Lysias, Speeches, Ἐν βουλῇ Μαντιθέῳ δοκιμαζομένῳ ἀπολογία

(리시아스, Speeches, Ἐν βουλῇ Μαντιθέῳ δοκιμαζομένῳ ἀπολογία)

εἰ μὴ συνῄδη, ὦ βουλή, τοῖσ κατηγόροισ βουλομένοισ ἐκ παντὸσ τρόπου κακῶσ ἐμὲ ποιεῖν, πολλὴν ἂν αὐτοῖσ χάριν εἶχον ταύτησ τῆσ κατηγορίασ· ἡγοῦμαι γὰρ τοῖσ ἀδίκωσ διαβεβλημένοισ τούτουσ εἶναι μεγίστων ἀγαθῶν αἰτίουσ, οἵτινεσ ἂν αὐτοὺσ ἀναγκάζωσιν εἰσ ἔλεγχον τῶν αὐτοῖσ βεβιωμένων καταστῆναι. ἐγὼ γὰρ οὕτω σφόδρα ἐμαυτῷ πιστεύω, ὥστ’ ἐλπίζω καὶ εἴ τισ πρόσ με τυγχάνει ἀηδῶσ ἢ κακῶσ διακείμενοσ, ἐπειδὰν ἐμοῦ λέγοντοσ ἀκούσῃ περὶ τῶν πεπραγμένων, μεταμελήσειν αὐτῷ καὶ πολὺ βελτίω με εἰσ τὸν λοιπὸν χρόνον ἡγήσεσθαι.

ἀξιῶ δέ, ὦ βουλή, ἐὰν μὲν τοῦτο μόνον ὑμῖν ἐπιδείξω, ὡσ εὔνουσ εἰμὶ τοῖσ καθεστηκόσι πράγμασι καὶ ὡσ ἠνάγκασμαι τῶν αὐτῶν κινδύνων μετέχειν ὑμῖν, μηδέν πώ μοι πλέον εἶναι·

ἐὰν δὲ φαίνωμαι <καὶ> περὶ τὰ ἄλλα μετρίωσ βεβιωκὼσ καὶ πολὺ παρὰ τὴν δόξαν καὶ παρὰ τοὺσ λόγουσ τοὺσ τῶν ἐχθρῶν, δέομαι ὑμῶν ἐμὲ μὲν δοκιμάζειν, τούτουσ δὲ ἡγεῖσθαι χείρουσ εἶναι. πρῶτον δὲ ἀποδείξω ὡσ οὐχ ἵππευον οὐδ’ ἐπεδήμουν ἐπὶ τῶν τριάκοντα, οὐδὲ μετέσχον τῆσ τότε πολιτείασ. ἡμᾶσ γὰρ ὁ πατὴρ πρὸ τῆσ ἐν Ἑλλησπόντῳ συμφορᾶσ ὡσ Σάτυρον τὸν ἐν τῷ Πόντῳ διαιτησομένουσ ἐξέπεμψε, καὶ οὔτε τῶν τειχῶν καθαιρουμένων <ἐπεδημοῦμεν> οὔτε μεθισταμένησ τῆσ πολιτείασ, ἀλλ’ ἤλθομεν πρὶν τοὺσ ἀπὸ Φυλῆσ εἰσ τὸν Πειραιᾶ κατελθεῖν πρότερον πένθ’ ἡμέραισ.

καίτοι οὔτε ἡμᾶσ εἰκὸσ ἦν εἰσ τοιοῦτον καιρὸν ἀφιγμένουσ ἐπιθυμεῖν μετέχειν τῶν ἀλλοτρίων κινδύνων, οὔτ’ ἐκεῖνοι φαίνονται τοιαύτην γνώμην ἔχοντεσ ὥστε καὶ τοῖσ ἀποδημοῦσι καὶ τοῖσ μηδὲν ἐξαμαρτάνουσι μεταδιδόναι τῆσ πολιτείασ, ἀλλὰ μᾶλλον ἠτίμαζον καὶ τοὺσ συγκαταλύσαντασ τὸν δῆμον.

ἔπειτα δὲ ἐκ μὲν τοῦ σανιδίου τοὺσ ἱππεύσαντασ σκοπεῖν εὐήθέσ ἐστιν.

ἐν τούτῳ γὰρ πολλοὶ μὲν τῶν ὁμολογούντων ἱππεύειν οὐκ ἔνεισιν, ἔνιοι δὲ τῶν ἀποδημούντων ἐγγεγραμμένοι εἰσίν. ἐκεῖνοσ δ’ ἐστὶν ἔλεγχοσ μέγιστοσ· ἐπειδὴ γὰρ κατήλθετε, ἐψηφίσασθε τοὺσ φυλάρχουσ ἀπενεγκεῖν τοὺσ ἱππεύσαντασ, ἵνα τὰσ καταστάσεισ ἀναπράξητε παρ’ αὐτῶν. ἐμὲ τοίνυν οὐδεὶσ ἂν ἀποδείξειεν οὔτ’ ἀπενεχθέντα ὑπὸ τῶν φυλάρχων οὔτε παραδοθέντα τοῖσ συνδίκοισ οὔτε κατάστασιν καταβαλόντα.

