헬라어 문장 검색 - Λψσιασ́Σπεεξηέ18́

(리시아스, Speeches, Περὶ τῆσ δημεύσεωσ <τῶν tou= Niki/ou a)de/lfou e)pi/logos>)

ἐνθυμήθητε τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οἱοῖ́ τινεσ ὄντεσ πολῖται καὶ αὐτοὶ καὶ ὧν προσήκοντεσ ἀδικούμενοι ἀξιοῦμεν ἐλεεῖσθαι ὑφ’ ὑμῶν καὶ τῶν δικαίων τυγχάνειν· οὐ γὰρ μόνον περὶ τῆσ οὐσίασ ἀγωνιζόμεθα, ἀλλὰ καὶ περὶ τῆσ πολιτείασ, εἰ χρὴ δημοκρατουμένησ τῆσ πόλεωσ ἡμῖν μετεῖναι. πρῶτον μὲν οὖν περὶ Νικίου τοῦ ἡμετέρου θείου ἀναμνήσθητε. ἐκεῖνοσ γὰρ ὅσα μὲν τῇ ἑαυτοῦ γνώμῃ χρώμενοσ ὑπὲρ τοῦ ὑμετέρου ἔπραξε, πανταχοῦ φανήσεται πολλῶν μὲν καὶ ἀγαθῶν αἴτιοσ τῇ πόλει γεγενημένοσ, πλεῖστα δὲ καὶ μέγιστα κακὰ τοὺσ πολεμίουσ εἰργασμένοσ·

ὅσα δὲ οὐ βουλόμενοσ ἀλλ’ ἄκων ἠναγκάσθη ποιῆσαι, τῶν μὲν κακῶν οὐκ ἐλάχιστον αὐτὸσ μετέσχε μέροσ, τὴν δ’ αἰτίαν τῆσ συμφορᾶσ οἱ πείσαντεσ ὑμᾶσ δικαίωσ ἂν ἔχοιεν, ἐπεὶ τήν γε πρὸσ ὑμᾶσ εὔνοιαν καὶ τὴν ἀρετὴν <τὴν> αὑτοῦ ἐν ταῖσ εὐτυχίαισ ταῖσ ὑμετέραισ καὶ ταῖσ δυστυχίαισ ταῖσ τῶν ἐχθρῶν ἐπεδείξατο· στρατηγῶν γὰρ πολλὰσ μὲν πόλεισ εἷλε, πολλὰ δὲ καὶ καλὰ κατὰ τῶν πολεμίων ἔστησε τρόπαια, ὧν καθ’ ἓν ἕκατον πολὺ ἂν ἔργον εἰή λέγειν.

Εὐκράτησ τοίνυν, ἀδελφὸσ μὲν ὢν ἐκεῖνον, πατὴρ δ’ ἐμόσ, ἤδη τῆσ τελευταίασ ναυμαχίασ γεγενημένησ φανερὰν ἐπεδείξατο τὴν εὔνοιαν ἣν εἶχε περὶ τὸ πλῆθοσ τὸ ὑμέτερον·

οὐκ ἠθέλησεν αὐτοῖσ πείθεσθαι, ἐν τοιούτῳ καιρῷ ληφθεὶσ ἐν ᾧ οἱ πλεῖστοι τῶν ἀνθρώπων καὶ μεταβάλλονται πρὸσ τὰ παρόντα καὶ ταῖσ τύχαισ ἐίκουσι, δυστυχοῦντοσ τοῦ δήμου, οὐκ ἀπελαυνόμενοσ τῆσ πολιτείασ οὐδ’ ἰδίασ ἔχθρασ ὑπαρχούσησ πρὸσ ἄρξειν μέλλοντασ, ἀλλ’ ἐξὸν αὐτῷ καὶ τῶν τριάκοντα γενέσθαι καὶ μηδενὸσ ἔλαττον δύνασθαι, μᾶλλον εἵλετο πράττων ὑπὲρ τῆσ ὑμετέρασ σωτηρίασ ἀπολέσθαι ἢ ἐπιδεῖν <τὰ> τείχη καθαιρούμενα καὶ τὰσ ναῦσ τοῖσ πολεμίοισ παραδιδομένασ καὶ τὸ ὑμέτερον πλῆθοσ καταδεδουλωμένον.

καὶ οὐ πολλῷ χρόνῳ ὕστερον Νικήρατοσ, ἀνεψιὸσ ὢν ἐμὸσ καὶ ὑὸσ Νικίου, εὔνουσ ὢν τῷ ὑμετέρῳ πλήθει, συλληφθεὶσ ὑπὸ τῶν τριάκοντα ἀπέθανεν, οὔτε γένει οὔτε οὐσίᾳ οὔθ’ ἡλικίᾳ δοκῶν ἀνάξιοσ εἶναι τῆσ πολιτείασ μετασχεῖν·

ἀλλὰ τοιαῦτα ἐνομίζετο τὰ ὑπάρχοντα αὐτῷ πρὸσ τὸ ὑμέτερον πλῆθοσ εἶναι καὶ διὰ τοὺσ προγόνουσ καὶ αὐτόν, ὥστε οὐκ ἄν ποθ’ ἑτέρασ ἐπιθυμῆσαι πολιτείασ. συνῄδεσαν γὰρ ἅπασιν αὐτοῖσ ὑπὸ τῆσ πόλεωσ τιμωμένοισ, καὶ πολλαχοῦ μὲν ὑπὲρ ὑμῶν κεκινδυνευκόσι, μεγάλασ δ’ εἰσφορὰσ εἰσενηνοχόσι καὶ λελῃτουργηκόσι κάλλιστα, καὶ τῶν ἄλλων οὐδενὸσ πώποτ’ ἀποστᾶσιν ὧν ἡ πόλισ αὐτοῖσ προσέταξεν, ἀλλὰ προθύμωσ λῃτουργοῦσι.

καίτοι τίνεσ ἂν ἡμῶν εἰήσαν δυστυχέστεροι, εἰ ἐν μὲν τῇ ὀλιγαρχίᾳ ἀποθνῄσκοιμεν εὖνοι ὄντεσ τῷ πλήθει, ἐν δὲ τῇ δημοκρατίᾳ ὡσ κακόνοι ὄντεσ τῷ πλήθει ἀποστεροίμεθα τῶν ὄντων;

καὶ μὲν δή, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ Διόγνητοσ διαβληθεὶσ μὲν ὑπὸ τῶν συκοφαντῶν φεύγων ὤχετο, μετ’ ὀλίγων δὲ τῶν ἐκπεπτωκότων οὔτ’ ἐπὶ τὴν πόλιν ἐστρατεύσατο οὔτ’ εἰσ Δεκέλειαν ἀφίκετο·

οὐδ’ ἔστιν ὅτου κακοῦ αἴτιοσ οὔτε φεύγων οὔτε κατελθὼν τῷ ὑμετέρῳ πλήθει γεγένηται, ἀλλ’ εἰσ τοῦτ’ ἀρετῆσ ἦλθεν ὥστε μᾶλλον ὠργίζετο τοῖσ εἰσ ὑμᾶσ ἡμαρτηκόσιν ἢ τοῖσ αὐτῷ τῆσ καθόδου αἰτίοισ γεγενημένοισ <χάριν ᾔδει>. καὶ ἀρχὴν μὲν οὐδεμίαν ἦρξεν ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ·

ἐπειδὴ δὲ τάχιστα ἦλθον εἰσ τὴν Ἀκαδήμειαν Λακεδαιμόνιοι καὶ Παυσανίασ, λαβὼν τὸν Νικηράτου καὶ ἡμᾶσ παῖδασ ὄντασ, ἐκεῖνον μὲν κατέθηκεν ἐπὶ τοῖσ γόνασι τοῖσ Παυσανίου, ἡμᾶσ δὲ παραστησάμενοσ ἔλεγε πρὸσ ἐκεῖνον καὶ τοὺσ ἄλλουσ τοὺσ παρόντασ ὅσα εἰήμεν πεπονθότεσ καὶ οἱαίσ τύχαισ κεχρημένοι, καὶ ἠξίου Παυσανίαν βοηθῆσαι καὶ διὰ τὴν φιλίαν καὶ διὰ τὴν ξενίαν τὴν ὑπάρχουσαν, καὶ τιμωρὸν γενέσθαι τῶν εἰσ ἡμᾶσ ἡμαρτηκότων. ὅθεν Παυσανίασ ἤρξατο εὔνουσ εἶναι τῷ δήμῳ, παράδειγμα ποιούμενοσ πρὸσ τοὺσ ἄλλουσ Λακεδαιμονίουσ τὰσ ἡμετέρασ συμφορὰσ τῆσ τῶν τριάκοντα πονηρίασ·

δῆλον γὰρ ἅπασι τοῖσ ἐλθοῦσι Πελοποννησίων ἐγεγένητο, ὅτι οὐ τοὺσ πονηροτάτουσ τῶν πολιτῶν ἀπέκτεινον, ἀλλ’ οἷσ μάλιστα προσῆκον καὶ διὰ γένοσ καὶ διὰ πλοῦτον καὶ διὰ τὴν ἄλλην ἀρετὴν τιμᾶσθαι. οὕτω δ’ ἠλεούμεθα καὶ πᾶσι δεινὰ ἐδοκοῦμεν πεπονθέναι, ὥστε Παυσανίασ τὰ μὲν παρὰ τῶν τριάκοντα ξένια οὐκ ἠθέλησε λαβεῖν, τὰ δὲ παρ’ ἡμῶν ἐδέξατο.

καίτοι δεινόν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὑπὸ μὲν τῶν πολεμίων παῖδασ ἡμᾶσ ὄντασ ἐλεεῖσθαι, οἳ τῇ ὀλιγαρχία βοηθήσοντεσ ἦλθον, ὑπὸ δ’ ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τοιούτουσ γεγενημένουσ τῶν ὄντων ἀποστερεῖσθαι, ὧν οἱ πατέρεσ ὑπὲρ τῆσ δημοκρατίασ ἀπέθανον. εὖ δ’ οἶδ’, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅτι περὶ πλείστου ἂν ποιήσαιτο Πολίοχοσ τοῦτον τὸν ἀγῶνα κατορθῶσαι, ἡγούμενοσ αὑτῷ καλὴν εἶναι τὴν ἐπίδειξιν καὶ πρὸσ τοὺσ πολίτασ καὶ τοὺσ ξένουσ, ὅτι Ἀθήνῃσι τοσοῦτον δύναται, ὥσθ’ ὑμᾶσ τοὺσ αὐτούσ, περὶ ὧν ὁρ́κουσ ὀμωμόκατε, ὑμῖν αὐτοῖσ τὰ ἐναντία ποιεῖν ψηφίζεσθαι.

πάντεσ γὰρ εἴσονται ὅτι τότε μὲν χιλίαισ δραχμαῖσ ἐζημιώσατε τὸν βουλόμενον τὴν ἡμετέραν γῆν δημοσίαν ποιῆσαι, νυνὶ δὲ κελεύων δημεῦσαι νενίκηκε, καὶ περὶ τούτων δὴ ἀμφοτέρων Ἀθηναῖοι, παρὰ νόμον φεύγοντοσ τοῦ αὐτοῦ ἀνδρόσ, τἀναντία σφίσιν αὐτοῖσ ἐψηφίσαντο.

οὐκ οὖν αἰσχρόν, εἰ ἃ μὲν Λακεδαιμονίοισ συνέθεσθε βεβαιώσετε, ἃ δὲ αὑτοῖσ ἐψηφίσασθε οὕτω ῥᾳδίωσ διαλύσετε, καὶ τὰσ μὲν πρὸσ ἐκείνουσ συνθήκασ κυρίασ ποιήσετε, τὰσ δὲ πρὸσ αὑτοὺσ ἀκύρουσ;

καὶ τοῖσ μὲν ἄλλοισ Ἕλλησιν ὀργίζεσθε, εἴ τισ Λακεδαιμονίουσ ὑμῶν περὶ πλείονοσ ποιεῖται, ὑμεῖσ δ’ αὐτοὶ φανήσεσθε πιστότερον πρὸσ ἐκείνουσ ἢ πρὸσ ὑμᾶσ αὐτοὺσ διακείμενοι; ἄξιον δὲ μάλιστ’ ἀγανακτῆσαι ὅτι οὕτωσ ἤδη οἱ τὰ τῆσ πόλεωσ πράττοντεσ διάκεινται, ὥστ’ οὐχ ὅ τι ἂν τῇ πόλει βέλτιστον ᾖ, τοῦτο οἱ ῥήτορεσ λέγουσιν, ἀλλ’ ἀφ’ ὧν ἂν αὐτοὶ κερδαίνειν μέλλωσι, ταῦτα ὑμεῖσ ψηφίζεσθε.

καὶ εἰ μὲν τῷ ὑμετέρῳ πλήθει συνέφερε τοὺσ μὲν ἔχειν τὰ αὑτῶν, τῶν δὲ ἀδίκωσ δεδημεῦσθαι τὴν οὐσίαν, εἰκότωσ ἂν ἠμελεῖτε τῶν ὑφ’ ἡμῶν λεγομένων·

νυνὶ δὲ πάντεσ ἂν ὁμολογήσαιτε ὁμόνοιαν <μὲν> μέγιστον ἀγαθὸν εἶναι πόλει, στάσιν δὲ πάντῶν κακῶν αἰτίαν, διαφέρεσθαι δὲ πρὸσ ἀλλήλουσ ἐκ τῶν τοιούτων μάλιστ’, ἐὰν οἱ μὲν τῶν ἀλλοτρίων ἐπιθυμῶσιν, οἱ δ’ ἐκ τῶν ὄντων ἐκπίπτωσι. καὶ ταῦθ’ ὑμεῖσ ἔγνωτε νεωστὶ κατελθόντεσ, ὀρθῶσ βουλευόμενοι·

ἔτι γὰρ ἐμέμνησθε τῶν γεγενημένων συμφορῶν, καὶ τοῖσ θεοῖσ εἰσ ὁμόνοιαν ηὔχεσθε καταστῆναι τὴν πόλιν μᾶλλον ἢ ἐπὶ τιμωρίαν τῶν παρεληλυθότων τραπομένων τὴν μὲν πόλιν στασιάσαι, τοὺσ δὲ λέγοντασ ταχέωσ πλουτῆσαι. καίτοι πλείων συγγνώμη μνησικακεῖν νεωστὶ κατεληλυθόσιν, ἔτι τῆσ ὀργῆσ οὔσησ προσφάτου, ἢ τοσούτῳ χρόνῳ ὕστερον ἐπὶ τιμωρίαν τῶν παρεληλυθότων τραπέσθαι, ὑπὸ τοιούτων πεισθέντασ οἳ ἐν ἄστει μείναντεσ ταύτην ὑμῖν οἰόνται διδόναι πίστιν τῆσ αὑτῶν εὐνοίασ, ἑτέρουσ κακοὺσ ποιοῦντεσ, ἀλλ’ οὐ σφᾶσ αὐτοὺσ χρηστοὺσ παρέχοντεσ, καὶ νυνὶ τῶν τῆσ πόλεωσ εὐτυχιῶν ἀπολαύοντεσ, ἀλλ’ οὐ πρότερον τῶν ὑμετέρων κινδύνων μετέχοντεσ.

καὶ εἰ μὲν ἑωρᾶτε, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, σῳζόμενα τῇ πόλει τὰ ὑπὸ τούτων δημευόμενα, συγγνώμην ἂν εἴχομεν·

νῦν δ’ ἐπίστασθε ὅτι τὰ μὲν αὐτῶν ὑπὸ τούτων ἀφανίζεται, τὰ δὲ πολλοῦ ἄξια ὄντα ὀλίγου πιπράσκεται. ἐὰν δ’ ἐμοὶ πείθησθε, οὐκ ἐλάττω ἀπ’ αὐτῶν ὑμεῖσ ὠφεληθήσεσθε ἢ ἡμεῖσ οἱ κεκτημένοι, ἐπεὶ καὶ νυνὶ Διόμνηστοσ καὶ ἐγὼ καὶ ὁ ἀδελφόσ ἐκ μιᾶσ οἰκίασ τρεῖσ ὄντεσ τριηραρχοῦμεν, καὶ ὅταν ἡ πόλισ δέηται χρημάτων, ἀπὸ τούτων ὑμῖν εἰσφέρομεν. ὡσ οὖν ἡμῶν ταύτῃ τῇ γνώμῃ χρωμένων, καὶ τῶν προγόνων τῶν ἡμετέρων τοιούτων γεγενημένων, φείδεσθε ἡμῶν.

οὐδὲν γὰρ ἂν ἡμᾶσ κωλύοι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἀθλιωτάτουσ εἶναι, ἐπὶ μὲν τῶν τριάκοντα ὀρφανοὺσ καταλειφθέντασ, ἐν δὲ τῇ δημοκρατίᾳ τῶν ὄντων ἐστερημένουσ, οἷσ ἡ τύχη παρέδωκεν ὥστ’ ἔτι ἡμᾶσ παῖδασ ὄντασ ἐπὶ τὴν Παυσανίου σκηνὴν ἐλθόντασ βοηθῆσαι τῷ πλήθει. καὶ τοιούτων ἡμῖν ὑπαρχόντων εἰσ τίνασ ἂν ἐβουλήθημεν δικαστὰσ καταφυγεῖν;

οὐκ εἰσ τοὺσ οὕτω πολιτευομένουσ, ὑπὲρ ἧσ πολιτείασ καὶ ὁ πατὴρ καὶ οἱ προσήκοντεσ ἡμῖν ἀπέθανον;

νῦν τοίνυν ταύτην ἀνθ’ ἁπάντων ἀπαιτοῦμεν ὑμᾶσ τὴν χάριν, μὴ περιιδεῖν ἡμᾶσ ἀπόρωσ διατεθέντασ μηδ’ ἐνδεεῖσ τῶν ἐπιτηδείων γενομένουσ, μηδὲ τὴν τῶν προγόνων εὐδαιμονίαν καταλῦσαι, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον παράδειγμα ποιῆσαι τοῖσ βουλομένοισ τὴν πόλιν εὖ ποιεῖν, οἰών ὑμῶν ἐν τοῖσ κινδύνοισ τεύξονται. οὐκ ἔχω, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὕστινασ δεησομένουσ ὑπὲρ ἡμῶν ἀναβιβάσομαι·

τῆσ ὑμετέρασ ἐλευθερίασ ὑπὸ τῶν τριάκοντα κώνειον πιόντεσ, ὥστε τῆσ ἐρημίασ ἡμετέρασ αἴτιαι γεγόνασιν αἵ τε τῶν προσηκόντων ἀρεταὶ καὶ αἱ τῆσ πόλεωσ συμφοραί.

ὧν ἄξιον ὑμᾶσ ἐνθυμηθέντασ προθύμωσ ἡμῖν βοηθῆσαι, ἡγησαμένουσ τούτουσ ἂν ἐν δημοκρατία δικαίωσ εὖ πάσχειν ὑφ’ ὑμῶν, οἵπερ ἐν ὀλιγαρχίᾳ τῶν συμφορῶν μετέσχον τὸ μέροσ. ἀξιῶ δὲ καὶ τούτουσ τοὺσ συνδίκουσ εὔνουσ ἡμῖν εἶναι, ἐκείνου τοῦ χρόνου μνησθέντασ, ὅτ’ ἐκ τῆσ πατρίδοσ ἐκπεπτωκότεσ καὶ τὰσ οὐσίασ ἀπολωλεκότεσ ἄνδρασ ἀρίστουσ ἐνομίζετ’ εἶναι τοὺσ ὑπὲρ ὑμῶν ἀποθνῄσκοντασ, καὶ τοῖσ θεοῖσ ηὔχεσθε δυνηθῆναι χάριν τοῖσ ἐξ ἐκείνων ἀποδοῦναι.

ἡμεῖσ τοίνυν, ὑεῖσ ὄντεσ καὶ συγγενεῖσ τῶν ὑπὲρ τῆσ ἐλευθερίασ προκεκινδυνευκότων, ἀπαιτοῦμεν ὑμᾶσ νυνὶ ταύτην τὴν χάριν, καὶ ἀξιοῦμεν μὴ ἀδίκωσ ἡμᾶσ ἀπολέσαι, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον βοηθεῖν τοῖσ τῶν αὐτῶν μετασχοῦσι συμφορῶν.

ἐγὼ μὲν οὖν καὶ δέομαι καὶ ἀντιβολῶ καὶ ἱκετεύω, καὶ τούτων παρ’ ὑμῶν τυγχάνειν ἀξιῶ· οὐ γὰρ περὶ μικρῶν κινδυνεύομεν, ἀλλὰ περὶ τῶν ὄντων ἁπάντων.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Lysias, Speeches, Περὶ τῆσ δημεύσεωσ <τῶν tou= Niki/ou a)de/lfou e)pi/logos>

(리시아스, Speeches, Περὶ τῆσ δημεύσεωσ <τῶν tou= Niki/ou a)de/lfou e)pi/logos>)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION