ἡσύχιος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἡσύχιος
ἡσύχιη
ἡσύχιον
Structure:
ἡσυχι
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- still, quiet, at rest, at ease, of a quiet
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- πάντα γὰρ ταῦτα ἐποίησεν ἡ χείρ μου, καὶ ἔστιν ἐμὰ πάντα ταῦτα, λέγει Κύριοσ. καὶ ἐπὶ τίνα ἐπιβλέψω, ἀλλ̓ ἢ ἐπὶ τὸν ταπεινὸν καὶ ἡσύχιον καὶ τρέμοντα τοὺσ λόγουσ μου̣ (Septuagint, Liber Isaiae 66:2)
- ὃν αὔξει μὲν πόλεμοσ, εἰρήνη δ’ οὐ τρέφει ‐ ἀλλ’ ὁ τὴν χώραν γεωργῶν καὶ ὁ τὴν θάλατταν πλέων καὶ πᾶσ ὁ τὸν ἡσύχιον βίον ἠγαπηκώσ, ᾧ τὴν Ἀττικὴν ἐτείχισα, τοὺσ ὁρ́ουσ τῆσ χώρασ περιβαλὼν οὐ λίθοισ ἀλλὰ τῇ τῆσ πόλεωσ ἀσφαλείᾳ. (Demades, On the Twelve Years, 2:6)
- τὸ γὰρ ἡσύχιον αὐτοῦ καὶ σιωπηλὸν καὶ μετὰ πολλῆσ εὐλαβείασ τῶν παιδικῶν ἁπτόμενον ἡδονῶν, βραδέωσ δὲ καὶ διαπόνωσ δεχόμενον τὰσ μαθήσεισ, εὔκολον δὲ πρὸσ τοὺσ συνήθεισ καὶ κατήκοον ἀβελτερίασ τινὸσ καὶ νωθρότητοσ ὑπόνοιαν εἶχε παρὰ τοῖσ ἐκτόσ· (Plutarch, Fabius Maximus, chapter 1 3:3)
- καίτοι λοιδορίασ εἴ τισ χωρὶσ ἔροιτο εἰπέ μοι, τί δὴ γιγνώσκων ἀκριβῶσ, Ἀριστόμηδεσ, οὐδεὶσ γὰρ τὰ τοιαῦτ’ ἀγνοεῖ τὸν μὲν τῶν ἰδιωτῶν βίον ἀσφαλῆ καὶ ἀπράγμονα καὶ ἀκίνδυνον ὄντα, τὸν δὲ τῶν πολιτευομένων φιλαίτιον καὶ σφαλερὸν καὶ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν ἀγώνων καὶ κακῶν μεστόν, οὐ τὸν ἡσύχιον, ἀλλὰ τὸν ἐν τοῖσ κινδύνοισ αἱρεῖ; (Demosthenes, Speeches, 79:3)
- ἡσυχίωσ καὶ ἔπειτα διακρινέεσθαι ὀίω· (Anonymous, Homeric Hymns, 47:2)
- οὐκ ἄρα ἡσυχιότησ τισ ἡ σωφροσύνη ἂν εἰή, οὐδ’ ἡσύχιοσ ὁ σώφρων βίοσ, ἔκ γε τούτου τοῦ λόγου, ἐπειδὴ καλὸν αὐτὸν δεῖ εἶναι σώφρονα ὄντα. (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 130:1)
- πολλάκι λήθει τοῖχον ὑποτρώγων ἡσύχιοσ ποταμόσ. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 1394)
- ἱμερόεισ Ἀλφειέ, Διὸσ στεφανηφόρον ὕδωρ, ὃσ διὰ Πισαίων πεδίων κεκονιμένοσ ἑρ́πεισ, ἡσύχιοσ τὸ πρῶτον, ἐπὴν δ’ ἐσ πόντον ἵκηαι, ὀξὺσ ἀμετρήτοιο πεσὼν ὑπὸ κῦμα θαλάσσησ, νυμφίοσ αὐτοκέλευθοσ ἑῶν ὀχετηγὸσ ἐρώτων, ἐσ Σικελὴν Ἀρέθουσαν ἐπείγεαι ὑγρὸσ ἀκοίτησ, ἡ δέ σε κεκμηῶτα καὶ ἀσθμαίνοντα λαβοῦσα, φῦκοσ ἀποσμήξασα καὶ ἄνθεα πικρὰ θαλάσσησ, χείλεα μὲν στομάτεσσι συνήρμοσεν· (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 3621)
- δοκῶ γὰρ εἶναι πᾶσιν ἡσύχιόσ τισ καὶ νωθρόσ, ὡσ ἀκούω, καὶ πολὺ κεχωρισμένοσ τῆσ Ῥωμαϊκῆσ αἱρέσεωσ καὶ πράξεωσ, ὅτι κρίσεισ οὐχ αἱροῦμαι λέγειν. (Polybius, Histories, book 31, chapter 23 11:1)