καίτοι πᾶσι ῥᾴδιον τοῦτο γνῶναι, ὅτι ἀναγκαῖον ἦν τοῖσ φυλάρχοισ, εἰ μὴ ἀποδείξειαν τοὺσ ἔχοντασ τὰσ καταστάσεισ, αὐτοῖσ ζημιοῦσθαι. ὥστε πολὺ ἂν δικαιότερον ἐκείνοισ τοῖσ γράμμασιν ἢ τούτοισ πιστεύοιτε· ἐκ μὲν γὰρ τούτων ῥᾴδιον ἦν ἐξαλειφθῆναι τῷ βουλομένῳ, ἐν ἐκείνοισ δὲ τοὺσ ἱππεύσαντασ ἀναγκαῖον ἦν ὑπὸ τῶν φυλάρχων ἀπενεχθῆναι. ἔτι δέ, ὦ βουλή, εἴπερ ἵππευσα, οὐκ ἂν ἦ ἔξαρνοσ ὡσ δεινόν τι πεποιηκώσ, ἀλλ’ ἠξίουν, ἀποδείξασ ὡσ οὐδεὶσ ὑπ’ ἐμοῦ τῶν πολιτῶν κακῶσ πέπονθε, δοκιμάζεσθαι.

ὁρῶ δὲ καὶ ὑμᾶσ ταύτῃ τῇ γνώμῃ χρωμένουσ, καὶ πολλοὺσ μὲν τῶν τότε ἱππευσάντων βουλεύοντασ, πολλοὺσ δ’ αὐτῶν στρατηγοὺσ καὶ ἱππάρχουσ κεχειροτονημένουσ. ὥστε μηδὲν δι’ ἄλλο με ἡγεῖσθε ταύτην ποιεῖσθαι τὴν ἀπολογίαν, ἢ ὅτι περιφανῶσ ἐτόλμησάν μου καταψεύσασθαι. ἀνάβηθι δέ μοι καὶ μαρτύρησον. Μάρτυρεσ περὶ μὲν τοίνυν αὐτῆσ τῆσ αἰτίασ οὐκ οἶδ’ ὅ τι δεῖ πλείω λέγειν· δοκεῖ δέ μοι, ὦ βουλή, ἐν μὲν τοῖσ ἄλλοισ ἀγῶσι περὶ αὐτῶν μόνων τῶν κατηγορημένων προσήκειν ἀπολογεῖσθαι, ἐν δὲ ταῖσ δοκιμασίαισ δίκαιον εἶναι παντὸσ τοῦ βίου λόγον διδόναι.

δέομαι οὖν ὑμῶν μετ’ εὐνοίασ ἀκροάσασθαί μου. ποιήσομαι δὲ τὴν ἀπολογίαν ὡσ ἂν δύνωμαι διὰ βραχυτάτων. ἐγὼ γὰρ πρῶτον μὲν, οὐσίασ μοι οὐ πολλῆσ καταλειφθείσησ διὰ τὰσ συμφορὰσ καὶ τὰσ τοῦ πατρὸσ καὶ τὰσ τῆσ πόλεωσ, δύο μὲν ἀδελφὰσ ἐξέδωκα ἐπιδοὺσ τριάκοντα μνᾶσ ἑκατέρᾳ, πρὸσ τὸν ἀδελφὸν δ’ οὕτωσ ἐνειμάμην ὥστ’ ἐκεῖνον πλέον ὁμολογεῖν ἔχειν ἐμοῦ τῶν πατρῴων, καὶ πρὸσ τοὺσ ἄλλουσ ἅπαντασ οὕτωσ βεβίωκα ὥστε μηδεπώποτέ μοι μηδὲ πρὸσ ἕνα μηδὲν ἔγκλημα γενέσθαι.

καὶ τὰ μὲν ἴδια οὕτωσ διῴκηκα·

περὶ δὲ τῶν κοινῶν μοι μέγιστον ἡγοῦμαι τεκμήριον εἶναι τῆσ ἐμῆσ ἐπιεικείασ, ὅτι τῶν νεωτέρων ὅσοι περὶ κύβουσ ἢ πότουσ ἢ περὶ τὰσ τοιαύτασ ἀκολασίασ τυγχάνουσι τὰσ διατριβὰσ ποιούμενοι, πάντασ αὐτοὺσ ὄψεσθέ μοι διαφόρουσ ὄντασ, καὶ πλεῖστα τούτουσ περὶ ἐμοῦ λογοποιοῦντασ καὶ ψευδομένουσ. καίτοι δῆλον ὅτι, εἰ τῶν αὐτῶν ἐπεθυμοῦμεν, οὐκ ἂν τοιαύτην γνώμην εἶχον περὶ ἐμοῦ. ἔτι δ’, ὦ βουλή, οὐδεὶσ ἂν ἀποδεῖξαι περὶ ἐμοῦ δύναιτο οὔτε δίκην αἰσχρὰν οὔτε γραφὴν οὔτε εἰσαγγελίαν γεγενημένην·

καίτοι ἑτέρουσ ὁρᾶτε πολλάκισ εἰσ τοιούτουσ ἀγῶνασ καθεστηκότασ. πρὸσ τοίνυν τὰσ στρατείασ καὶ τοὺσ κινδύνουσ τοὺσ πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ σκέψασθε οἱο͂ν ἐμαυτὸν παρέχω τῇ πόλει. πρῶτον μὲν γάρ, ὅτε τὴν συμμαχίαν ἐποιήσασθε πρὸσ τοὺσ Βοιωτοὺσ καὶ εἰσ Ἁλίαρτον ἔδει βοηθεῖν, ὑπὸ Ὀρθοβούλου κατειλεγμένοσ ἱππεύειν, ἐπειδὴ πάντασ ἑώρων τοῖσ μὲν ἱππεύουσιν ἀσφάλειαν εἶναι δεῖν νομίζοντασ, τοῖσ δ’ ὁπλίταισ κίνδυνον ἡγουμένουσ, ἑτέρων ἀναβάντων ἐπὶ τοὺσ ἵππουσ ἀδοκιμάστων παρὰ τὸν νόμον ἐγὼ προσελθὼν ἔφην τῷ Ὀρθοβούλῳ ἐξαλεῖψαί με ἐκ τοῦ καταλόγου, ἡγούμενοσ αἰσχρὸν εἶναι τοῦ πλήθουσ μέλλοντοσ κινδυνεύειν ἄδειαν ἐμαυτῷ παρασκευάσαντα στρατεύεσθαι.

καί μοι ἀνάβηθι, Ὀρθόβουλε. Μάρτυρεσ συλλεγέντων τοίνυν τῶν δημοτῶν πρὸ τῆσ ἐξόδου, εἰδὼσ αὐτῶν ἐνίουσ πολίτασ μὲν χρηστοὺσ ὄντασ καὶ προθύμουσ, ἐφοδίων δὲ ἀποροῦντασ, εἶπον ὅτι χρὴ τοὺσ ἔχοντασ παρέχειν τὰ ἐπιτήδεια τοῖσ ἀπόρωσ διακειμένοισ. καὶ οὐ μόνον τοῦτο συνεβούλευον τοῖσ ἄλλοισ, ἀλλὰ καὶ αὐτὸσ ἔδωκα δυοῖν ἀνδροῖν τριάκοντα δραχμὰσ ἑκατέρῳ, οὐχ ὡσ πολλὰ κεκτημένοσ, ἀλλ’ ἵνα παράδειγμα τοῦτο τοῖσ ἄλλοισ γένηται.

καί μοι ἀνάβητε. Μάρτυρεσ μετὰ ταῦτα τοίνυν, ὦ βουλή, εἰσ Κόρινθον ἐξόδου γενομένησ καὶ πάντων προειδότων ὅτι δεήσει κινδυνεύειν, ἑτέρων ἀναδυομένων ἐγὼ διεπραξάμην ὥστε τῆσ πρώτησ τεταγμένοσ μάχεσθαι τοῖσ πολεμίοισ· καὶ μάλιστα τῆσ ἡμετέρασ φυλῆσ δυστυχησάσησ, καὶ πλείστων ἐναποθανόντων ὕστεροσ ἀνεχώρησα τοῦ σεμνοῦ Στειριῶσ τοῦ πᾶσιν ἀνθρώποισ δειλίαν ὠνειδικότοσ.

καὶ οὐ πολλαῖσ ἡμέραισ ὕστερον μετὰ ταῦτα ἐν Κορίνθῳ χωρίων ἰσχυρῶν κατειλημμένων, ὥστε τοὺσ πολεμίουσ μὴ δύνασθαι παριέναι, Ἀγησιλάου δ’ εἰσ τὴν Βοιωτίαν ἐμβαλόντοσ ψηφισαμένων τῶν ἀρχόντων ἀποχωρίσαι τάξεισ αἵτινεσ βοηθήσουσι, φοβουμένων ἁπάντων εἰκότωσ, ὦ βουλή·

δεινὸν γὰρ ἦν ἀγαπητῶσ ὀλίγῳ πρότερον σεσωσμένουσ ἐφ’ ἕτερον κίνδυνον ἰέναι προσελθὼν ἐγὼ τὸν ταξίαρχον ἐκέλευον ἀκληρωτὶ τὴν ἡμετέραν τάξιν πέμπειν. ὥστ’ εἴ τινεσ ὑμῶν ὀργίζονται τοῖσ τὰ μὲν τῆσ πόλεωσ ἀξιοῦσι πράττειν, ἐκ δὲ τῶν κινδύνων ἀποδιδράσκουσιν, οὐκ ἂν δικαίωσ περὶ ἐμοῦ τὴν γνώμην ταύτην ἔχοιεν·

οὐ γὰρ μόνον τὰ προσταττόμενα ταττόμενα ἐποίουν προθύμωσ, ἀλλὰ καὶ κινδυνεύειν ἐτόλμων. καὶ ταῦτ’ ἐποίουν οὐχ ὡσ οὐ δεινὸν ἡγούμενοσ εἶναι Λακεδαιμονίοισ μάχεσθαι, ἀλλ’ ἵνα, εἴ ποτε ἀδίκωσ εἰσ κίνδυνον καθισταίμην, διὰ ταῦτα βελτίων ὑφ’ ὑμῶν νομιζόμενοσ ἁπάντων τῶν δικαίων τυγχάνοιμι. καί μοι ἀνάβητε τούτων μάρτυρεσ. Μάρτυρεσ τῶν τοίνυν ἄλλων στρατειῶν καὶ φρουρῶν οὐδεμιᾶσ ἀπελείφθην πώποτε, ἀλλὰ πάντα τὸν χρόνον διατετέλεκα μετὰ τῶν πρώτων μὲν τὰσ ἐξόδουσ ποιούμενοσ, μετὰ τῶν τελευταίων δὲ ἀναχωρῶν· καίτοι χρὴ τοὺσ φιλοτίμωσ καὶ κοσμίωσ πολιτευομένουσ ἐκ τῶν τοιούτων σκοπεῖν, ἀλλ’ οὐκ εἴ τισ κομᾷ, διὰ τοῦτο μισεῖν·

τὰ μὲν γὰρ τοιαῦτα ἐπιτηδεύματα οὔτε τοὺσ ἰδιώτασ οὔτε τὸ κοινὸν τῆσ πόλεωσ βλάπτει, ἐκ δὲ τῶν κινδυνεύειν ἐθελόντων πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ ἅπαντεσ ὑμεῖσ ὠφελεῖσθε. ὥστε οὐκ ἄξιον ἀπ’ ὄψεωσ, ὦ βουλή, οὔτε φιλεῖν οὔτε μισεῖν οὐδένα, ἀλλ’ ἐκ τῶν ἔργων σκοπεῖν·

πολλοὶ μὲν γὰρ μικρὸν διαλεγόμενοι καὶ κοσμίωσ ἀμπεχόμενοι μεγάλων κακῶν αἴτιοι γεγόνασιν, ἕτεροι δὲ τῶν τοιούτων ἀμελοῦντεσ πολλὰ κἀγαθὰ ὑμᾶσ εἰσιν εἰργασμένοι. ἤδη δέ τινων ᾐσθόμην, ὦ βουλή, καὶ διὰ ταῦτα ἀχθομένων μοι, ὅτι νεώτεροσ ὢν ἐπεχείρησα λέγειν ἐν τῷ δήμῳ.

ἐγὼ δὲ τὸ μὲν πρῶτον ἠναγκάσθην ὑπὲρ τῶν ἐμαυτοῦ πραγμάτων δημηγορῆσαι, ἔπειτα μέντοι καὶ ἐμαυτῷ δοκῶ φιλοτιμότερον διατεθῆναι τοῦ δέοντοσ, ἅμα μὲν τῶν προγόνων ἐνθυμούμενοσ, ὅτι οὐδὲν πέπαυνται τὰ τῆσ πόλεωσ πράττοντεσ ἅμα δὲ ὑμᾶσ ὁρῶν τὰ γὰρ ἀληθῆ χρὴ λέγειν τοὺσ τοιούτουσ μόνουσ <τινὸσ> ἀξίουσ νομίζοντασ εἶναι, ὥστε ὁρῶν ὑμᾶσ ταύτην τὴν γνώμην ἔχοντασ τίσ οὐκ ἂν ἐπαρθείη πράττειν καὶ λέγειν ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ; ἔτι δὲ τί ἂν τοῖσ τοιούτοισ ἄχθοισθε;

οὐ γὰρ ἕτεροι περὶ αὐτῶν κριταί εἰσιν, ἀλλ’ ὑμεῖσ.

상위

Lysias (리시아스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION