Lysias, Speeches, Περὶ τῆσ Εὐάνδρου δοκιμασίας

(리시아스, Speeches, Περὶ τῆσ Εὐάνδρου δοκιμασίας)

οὐδ’ ἡγούμενοσ ἀκριβῆ νῦν τὴν δοκιμασίαν αὐτοὺσ διὰ τὸν χρόνον ποιήσεσθαι, ἐπεὶ σύνοισθα πολλὰ καὶ δεινὰ εἰσ αὐτοὺσ ἐξημαρτηκώσ, ὧν ἐπιλελῆσθαι καὶ οὐδ’ ἀναμνησθήσεσθαι ἐνίουσ αὐτῶν νομίζεισ. ὃ δὴ ἔγωγε καὶ ἀγανακτῶ, εἰ ταύτῃ τῇ ἐλπίδι εἰσ ὑμᾶσ ἥκει πιστεύων, ὥσπερ ἄλλων μέν τινων ὄντων τῶν ἠδικημένων, ἑτέρων δὲ τῶν ταῦτα διαψηφιουμένων, ἀλλ’ οὐκ ἀμφότερα τῶν αὐτῶν καὶ πεπονθότων καὶ ἀκουσομένων. αἴτιοι δὲ τούτων ὑμεῖσ ἐστε·

οὐ γὰρ ἐνθυμεῖσθε ὅτι οὗτοι μέν, ὅτε ἡ πόλισ ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων ἤρχετο, οὐδὲ τῆσ αὐτῆσ δουλείασ ὑμῖν μεταδοῦναι ἠξίωσαν, ἀλλὰ καὶ τῆσ πόλεωσ ἐξήλασαν· ὑμεῖσ δ’ ἐλευθέραν αὐτὴν ποιήσαντεσ οὐ μόνον τῆσ ἐλευθερίασ αὐτοῖσ ἀλλὰ καὶ τοῦ δικάζειν καὶ τοῦ ἐκκλησιάζειν περὶ τῶν κοινῶν μετέδοτε, ὥστε εἰκότωσ ὑμῶν ταύτην τὴν εὐήθειαν καταγιγνώσκουσιν. ὧν εἷσ οὗτοσ ὢν οὐκ ἀγαπᾷ εἴ τισ αὐτὸν ἐᾷ τούτων μετέχειν, ἀλλὰ καὶ πρὶν ἐκείνων δοῦναι δίκην πάλιν ἄρχειν ἀξιοῖ.

καὶ νυνὶ αὐτὸν ἀκούω ὑπὲρ μὲν τῶν αὐτοῦ κατηγορουμένων διὰ βραχέων ἀπολογήσεσθαι, ἐπισύροντα τὰ πράγματα καὶ διακλέπτοντα τῇ ἀπολογίᾳ τὴν κατηγορίαν, λέξειν δὲ ὡσ πολλὰ εἰσ τὴν πόλιν ἀνηλώκασι καὶ φιλοτίμωσ λελῃτουργήκασι καὶ νίκασ πολλὰσ καὶ καλὰσ ἐν δημοκρατίᾳ νενικήκασι, καὶ ὅτι αὐτὸσ κόσμιόσ ἐστι καὶ οὐχ ὁρᾶται ποιῶν ἃ ἕτεροι ἐνταῦθα τολμῶσιν, ἀλλὰ τὰ ἑαυτοῦ πράττειν ἀξιοῖ. ἐγὼ δὲ πρὸσ τούτουσ τοὺσ λόγουσ οὐ χαλεπὸν οἶμαι ἀντειπεῖν·

πρὸσ μὲν τὰσ λῃτουργίασ, ὅτι κρείττων ἦν ὁ πατὴρ αὐτοῦ μὴ λῃτουργήσασ ἢ τοσαῦτα τῶν ἑαυτοῦ ἀναλώσασ· διὰ γὰρ ταῦτα πιστευθεὶσ ὑπὸ τοῦ δήμου κατέλυσε τὴν δημοκρατίαν, ὥστ’ εἶναι ταῦτα τὰ ἔργα ἀειμνηστότερα ἢ τὰ ἐκ τῶν λῃτουργιῶν αὐτῷ ἀναθήματα· πρὸσ δὲ τὴν ἡσυχιότητα τὴν τούτου, ὅτι οὐ νῦν δεῖ αὐτὸν ἐξετάζειν εἰ σώφρων ἐστίν, ὅτ’ αὐτὸν οὐκ ἔξεστιν ἀσελγαίνειν, ἀλλ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον σκοπεῖν, ἐν ᾧ ἐξὸν ὁποτέρωσ ἐβούλετο ζῆν εἵλετο παρανόμωσ πολιτευθῆναι.

