Lysias, Speeches, Δήμου καταλύσεωσ ἀπολογία

(리시아스, Speeches, Δήμου καταλύσεωσ ἀπολογία)

ὑμῖν μὲν πολλὴν συγγνώμην ἔχω, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἀκούουσι τοιούτων λόγων καὶ ἀναμιμνῃσκομένοισ τῶν γεγενημένων, ὁμοίωσ ἅπασιν ὀργίζεσθαι τοῖσ ἐν ἄστει μείνασι· τῶν δὲ κατηγόρων θαυμάζω, οἳ ἀμελοῦντεσ τῶν οἰκείων τῶν ἀλλοτρίων ἐπιμέλονται, εἰ σαφῶσ εἰδότεσ τοὺσ μηδὲ ἀδικοῦντασ καὶ τοὺσ πολλὰ ἐξημαρτηκότασ ζητοῦσι κερδαίνειν ἢ ὑμᾶσ πείθειν περὶ ἁπάντων ἡμῶν τὴν γνώμην ταύτην ἔχειν. εἰ μὲν οὖν οἰόνται, ὅσα ὑπὸ τῶν τριάκοντα γεγένηται τῇ πόλει, ἐμοῦ κατηγορηκέναι, ἀδυνάτουσ αὐτοὺσ ἡγοῦμαι λέγειν·

οὐδὲ γὰρ πολλοστὸν μέροσ τῶν ἐκείνοισ πεπραγμένων εἰρήκασιν· εἰ δὲ ὡσ ἐμοί τι προσῆκον περὶ αὐτῶν ποιοῦνται τοὺσ λόγουσ, ἀποδείξω τούτουσ μὲν ἅπαντα ψευδομένουσ, ἐμαυτὸν δὲ τοιοῦτον ὄντα οἱο͂́σπερ ἂν τῶν ἐκ Πειραιῶσ <ὁ> βέλτιστοσ ἐν ἄστει μείνασ ἐγένετο. δέομαι δ’ ὑμῶν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, μὴ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχειν τοῖσ συκοφάνταισ.

τούτων μὲν γὰρ ἔργον ἐστὶ καὶ τοὺσ μηδὲν ἡμαρτηκότασ εἰσ αἰτίαν καθιστάναι ἐκ τούτων γὰρ ἂν μάλιστα χρηματίζοιντο, ὑμέτερον δὲ τοῖσ μηδὲν ἀδικοῦσιν ἐξ ἴσου τῆσ πολιτείασ μεταδιδόναι· οὕτω γὰρ ἂν τοῖσ καθεστηκόσι πράγμασι πλείστουσ συμμάχουσ ἔχοιτε. ἀξιῶ δέ ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐάνπερ φανῶ συμφορᾶσ μὲν μηδεμιᾶσ αἴτιοσ γεγενημένοσ, πολλὰ δὲ κἀγαθὰ εἰργασμένοσ τὴν πόλιν καὶ τῷ σώματι καὶ τοῖσ χρήμασι, ταῦτα γοῦν μοι παρ’ ὑμῶν ὑπάρχειν, ὧν οὐ μόνον τοὺσ εὖ πεποιηκότασ ἀλλὰ καὶ τοὺσ μηδὲν ἀδικοῦντασ τυγχάνειν δίκαιόν ἐστι. μέγα μὲν οὗν ἡγοῦμαί <μοι> τεκμήριον εἶναι, ὅτι, εἴπερ ἐδύναντο οἱ κατήγοροι ἰδίᾳ με ἀδικοῦντα ἐξελέγξαι, οὐκ ἂν τὰ τῶν τριάκοντα ἁμαρτήματα ἐμοῦ κατηγόρουν, οὐδ’ ἂν ᾤοντο χρῆναι ὑπὲρ τῶν ἐκείνοισ πεπραγμένων ἑτέρουσ διαβάλλειν, ἀλλ’ αὐτοὺσ τοὺσ ἀδικοῦντασ τιμωρεῖσθαι·

νῦν δὲ νομίζουσι τὴν πρὸσ ἐκείνουσ ὀργὴν ἱκανὴν εἶναι καὶ τοὺσ μηδὲν κακὸν εἰργασμένουσ ἀπολέσαι.

