Δαρδανίδης
First declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
Δαρδανίδης
Structure:
Δαρδανιδ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- a son or descendant of Dardanus
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- εἰμί, γύναι, Πριάμοιο πολυχρύσου φίλοσ υἱόσ, εἰμὶ δὲ Δαρδανίδησ· (Colluthus, Rape of Helen, book 1137)
- Θυμβραῖε καὶ Δάλιε καὶ Λυκίασ ναὸν ἐμβατεύων Ἄπολλον, ὦ δία κεφαλά, μόλε τοξή‐ ρησ, ἱκοῦ ἐννύχιοσ καὶ γενοῦ σωτήριοσ ἀνέρι πομπᾶσ ἁγεμὼν καὶ ξύλλαβε Δαρδανίδαισ, ὦ παγκρατέσ, ὦ Τροί̈ασ τείχη παλαιὰ δείμασ. (Euripides, Rhesus, choral, strophe 11)
- ὑμνεῖ δ’ ἡ μὲν νόστον Ὀδυσσῆοσ πολύπλαγκτον, ἡ δὲ τὸν Ἰλιακὸν Δαρδανιδῶν πόλεμον. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 292 1:1)
- μηδέ μοι οἰνοχόον κυλίκων σέθεν αἰετὸσ ἀρθεὶσ μάρψαισ ἀντὶ καλοῦ, κοίρανε, Δαρδανίδου. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 642)
- ναὶ μὰ σὲ γάρ, Κρονίδη, κόσμου πάτερ, ἢν ἐσαθρήσῃσ τὸν Φρύγιον ψέξεισ αὐτίκα Δαρδανίδην. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 194 1:1)
- τοῖσι δὲ Δαρδανίδησ Πρίαμοσ μετὰ μῦθον ἐείπε· (Homer, Iliad, Book 3 37:2)
- τοῖσι δ’ ἀνέστη Δαρδανίδησ Πρίαμοσ, θεόφιν μήστωρ ἀτάλαντοσ, ὅ σφιν ἐϋφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπε· (Homer, Iliad, Book 7 34:2)
- αἲ γάρ πωσ αὐτόν με μένοσ καὶ θυμὸσ ἀνήη ὤμ’ ἀποταμνόμενον κρέα ἔδμεναι, οἱᾶ ἐόργασ, ὡσ οὐκ ἔσθ’ ὃσ σῆσ γε κύνασ κεφαλῆσ ἀπαλάλκοι, οὐδ’ εἴ κεν δεκάκισ τε καὶ εἰκοσινήριτ’ ἄποινα στήσωσ’ ἐνθάδ’ ἄγοντεσ, ὑπόσχωνται δὲ καὶ ἄλλα, οὐδ’ εἴ κέν σ’ αὐτὸν χρυσῷ ἐρύσασθαι ἀνώγοι Δαρδανίδησ Πρίαμοσ· (Homer, Iliad, Book 22 31:3)
- αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιοσ καὶ ἐδητύοσ ἐξ ἔρον ἕντο, ἤτοι Δαρδανίδησ Πρίαμοσ θαύμαζ’ Ἀχιλῆα ὅσσοσ ἐήν οἱο͂́σ τε· (Homer, Iliad, Book 24 57:6)
Synonyms
-
a son or descendant of Dardanus
- Δαναίδαι (the sons or descendants of Danaus)