τοῦ μὲν γὰρ νῦν μηδὲν ἐξαμαρτάνειν οἱ κωλύσαντεσ αἴτιοι, τῶν δὲ τότε γενομένων ὁ τούτου τρόποσ καὶ οἱ τούτῳ ἐπιτρέπειν ἀξιοῦντεσ. ὥστ’ ἐὰν ἐκ τούτων δοκιμάζεσθαι ἀξιοῖ, ταῦτα χρὴ ὑπολαμβάνειν, μὴ εὐήθεισ αὐτῷ εἶναι δοκῆτε. ἐὰν δὲ καὶ ἐπὶ τοιόνδε λόγον τράπωνται, ὡσ ὁ χρόνοσ οὐκ ἐγχωρεῖ ἄλλον ἀποκληρῶσαι, ἀλλὰ ἀνάγκη, ἐὰν αὐτὸν ἀποδοκιμάσητε, ἄθυτα τὰ πάτρια ἱερὰ γίγνεσθαι, τάδ’ ἐνθυμήθητε, ὅτι πάλαι ὁ χρόνοσ ἤδη παρελήλυθεν.

ἡ γὰρ αὔριον ἡμέρα μόνη λοιπὴ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐστιν, ἐν δὲ ταύτῃ τῷ Διὶ τῷ σωτῆρι θυσία γίγνεται, δικαστήριον δὲ παρὰ τοὺσ νόμουσ ἀδύνατον πληρωθῆναι. εἰ δὲ ταῦτα πάνθ’ οὗτοσ ὥστε γενέσθαι διαπέπρακται, τί προσδοκῆσαι <δεῖ> δοκιμασθέντ’ αὐτὸν ποιήσειν, εἰ τὴν ἐξιοῦσαν ἀρχὴν πέπεικεν αὐτοῦ ἕνεκα παρανομῆσαι;

ἆρ’ ἂν ὀλίγα τοιαῦτα ἐν τῷ ἐνιαυτῷ διαπράξασθαι; ἐγὼ μὲν γὰρ οὐκ ἂν οἶμαι. ἔστι δ’ ὑμῖν οὐ τοῦτο μόνον σκεπτέον, ἀλλὰ καὶ πότερον εὐσεβέστερον τὸν βασιλέα καὶ τοὺσ συνάρχοντασ τὰ ὑπὲρ τοῦ μέλλοντοσ ἄρξειν ἱερὰ θῦσαι, ὡσ καὶ πρότερον ἤδη γεγένηται, ἢ καὶ τοῦτον, ὃν οὐδὲ καθαρὸν εἶναι τὰσ χεῖρασ οἱ εἰδότεσ μεμαρτυρήκασι, καὶ πότερον ὑμεῖσ ὠμόσατε εἰσ τὴν ἀρχὴν ἀδοκίμαστον καταστήσειν, ἢ δοκιμάσαντεσ τὸν ἄξιον τῆσ ἀρχῆσ στεφανώσειν.

ταῦτα γὰρ σκοπεῖσθε· κἀκεῖνο <δ’> ἐνθυμεῖσθε, ὅτι ὁ θεὶσ τὸν περὶ τῶν δοκιμασιῶν νόμον οὐχ ἥκιστα περὶ τῶν ἐν ὀλιγαρχίᾳ ἀρξάντων ἕνεκα ἔθηκεν, ἡγούμενοσ δεινὸν εἶναι, εἰ δι’ οὓσ ἡ δημοκρατία κατελύετο, οὗτοι ἐν αὐτῇ τῇ πολιτείᾳ πάλιν ἄρξουσι, καὶ κύριοι γενήσονται τῶν νόμων καὶ τῆσ πόλεωσ, ἣν πρότερον παραλαβόντεσ οὕτωσ αἰσχρῶσ καὶ δεινῶσ ἐλωβήσαντο. ὥστ’ οὐκ ἄξιον τῆσ δοκιμασίασ ὀλιγώρωσ ἔχειν, οὐδὲ μικρὸν ἡγουμένουσ τὸ πρᾶγμα μὴ φροντίζειν αὐτῆσ, ἀλλὰ φυλάττειν·

ὡσ ἐν τῷ ἕκαστον δικαίωσ ἄρχειν ἥ τε πολιτεία καὶ τὸ ἄλλο πλῆθοσ τὸ ὑμέτερον σῴζεται <καὶ> εἰ μὲν δὴ βουλεύσων νυνὶ ἐδοκιμάζετο καὶ ὡσ ἱππευκότοσ αὐτοῦ ἐπὶ τῶν τριάκοντα τοὔνομα ἐν ταῖσ σανίσιν ἐνεγέγραπτο, καὶ ἄνευ κατηγόρου ἂν αὐτὸν ἀπεδοκιμάζετε· νῦν δέ, ὅτε μὴ μόνον ἱππευκὼσ μηδὲ βεβουλευκώσ, ἀλλὰ καὶ εἰσ τὸ πλῆθοσ ἐξημαρτηκὼσ φαίνεται, οὐκ ἂν ἄτοπον ποιήσαιτε, εἰ μὴ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχοντεσ περὶ αὐτοῦ φανεῖσθε;

καὶ μὲν δὴ βουλεύειν γε δοκιμασθεὶσ πεντακοσιοστὸσ ὢν μετὰ τῶν ἄλλων ἐνιαυτὸν ἂν μόνον ἐβούλευσεν, ὥστε καὶ εἴ τι ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ ἐξαμαρτάνειν ἐβούλετο, ῥᾳδίωσ ἂν ὑπὸ τῶν ἄλλων ἐκωλύετο, ταύτησ δὲ τῆσ ἀρχῆσ ἀξιούμενοσ αὐτὸσ καθ’ αὑτὸν ἄρξει, καὶ μετὰ τῆσ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ βουλῆσ τὸν ἅπαντα χρόνον τῶν μεγίστων κύριοσ γενήσεται.

ὥστε ὑμῖν καθήκειν περὶ ταύτησ τῆσ ἀρχῆσ ἀκριβεστέραν τὴν δοκιμασίαν ἢ περὶ τῶν ἄλλων ἀρχῶν ποιεῖσθαι.

εἰ δὲ μή, πῶσ οἰέσθε τὸ ἄλλο πλῆθοσ τῶν πολιτῶν διακείσεσθαι, ὅταν αἴσθωνται, ὃν προσῆκε δίκασ τῶν ἡμαρτημένων διδόναι, τοῦτον ὑφ’ ὑμῶν τοιαύτησ ἀρχῆσ ἠξιωμένον; καὶ φόνου δίκασ δικάζοντα, ὃν ἔδει αὐτὸν ὑπὸ τῆσ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ βουλῆσ κρίνεσθαι; καὶ πρὸσ τούτοισ ἴδωσιν ἐστεφανωμένον, καὶ ἐπικλήρων καὶ ὀρφανῶν κύριον γεγενημένον, ὧν ἐνίοισ αὐτὸσ τῆσ ὀρφανίασ αἴτιοσ γεγένηται; ἆρ’ οὐκ οἰέσθε αὐτοὺσ χαλεπῶσ διακείσεσθαι καὶ ὑμᾶσ αὐτῶν αἰτίουσ ἡγήσεσθαι, ὅταν γένωνται ἐν ἐκείνοισ τοῖσ χρόνοισ, ἐν οἷσ αὐτῶν πολλοὶ εἰσ τὸ δεσμωτήριον ἀπήγοντο καὶ ἄκριτοι ὑπὸ τούτων ἀπώλλυντο καὶ φεύγειν τὴν σφετέραν αὐτῶν ἠναγκάζοντο;

κἀκεῖνο πρὸσ ἐνθυμηθῶσιν, ὅτι ὁ αὐτὸσ οὗτοσ ἀνὴρ Θρασύβουλοσ αἴτιοσ γεγένηται Λεωδάμαντά τε ἀποδοκιμασθῆναι καὶ τοῦτον δοκιμασθῆναι, τοῦ μὲν κατήγοροσ γενόμενοσ, ὑπὲρ τούτου δὲ ἀπολογήσασθαι παρασκευασάμενοσ, ὃσ πῶσ πρὸσ τὴν πόλιν διάκειται καὶ πόσων αἴτιοσ αὐτῇ κακῶν γεγένηται; ἢ πιθόμενοι πῶσ ἂν οἰέσθε διαβληθῆναι;

τότε μὲν γὰρ ὑμᾶσ ᾤοντο ὀργισθέντασ Λεωδάμαντα ἀποδοκιμάσαι· ἐὰν δὲ τοῦτον δοκιμάσητε, εὖ εἴσονται ὅτι οὐ δικαίᾳ γνώμῃ περὶ αὐτοῦ κέχρησθε. ἔστι δὲ τούτοισ μὲν πρὸσ ὑμᾶσ ἁγών, ὑμῖν δὲ πρὸσ ἅπασαν τὴν πόλιν, ἣ σκοπεῖ νυνὶ τίνα ὑμεῖσ γνώμην περὶ αὐτῆσ ἕξετε. καὶ μηδεὶσ ὑμῶν ἡγείσθω με Λεωδάμαντι χαριζόμενον κατηγορεῖν Εὐάνδρου, ὅτι φίλοσ ὢν τυγχάνει, ἀλλ’ ὑπὲρ ὑμῶν καὶ τῆσ πόλεωσ προνοούμενον.

ῥᾴδιον δ’ ἐξ αὐτοῦ τοῦ πράγματοσ μαθεῖν. Λεωδάμαντι γὰρ συμφέρει τοῦτον δοκιμασθῆναι, οὕτω γὰρ ὑμεῖσ μάλιστα διαβληθήσεσθε, καὶ δόξετε ἀντὶ δημοτικῶν ἀνθρώπων ὀλιγαρχικοὺσ εἰσ τὰσ ἀρχὰσ καθιστάναι· ὑμῖν δὲ τόνδε ἀποδοκιμάσαι, δόξετε γὰρ κἀκεῖνον δικαίωσ ἂν ἀποδοκιμάσαι· ἐὰν δὲ μηδὲ τόνδε, οὐδ’ ἐκεῖνον δικαίωσ. καίτοιγε αὐτὸν ἀκούω λέξειν ὡσ οὐ περὶ αὐτοῦ μόνον ἡ δοκιμασία ἐστίν, ἀλλὰ περὶ πάντων τῶν ἐν ἄστει μεινάντων, καὶ τοὺσ ὁρ́κουσ καὶ τὰσ συνθήκασ ὑμᾶσ ὑπομνήσειν, ὡσ ἐκ τούτων προσληψόμενον αὐτὸν δοκιμαστὰσ τοὺσ ἐν ἄστει μείναντασ.

ἐγὼ δ’ ὑπὲρ τοῦ πλήθουσ βραχέα πρὸσ αὐτὸν εἰπεῖν βούλομαι, ὅτι ὁ δῆμοσ οὐ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχει περὶ πάντων τῶν ἐν ἄστει μεινάντων, ἀλλὰ περὶ μὲν τῶν τοιαῦτα ἐξαμαρτανόντων οἱάν ἐγώ φημι δεῖν, περὶ δὲ τῶν ἄλλων τὴν ἐναντίαν. τεκμήριον δέ·

οὐ γὰρ ἔλαττον τούτουσ ἡ πόλισ τετίμηκε τῶν ἐπὶ Φυλὴν ἐλθόντων καὶ τὸν Πειραιᾶ καταλαβόντων. εἰκότωσ· τοὺσ μὲν γὰρ ἴσασιν ὁποῖοι τινεσ ἐν δημοκρατίᾳ μόνῃ γεγένηνται, ὁποῖοι δ’ ἄν τινεσ ἐν ὀλιγαρχίᾳ γένοιντο, οὔπω πεῖραν εἰλήφασι· παρὰ δὲ τούτων ἑκατέρασ τῆσ πολιτείασ ἱκανὴν βάσανον ἔχουσιν, ὥστ’ εἰκότωσ πιστεύειν. καὶ ἡγοῦνταί γε διὰ μὲν τοὺσ τοιούτουσ συλληφθέντασ τότε ἀποθανεῖν, διὰ δὲ τοὺσ ἄλλουσ τοὺσ συλληφθέντασ ἐκφυγεῖν, ἐπεὶ εἴ γε τὴν αὐτὴν γνώμην ἅπαντεσ ἔσχον, οὔτ’ ἂν φυγὴ οὔτ’ ἂν κάθοδοσ οὔτ’ ἄλλο οὐδὲν ἂν τῶν γεγενημένων τῇ πόλει συνέβη.