ἐγὼ δὲ οὐχ ἡγοῦμαι δίκαιον εἶναι οὔτε εἴ τινεσ τῇ πόλει πολλῶν ἀγαθῶν αἴτιοι γεγένηνται, ἄλλουσ τινὰσ ὑπὲρ τούτων τιμὴν ἢ χάριν κομίσασθαι παρ’ ὑμῶν, οὔτ’ εἴ τινεσ πολλὰ κακὰ εἰργασμένοι εἰσίν, εἰκότωσ ἂν δι’ ἐκείνουσ τοὺσ μηδὲν ἀδικοῦντασ ὀνείδουσ καὶ διαβολῆσ τυγχάνειν·

ἱκανοὶ γὰρ οἱ ὑπάρχοντεσ ἐχθροὶ τῇ πόλει καὶ μέγα κέρδοσ νομίζοντεσ εἶναι τοὺσ ἀδίκωσ ἐν ταῖσ διαβολαῖσ καθεστηκότασ. πειράσομαι δ’ ὑμᾶσ διδάξαι, οὓσ ἡγοῦμαι τῶν πολιτῶν προσήκειν ὀλιγαρχίασ ἐπιθυμεῖν καὶ <οὓσ> δημοκρατίασ.

ἐκ τούτου γὰρ καὶ ὑμεῖσ γνώσεσθε, κἀγὼ περὶ ἐμαυτοῦ τὴν ἀπολογίαν ποιήσομαι, ἀποφαίνων ὡσ οὔτε ἐξ ὧν ἐν δημοκρατίᾳ οὔτε ἐξ ὧν ἐν ὀλιγαρχία πεποίηκα, οὐδέν μοι προσῆκον κακόνουν εἶναι τῷ πλήθει τῷ ὑμετέρῳ. πρῶτον μὲν οὖν ἐνθυμηθῆναι χρὴ ὅτι οὐδείσ ἐστιν ἀνθρώπων φύσει οὔτε ὀλιγαρχικὸσ οὔτε δημοκρατικόσ, ἀλλ’ ἥτισ ἄν ἑκάστῳ πολιτεία συμφέρῃ, ταύτην προθυμεῖται καθεστάναι·

ὥστε οὐκ ἐλάχιστον ἐν ὑμῖν ἐστι μέροσ ὡσ πλείστουσ ἐπιθυμεῖν τῶν παρόντων νυνὶ πραγμάτων. καὶ ταῦτα ὅτι οὕτωσ ἔχει, οὐ χαλεπῶσ ἐκ τῶν πρότερον γεγενημένων μαθήσεσθε. σκέψασθε γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τοὺσ προστάντασ ἀμφοτέρων <τῶν> πολιτειῶν, ὁσάκισ δὴ μετεβάλοντο.

οὐ Φρύνιχοσ μὲν καὶ Πείσανδροσ καὶ οἱ μετ’ ἐκείνων δημαγωγοί, ἐπειδὴ πολλὰ εἰσ ὑμᾶσ ἐξήμαρτον, τὰσ περὶ τούτων δείσαντεσ τιμωρίασ τὴν προτέραν ὀλιγαρχίαν κατέστησαν, πολλοὶ δὲ τῶν τετρακοσίων μετὰ τῶν ἐκ Πειραιῶσ συγκατῆλθον, ἔνιοι δὲ τῶν ἐκείνουσ ἐκβαλόντων αὐτοὶ αὖθισ τῶν τριάκοντα ἐγένοντο; εἰσὶ δὲ οἵτινεσ τῶν Ἐλευσῖνάδε ἀπογραψαμένων, ἐξελθόντεσ μεθ’ ὑμῶν, ἐπολιόρκουν τοὺσ μεθ’ αὑτῶν. οὔκουν χαλεπὸν γνῶναι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅτι οὐ περὶ πολιτείασ εἰσὶν αἱ πρὸσ ἀλλήλουσ διαφοραί, ἀλλὰ περὶ τῶν ἰδίᾳ συμφερόντων ἑκάστῳ.

ὑμᾶσ οὖν χρὴ ἐκ τούτων δοκιμάζειν τοὺσ πολίτασ, σκοποῦντασ μὲν ὅπωσ ἦσαν ἐν τῇ δημοκρατίᾳ πεπολιτευμένοι, ζητοῦντασ δὲ εἴ τισ αὐτοῖσ ἐγίγνετο ὠφέλεια τῶν πραγμάτων μεταπεσόντων· οὕτωσ γὰρ ἂν δικαιοτάτην <τὴν> κρίσιν περὶ αὐτῶν ποιοῖσθε. ἐγὼ τοίνυν ἡγοῦμαι, ὅσοι μὲν ἐν τῇ δημοκρατίᾳ ἄτιμοι ἦσαν <εὐθύνασ δεδωκότεσ> ἢ τῶν ὄντων ἀπεστερημένοι ἢ ἄλλῃ τινὶ συμφορᾷ τοιαύτῃ κεχρημένοι, προσήκειν αὐτοῖσ ἑτέρασ ἐπιθυμεῖν πολιτείασ, ἐλπίζοντασ τὴν μεταβολὴν ὠφέλειάν τινα αὑτοῖσ ἔσεσθαι·

ὅσοι δὲ τὸν δῆμον πολλὰ κἀγαθὰ εἰργασμένοι εἰσί, κακὸν δὲ μηδὲν πώποτε, ὀφείλεται δὲ αὐτοῖσ χάριν κομίσασθαι παρ’ ὑμῶν μᾶλλον ἢ δοῦναι δίκην τῶν πεπραγμένων, οὐκ ἄξιον τὰσ κατὰ τούτων ἀποδέχεσθαι διαβολάσ, οὐδ’ ἐὰν πάντεσ οἱ τὰ τῆσ πόλεωσ πράττοντεσ ὀλιγαρχικοὺσ αὐτοὺσ φάσκωσιν εἶναι. ἐμοὶ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὔτ’ ἰδίᾳ οὔτε δημοσίᾳ συμφορὰ ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ οὐδεμία πώποτε ἐγένετο, ἀνθ’ ἧστινοσ ἂν προθυμούμενοσ τῶν παρόντων κακῶν ἀπαλλαγῆναι ἑτέρων ἐπεθύμουν πραγμάτων.

τετριηράρχηκά τε γὰρ πεντάκισ, καὶ τετράκισ νεναυμάχηκα, καὶ εἰσφορὰσ ἐν τῷ πολέμῳ πολλὰσ εἰσενήνοχα, καὶ τἆλλα λελῃτούργηκα οὐδενὸσ χεῖρον τῶν πολιτῶν. καίτοι διὰ τοῦτο πλείω τῶν ὑπὸ τῆσ πόλεωσ προσταττομένων ἐδαπανώμην, ἵνα καὶ βελτίων ὑφ’ ὑμῶν νομιζοίμην, καὶ εἴ πού μοί τισ συμφορὰ γένοιτο, ἄμεινον ἀγωνιζοίμην.

ὧν ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ ἁπάντων ἀπεστερούμην· οὐ γὰρ τοὺσ τῷ πλήθει ἀγαθοῦ τινοσ αἰτίουσ γεγενημένουσ χάριτοσ παρ’ αὑτῶν ἠξίουν τυγχάνειν, ἀλλὰ τοὺσ πλεῖστα κακὰ ὑμᾶσ εἰργασμένουσ εἰσ τὰσ τιμὰσ καθίστασαν, ὡσ ταύτην παρ’ ἡμῶν πίστιν εἰληφότεσ. ἃ χρὴ πάντασ ἐνθυμουμένουσ μὴ τοῖσ τούτων λόγοισ πιστεύειν, ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν ἔργων σκοπεῖν ἃ ἑκάστῳ τυγχάνει πεπραγμένα. ἐγὼ γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὔτε ἐπὶ τῶν τετρακοσίων ἐγενόμην·

ἢ τῶν κατηγόρων ὁ βουλόμενοσ παρελθὼν ἐλεγξάτω· οὐ τοίνυν οὐδ’ ἐπειδὴ οἱ τριάκοντα κατέστησαν, οὐδείσ με ἀποδείξει οὔτε βουλεύσαντα οὔτε ἀρχὴν οὐδεμίαν ἄρξαντα. καίτοι εἰ μὲν ἐξόν μοι ἄρχειν μὴ ἐβουλόμην, ὑφ’ ὑμῶν νυνὶ τιμᾶσθαι δίκαιόσ εἰμι· εἰ δὲ οἱ τότε δυνάμενοι μὴ ἠξίουν μοι μεταδιδόναι τῶν πραγμάτων, πῶσ ἂν φανερώτερον ἢ οὕτωσ ψευδομένουσ ἀποδείξαιμι τοὺσ κατηγόρουσ; ἔτι τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ ἐκ τῶν ἄλλων τῶν ἐμοὶ πεπραγμένων ἄξιον σκέψασθαι.

ἐγὼ γὰρ τοιοῦτον ἐμαυτὸν ἐν ταῖσ τῆσ πόλεωσ συμφοραῖσ παρέσχον ὥστε, εἰ πάντεσ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔσχον ἐμοί, μηδένα ἂν ὑμῶν μηδεμιᾷ χρῆσθαι συμφορᾷ. ὑπ’ ἐμοῦ γὰρ ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ οὔτε ἀπαχθεὶσ οὐδεὶσ φανήσεται, οὔτε τῶν ἐχθρῶν οὐδεὶσ τετιμωρημένοσ, οὔτε τῶν φίλων εὖ πεπονθώσ καὶ τοῦτο μὲν οὐκ ἄξιον θαυμάζειν· εὖ μὲν γὰρ ποιεῖν ἐν ἐκείνῳ τῷ χρόνῳ χαλεπὸν ἦν, ἐξαμαρτάνειν δὲ τῷ βουλομένῳ ῥᾴδιον.

οὐ τοίνυν οὐδ’ εἰσ τὸν κατάλογον Ἀθηναίων καταλέξασ οὐδένα φανήσομαι, οὐδὲ δίαιταν καταδιαιτησάμενοσ οὐδενόσ, οὐδὲ πλουσιώτεροσ ἐκ τῶν ὑμετέρων γεγονὼσ συμφορῶν. καίτοι εἰ τοῖσ τῶν γεγενημένων κακῶν αἰτίοισ ὀργίζεσθε, εἰκὸσ καὶ τοὺσ μηδὲν ἡμαρτηκότασ βελτίουσ ὑφ’ ὑμῶν νομίζεσθαι. καὶ μὲν δή, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, μεγίστην ἡγοῦμαι περὶ ἐμαυτοῦ τῇ δημοκρατίᾳ πίστιν δεδωκέναι. ὅστισ γὰρ τότε οὐδὲν ἐξήμαρτον οὕτω πολλῆσ δεδομένησ ἐξουσίασ, ἦ που νῦν σφόδρα προθυμηθήσομαι χρηστὸσ εἶναι, εὖ εἰδὼσ ὅτι, ἐὰν ἀδικῶ, παραχρῆμα δώσω δίκην.

ἀλλὰ γὰρ τοιαύτην διὰ τέλουσ γνώμην ἔχω, ὥστε ἐν ὀλιγαρχίᾳ μὲν μὴ ἐπιθυμεῖν τῶν ἀλλοτρίων, ἐν δημοκρατίᾳ δὲ τὰ ὄντα προθύμωσ εἰσ ὑμᾶσ ἀναλίσκειν. ἡγοῦμαι δέ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὐκ ἂν δικαίωσ ὑμᾶσ μισεῖν τοὺσ ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ μηδὲν πεπονθότασ κακόν, ἐξὸν ὀργίζεσθαι τοῖσ εἰσ τὸ πλῆθοσ ἐξημαρτηκόσιν, οὐδὲ τοὺσ μὴ φυγόντασ ἐχθροὺσ νομίζειν, ἀλλὰ τοὺσ ὑμᾶσ ἐκβαλόντασ, οὐδὲ τοὺσ προθυμουμένουσ τὰ ἑαυτῶν σῶσαι, ἀλλὰ τοὺσ τὰ τῶν ἄλλων ἀφῃρημένουσ, οὐδὲ οἳ τῆσ σφετέρασ αὐτῶν σωτηρίασ ἕνεκα ἔμειναν ἐν τῷ ἄστει, ἀλλ’ οἵτινεσ ἑτέρουσ ἀπολέσαι βουλόμενοι μετέσχον τῶν πραγμάτων.

εἰ δὲ οἰέσθε χρῆναι, οὓσ ἐκεῖνοι παρέλιπον ἀδικοῦντεσ, ὑμεῖσ ἀπολέσαι, οὐδεὶσ τῶν πολιτῶν ὑπολειφθήσεται. σκοπεῖν δὲ χρὴ καὶ ἐκ τῶνδε, ὦ ἄνδρεσ δικασταί.

πάντεσ γὰρ ἐπίστασθε ὅτι ἐν τῇ προτέρᾳ δημοκρατίᾳ τῶν τὰ τῆσ πόλεωσ πραττόντων πολλοὶ μὲν τὰ δημόσια ἔκλεπτον, ἔνιοι δ’ ἐπὶ τοῖσ ὑμετέροισ ἐδωροδόκουν, οἱ δὲ συκοφαντοῦντεσ τοὺσ συμμάχουσ ἀφίστασαν. καὶ εἰ μὲν οἱ τριάκοντα τούτουσ μόνουσ ἐτιμωροῦντο, ἄνδρασ ἀγαθοὺσ καὶ ὑμεῖσ ἂν αὐτοὺσ ἡγεῖσθε· νῦν δέ, ὅτε ὑπὲρ τῶν ἐκείνοισ ἡμαρτημένων τὸ πλῆθοσ κακῶσ ποιεῖν ἠξίουν, ἠγανακτεῖτε, ἡγούμενοι δεινὸν εἶναι τὰ τῶν ὀλίγων ἀδικήματα πάσῃ τῇ πόλει κοινὰ γίγνεσθαι. οὐ τοίνυν ἄξιον χρῆσθαι τούτοισ, οἷσ ἐκείνουσ ἑωρᾶτε ἐξαμαρτάνοντασ, οὐδὲ ἃ πάσχοντεσ ἄδικα ἐνομίζετε πάσχειν, ὅταν ἑτέρουσ ποιῆτε, δίκαια ἡγεῖσθαι, ἀλλὰ τὴν αὐτὴν κατελθόντεσ περὶ ἡμῶν γνώμην ἔχετε, ἥνπερ φεύγοντεσ περὶ ὑμῶν αὐτῶν εἴχετε·

ἐκ τούτων γὰρ καὶ ὁμόνοιαν πλείστην ποιήσετε, καὶ ἡ πόλισ ἔσται μεγίστη, καὶ τοῖσ ἐχθροῖσ ἀνιαρότατα ψηφιεῖσθε. ἐνθυμηθῆναι δὲ χρή, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ τῶν ἐπὶ τῶν τριάκοντα γεγενημένων, ἵνα τὰ τῶν ἐχθρῶν ἁμαρτήματα ἄμεινον ὑμᾶσ ποιήσῃ περὶ τῶν ὑμετέρων αὐτῶν βουλεύσασθαι.

ὅτε μὲν γὰρ ἀκούοιτε τοὺσ ἐν ἄστει τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχειν, μικρὰσ ἐλπίδασ εἴχετε τῆσ καθόδου, ἡγούμενοι τὴν ἡμετέραν ὁμόνοιαν μέγιστον κακὸν εἶναι τῇ ὑμετέρᾳ φυγῇ· ἐπειδὴ δὲ ἐπυνθάνεσθε τοὺσ μὲν τρισχιλίουσ στασιάζοντασ, τοὺσ δὲ ἄλλουσ πολίτασ ἐκ τοῦ ἄστεωσ ἐκκεκηρυγμένουσ, τοὺσ δὲ τριάκοντα μὴ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχοντασ, πλείουσ δ’ ὄντασ τοὺσ ὑπὲρ ὑμῶν δεδιότασ ἢ τοὺσ ὑμῖν πολεμοῦντασ, τότ’ ἤδη καὶ κατιέναι προσεδοκᾶτε καὶ παρὰ τῶν ἐχθρῶν λήψεσθαι δίκην.

ταῦτα γὰρ τοῖσ θεοῖσ ηὔχεσθε, ἅπερ ἐκείνουσ ἑωρᾶτε ποιοῦντασ, ἡγούμενοι διὰ τὴν τῶν τριάκοντα πονηρίαν πολὺ μᾶλλον σωθήσεσθαι ἢ διὰ τὴν τῶν φευγόντων δύναμιν κατιέναι. χρὴ τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τοῖσ πρότερον γεγενημένοισ παραδείγμασι χρωμένουσ βουλεύεσθαι περὶ τῶν μελλόντων ἔσεσθαι, καὶ τούτουσ ἡγεῖσθαι δημοτικωτάτουσ, οἵτινεσ ὁμονοεῖν ὑμᾶσ βουλόμενοι τοῖσ ὁρ́κοισ καὶ ταῖσ συνθήκαισ ἐμμένουσι, νομίζοντεσ καὶ τῆσ πόλεωσ ταύτην ἱκανωτάτην εἶναι σωτηρίαν καὶ τῶν ἐχθρῶν μεγίστην τιμωρίαν·

οὐδὲν γὰρ ἂν εἰή αὐτοῖσ χαλεπώτερον τούτων, ἢ πυνθάνεσθαι μὲν ἡμᾶσ μετέχοντασ τῶν πραγμάτων, αἰσθάνεσθαι δὲ οὕτωσ διακειμένουσ τοὺσ πολίτασ ὥσπερ μηδενὸσ ἐγκλήματοσ πρὸσ ἀλλήλουσ γεγενημένου. χρὴ δὲ εἰδέναι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅτι οἱ φεύγοντεσ τῶν ἄλλων πολιτῶν ὡσ πλείστουσ καὶ διαβεβλῆσθαι καὶ ἠτιμῶσθαι βούλονται, ἐλπίζοντεσ τοὺσ ὑφ’ ὑμῶν ἀδικουμένουσ ἑαυτοῖσ ἔσεσθαι συμμάχουσ, τοὺσ δὲ συκοφάντασ εὐδοκιμεῖν δέξαιντ’ ἂν παρ’ ὑμῖν καὶ μέγα δύνασθαι ἐν τῇ πόλει·

τὴν γὰρ τούτων πονηρίαν ἑαυτῶν ἡγοῦνται σωτηρίαν. ἄξιον δὲ μνησθῆναι <καὶ> τῶν μετὰ τοὺσ τετρακοσίουσ πραγμάτων·

εὖ γὰρ εἴσεσθε ὅτι, ἃ μὲν οὗτοι συμβουλεύουσιν, οὐδεπώποτε ὑμῖν ἐλυσιτέλησεν, ἃ δ’ ἐγὼ παραινῶ, ἀμφοτέραισ ἀεὶ ταῖσ πολιτείαισ συμφέρει. ἴστε γὰρ Ἐπιγένη καὶ Δημοφάνη καὶ Κλεισθένη ἰδίᾳ μὲν καρπωσαμένουσ τὰσ τῆσ πόλεωσ συμφοράσ, δημοσίᾳ. δὲ ὄντασ μεγίστων κακῶν αἰτίουσ. ἐνίων μὲν γὰρ ἔπεισαν ὑμᾶσ ἀκρίτων θάνατον καταψηφίσασθαι, πολλῶν δὲ ἀδίκωσ δημεῦσαι τὰσ οὐσίασ, τοὺσ δ’ ἐξελάσαι καὶ ἀτιμῶσαι τῶν πολιτῶν·

τοιοῦτοι γὰρ ἦσαν ὥστε τοὺσ μὲν ἡμαρτηκότασ ἀργύριον λαμβάνοντεσ ἀφιέναι, τοὺσ δὲ μηδὲν ἠδικηκότασ εἰσ ὑμᾶσ εἰσιόντεσ ἀπολλύναι. καὶ οὐ πρότερον ἐπαύσαντο, ἑώσ τὴν μὲν πόλιν εἰσ στάσεισ καὶ τὰσ μεγίστασ συμφορὰσ κατέστησαν, αὐτοὶ δ’ ἐκ πενήτων πλούσιοι ἐγένοντο. ὑμεῖσ δὲ οὕτωσ διετέθητε ὥστε τοὺσ μὲν φεύγοντασ κατεδέξασθε, τοὺσ δ’ ἀτίμουσ ἐπιτίμουσ ἐποιήσατε, τοῖσ δ’ ἄλλοισ περὶ ὁμονοίασ ὁρ́κουσ ὤμνυτε·

τελευτῶντεσ δὲ ἥδιον ἂν τοὺσ ἐν τῇ δημοκρατίᾳ συκοφαντοῦντασ ἐτιμωρήσασθε ἢ τοὺσ ἄρξαντασ ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ. καὶ εἰκότωσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί· πᾶσι γὰρ ἤδη φανερόν ἐστιν ὅτι διὰ τοὺσ μὲν ἀδίκωσ πολιτευομένουσ ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ δημοκρατία γίγνεται, διὰ δὲ τοὺσ ἐν τῇ δημοκρατίᾳ συκοφαντοῦντασ ὀλιγαρχία δὶσ κατέστη. ὥστε οὐκ ἄξιον τούτοισ πολλάκισ χρῆσθαι συμβούλοισ, οἷσ οὐδὲ ἅπαξ ἐλυσιτέλησε πιθομένοισ. σκέψασθαι δὲ χρὴ ὅτι καὶ τῶν ἐκ Πειραιῶσ οἱ μεγίστην δόξαν ἔχοντεσ καὶ μάλιστα κεκινδυνευκότεσ καὶ πλεῖστα ὑμᾶσ ἀγαθὰ εἰργασμένοι πολλάκισ ἤδη τῷ ὑμετέρῳ πλήθει διεκελεύσαντο τοῖσ ὁρ́κοισ καὶ ταῖσ συνθήκαισ ἐμμένειν, ἡγούμενοι ταύτην δημοκρατίασ εἶναι φυλακήν·

