Lysias, Speeches, Περὶ τῆσ Εὐάνδρου δοκιμασίας 7:

πρὸσ δὲ τὴν ἡσυχιότητα τὴν τούτου, ὅτι οὐ νῦν δεῖ αὐτὸν ἐξετάζειν εἰ σώφρων ἐστίν, ὅτ’ αὐτὸν οὐκ ἔξεστιν ἀσελγαίνειν, ἀλλ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον σκοπεῖν, ἐν ᾧ ἐξὸν ὁποτέρωσ ἐβούλετο ζῆν εἵλετο παρανόμωσ πολιτευθῆναι. τοῦ μὲν γὰρ νῦν μηδὲν ἐξαμαρτάνειν οἱ κωλύσαντεσ αἴτιοι, τῶν δὲ τότε γενομένων ὁ τούτου τρόποσ καὶ οἱ τούτῳ ἐπιτρέπειν ἀξιοῦντεσ. ὥστ’ ἐὰν ἐκ τούτων δοκιμάζεσθαι ἀξιοῖ, ταῦτα χρὴ ὑπολαμβάνειν, μὴ εὐήθεισ αὐτῷ εἶναι δοκῆτε.