ἀλλὰ καὶ ὃ ἄλογον δοκεῖ εἶναι παρά τισιν, ὅπωσ ποτὲ πολλοὶ ὄντεσ ὑπ’ ὀλίγων τῶν ἐν Πειραιεῖ ἡττήθησαν, οὐδαμόθεν ἄλλοθεν ἢ ἐκ τῆσ τούτων προνοίασ γεγένηται·

οὗτοι γὰρ εἵλοντο μετὰ τῶν κατελθόντων πολιτεύεσθαι μᾶλλον ἢ μετὰ τῶν τριάκοντα Λακεδαιμονίοισ δουλεύειν. τοιγάρτοι ἀντὶ τούτων αὐτοὺσ ὁ δῆμοσ ταῖσ μεγίσταισ τιμαῖσ τετίμηκεν, ἱππαρχεῖν καὶ στρατηγεῖν καὶ πρεσβεύειν ὑπὲρ αὑτῶν αἱρούμενοι·

καὶ οὐδέποτε αὐτοῖσ μετεμέλησεν. καὶ διὰ μέν γε τοὺσ πολλὰ ἐξαμαρτόντασ τὰσ δοκιμασίασ εἶναι ἐψηφίσαντο, διὰ δὲ τοὺσ μηδὲν τοιοῦτον πράξαντασ τὰσ συνθήκασ ἐποιήσαντο. τοσαῦτά σοι ἐγὼ ὑπὲρ τοῦ δήμου ἀποκρίνομαι. ὑμέτερον δὴ ἔργον ἐστίν, ὦ ἄνδρεσ βουλευταί, σκέψασθαι ποτέρῳ ἂν πιθόμενοι περὶ τῆσ δοκιμασίασ ταύτησ ἄμεινον βουλεύσαισθε, πότερον ἐμοὶ ἢ Θρασυβούλῳ, ὃσ αὐτῷ ἀπολογήσεται.

περὶ μὲν οὖν ἐμοῦ ἢ τοῦ πατρὸσ ἢ τῶν προγόνων οὐδὲν οὗτοσ εἰπεῖν ἕξει εἰσ μισοδημίαν. οὔτε γὰρ ὡσ ὀλιγαρχίασ μετέσχον ὕστερον γὰρ τῶν χρόνων τούτων ἀνὴρ εἶναι ἐδοκιμάσθην, οὔθ’ ὡσ ὁ πατήρ πρὸ γὰρ τῶν στάσεων πολὺ ἐν Σικελίᾳ ἄρχων ἐτελεύτησεν· οὐδ’ ὡσ οἱ πρόγονοι ὑπὸ τοῖσ τυράννοισ ἐγένοντο·

στασιάζοντεσ γὰρ πρὸσ αὐτοὺσ τὸν ἅπαντα χρόνον διετέλεσαν. ἀλλὰ μὲν δὴ οὐδὲ τὴν οὐσίαν ἡμᾶσ ἐν τῷ πολέμῳ φήσει κτήσασθαι, εἰσ δὲ τὴν πόλιν οὐδὲν ἀνηλωκέναι· πᾶν γὰρ τοὐναντίον, ἐν εἰρήνῃ μὲν ὀγδοηκοντατάλαντοσ ἡμῶν ὁ οἶκοσ ἐγένετο, εἰσ δὲ τὴν τῆσ πόλεωσ σωτηρίαν ἐν τῷ πολέμῳ ἅπασ ἀνηλώθη. ἐγὼ δὲ περὶ τούτου τρία ἕξω εἰπεῖν τηλικαῦτα τὸ μέγεθοσ, ὥστ’ ἄξιον εἶναι ἕκαστον ἔργον θανάτου·

πρῶτον μὲν ὅτι τὴν ἐν Βοιωτοῖσ πολιτείαν χρήματα λαβὼν μετέστησε καὶ τῆσ συμμαχίασ ἡμᾶσ ταύτησ ἀπεστέρησεν, ἔπειτα ὅτι τὰσ ναῦσ προὔδωκε καὶ τὴν πόλιν περὶ σωτηρίασ βουλεύεσθαι πεποίηκεν, ἔπειτα ὅτι παρὰ τῶν αἰχμαλώτων, οὓσ αὐτὸσ ἀπώλεσε, τριάκοντα μνᾶσ ἐσυκοφάντησεν, οὐ φάσκων αὐτοὺσ λύσεσθαι, εἰ μὴ τοῦτο αὐτῷ παρὰ σφῶν αὐτῶν παράσχοιεν. συνειδότεσ οὖν ἡμῶν ἑκατέρῳ τὸν βίον, πρὸσ ταῦτα βουλεύεσθε ὁποτέρῳ χρὴ πιστεύειν περὶ τῆσ Εὐάνδρου δοκιμασίασ, καὶ οὕτωσ οὐκ ἐξαμαρτήσεσθε.

상위

Lysias (리시아스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION