Ancient Greek-English Dictionary Language

πολιοῦχος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: πολιοῦχος πολιοῦχον

Structure: πολιουχ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: e)/xw

Sense

  1. protecting a city

Examples

  • ἃσ ὦ θεὰ μή ποτ’ ἐγὼ πιμπραμένασ ἴδοιμι, ἀλλὰ πολέμου καὶ μανιῶν ῥυσαμένασ Ἑλλάδα καὶ πολίτασ, ἐφ’ οἷσπερ ὦ χρυσολόφα πολιοῦχε σὰσ ἔσχον ἕδρασ. (Aristophanes, Lysistrata, Parodos, antistrophe 32)
  • Ὦ πολιοῦχε Παλλάσ, ὦ τῆσ ἱερωτάτησ ἁπασῶν πολέμῳ τε καὶ ποιηταῖσ δυνάμει θ’ ὑπερφερούσησ μεδέουσα χώρασ, δεῦρ’ ἀφικοῦ λαβοῦσα τὴν ἐν στρατιαῖσ τε καὶ μάχαισ ἡμετέραν ξυνεργὸν Νίκην, ἣ χορικῶν ἐστιν ἑταίρα τοῖσ τ’ ἐχθροῖσι μεθ’ ἡμῶν στασιάζει. (Aristotle, Parabasis, antistrophe1)
  • ἀμφί μοι αὖτε Φοῖβ’ ἄναξ Δήλιε Κυνθίαν ἔχων ὑψικέρατα πέτραν, ἥ τ’ Ἐφέσου μάκαιρα πάγχρυσον ἔχεισ οἶκον ἐν ᾧ κόραι σε Λυδῶν μεγάλωσ σέβουσιν, ἥ τ’ ἐπιχώριοσ ἡμετέρα θεὸσ αἰγίδοσ ἡνίοχοσ πολιοῦχοσ Ἀθάνα, Παρνασσίαν θ’ ὃσ κατέχων πέτραν σὺν πεύκαισ σελαγεῖ Βάκχαισ Δελφίσιν ἐμπρέπων, κωμαστὴσ Διόνυσοσ. (Aristophanes, Clouds, Parabasis, antistrophe1)
  • τίσ δαὶ θεὸσ πολιοῦχοσ ἔσται; (Aristophanes, Birds, Lyric-Scene26)
  • ὁ μὲν γὰρ Πολιεὺσ καὶ Πολιοῦχοσ, ὁ δὲ Πολιορκητὴσ ἐπίκλησιν ἔσχεν. (Plutarch, Demetrius, chapter 42 6:2)
  • Ποσειδῶνα γὰρ Τροιζήνιοι σέβονται διαφερόντωσ, καὶ θεὸσ οὗτόσ ἐστιν αὐτοῖσ πολιοῦχοσ, ᾧ καὶ καρπῶν ἀπάρχονται καὶ τρίαιναν ἐπίσημον ἔχουσι τοῦ νομίσματοσ. (Plutarch, chapter 6 1:3)
  • εἰσ εἰκόνα Σοφίασ Αὐγούστησ ἐν τῇ εἰσόδῳ τοῦ Ζευξίππου Αὐσονίων δέσποιναν Ιοὐλιανὸσ πολιοῦχοσ ὡσ σοφίησ μεστὴν ἄνθετο τὴν Σοφίην. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 8031)

Synonyms

  1. protecting a city

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION