anthology, book 2, chapter 1 10:3)
  • τὸ μέν νυν μέγιστον αὐτῶν τέμενοσ, καὶ ὀνομαστότατον ἐὸν καὶ χρησιμώτατον, καλεύμενον δὲ Ἑλλήνιον, αἵδε αἱ πόλιεσ εἰσὶ αἱ ἱδρυμέναι κοινῇ, Ιὥνων μὲν Χίοσ καὶ Τέωσ καὶ Φώκαια καὶ Κλαζομεναί, Δωριέων δὲ Ῥόδοσ καὶ Κνίδοσ καὶ Ἁλικαρνησσὸσ καὶ Φάσηλισ, Αἰολέων δὲ ἡ Μυτιληναίων μούνη. (Herodotus, The Histories, book 2, chapter 178 3:1)
  • νῦν ὦν πρὸσ θεῶν τῶν Ἑλληνίων ῥύσασθε Ιὤνασ ἐκ δουλοσύνησ ἄνδρασ ὁμαίμονασ. (Herodotus, The Histories, book 5, chapter 49 4:1)

Synonyms

  1. Greek

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION