σκῖρον
Second declension Noun; Neuter
Transliteration:
Principal Part:
σκῖρον
σκῖρου
Structure:
σκιρ
(Stem)
+
ον
(Ending)
Sense
- the hard rind, cheese-parings
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- χρῆν γάρ, ἡμῶν εἰ τέκοι τισ ἄνδρα χρηστὸν τῇ πόλει, ταξίαρχον ἢ στρατηγόν, λαμβάνειν τιμήν τινα, προεδρίαν τ’ αὐτῇ δίδοσθαι Στηνίοισι καὶ Σκίροισ ἔν τε ταῖσ ἄλλαισ ἑορταῖσ αἷσιν ἡμεῖσ ἤγομεν· (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Parabasis, epirrheme2)
- ἀνθ’ ὧν συνείσει καὶ τὰ νῦν βουλεύματα ὅσα Σκίροισ ἔδοξε ταῖσ ἐμαῖσ φίλαισ. (Aristophanes, Ecclesiazusae, Prologue 1:9)
- κάθησθε τοίνυν, ὡσ <ἂν> ἀνέρωμαι τάδε ὑμᾶσ, ἐπειδὴ συλλελεγμένασ ὁρῶ, ὅσα Σκίροισ ἔδοξεν εἰ δεδράκατε. (Aristophanes, Ecclesiazusae, Prologue 2:10)
- μή νυν ἀφῆτέ γ’ αὐτόν, ὡσ ὄντ’ αὖ πολὺ κυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατον, ὅστισ περιπλεύσασ τὴν θυείαν ἐν κύκλῳ ἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν. (Aristophanes, Wasps, Episode 1:19)
- ἐπὶ Σκίρῳ, τοῦ παλαιοτάτου τῶν σπόρων ὑπόμνημα, δεύτερον ἐν τῇ Ρ̓αρίᾳ, τρίτον ὑπὸ πόλιν τὸν καλούμενον Βουζύγιον. (Plutarch, Conjugalia Praecepta, chapter, section 42 1:1)
- μετὰ δὲ τοῦ Ἀνθεμοκρίτου τὴν στήλην Μολοττοῦ τε τάφοσ ἐστὶν ἀξιωθέντοσ Ἀθηναίων καὶ τούτου στρατηγεῖν, ὅτε Πλουτάρχῳ βοηθοῦντεσ διέβησαν ἐσ Εὔβοιαν, καὶ χωρίον Σκῖρον ἐπὶ τοιῷδε καλούμενον. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 36 7:1)