τοῖσ μὲν γὰρ ἐξ ἄστεωσ ὑπὲρ τῶν παρεληλυθότων ἄδειαν ποιήσειν, τοῖσ δ’ ἐκ Πειραιῶσ οὕτωσ πλεῖστον <ἂν> χρόνον τὴν πολιτείαν παραμεῖναι. οἷσ ὑμεῖσ πολὺ ἂν δικαιότερον πιστεύοιτε ἢ τούτοισ, οἳ φεύγοντεσ μὲν δι’ ἑτέρουσ ἐσώθησαν, κατελθόντεσ δὲ συκοφαντεῖν ἐπιχειροῦσιν.

ἡγοῦμαι δέ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τοὺσ μὲν τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχοντασ ἐμοὶ τῶν ἐν ἄστει μεινάντων φανεροὺσ γεγενῆσθαι καὶ ἐν ὀλιγαρχίᾳ καὶ ἐν δημοκρατίᾳ, ὁποῖοί τινέσ εἰσι πολῖται· τούτων δ’ ἄξιον θαυμάζειν, ὅ τι ἂν ἐποίησαν, εἴ τισ αὐτοὺσ εἰάσε τῶν τριάκοντα γενέσθαι, οἳ νῦν δημοκρατίασ οὔσησ ταὐτὰ ἐκείνοισ πράττουσι, καὶ ταχέωσ μὲν ἐκ πενήτων πλούσιοι γεγένηνται, πολλὰσ δὲ ἀρχὰσ ἄρχοντεσ οὐδεμιᾶσ εὐθύνην διδόασιν, ἀλλ’ ἀντὶ μὲν ὁμονοίασ ὑποψίαν πρὸσ ἀλλήλουσ πεποιήκασιν, ἀντὶ δὲ εἰρήνησ πόλεμον κατηγγέλκασι, διὰ τούτουσ δὲ ἄπιστοι τοῖσ Ἕλλησι γεγενήμεθα.

καὶ τοσούτων κακῶν καὶ ἑτέρων πολλῶν ὄντεσ αἴτιοι, καὶ οὐδὲν διαφέροντεσ τῶν τριάκοντα πλὴν ὅτι ἐκεῖνοι μὲν ὀλιγαρχίασ οὔσησ ἐπεθύμουν ὧνπερ οὗτοι, οὗτοι δὲ καὶ δημοκρατίασ τῶν αὐτῶν ὧνπερ ἐκεῖνοι, ὅμωσ οἰόνται χρῆναι οὕτωσ ῥᾳδίωσ ὃν ἂν βούλωνται κακῶσ ποιεῖν, ὥσπερ τῶν μὲν ἄλλων ἀδικούντων, ἄριστοι δὲ ἄνδρεσ αὐτοὶ γεγενημένοι καὶ τούτων μὲν οὐκ ἄξιον θαυμάζειν, ὑμῶν δέ, ὅτι οἰέσθε μὲν δημοκρατίαν εἶναι, γίγνεται δὲ ὅ τι ἂν οὗτοι βούλωνται, καὶ δίκην διδόασιν οὐχ οἱ τὸ ὑμέτερον πλῆθοσ ἀδικοῦντεσ, ἀλλ’ οἱ τὰ σφέτερα αὐτῶν μὴ διδόντεσ.

καὶ δέξαιντ’ ἂν μικρὰν εἶναι τὴν πόλιν μᾶλλον ἢ δι’ ἄλλουσ μεγάλην καὶ ἐλευθέραν, ἡγούμενοι νῦν μὲν διὰ τοὺσ ἐκ Πειραιῶσ κινδύνουσ αὑτοῖσ ἐξεῖναι ποιεῖν ὅ τι ἂν βούλωνται, ἐὰν δ’ ὕστερον ὑμῖν δι’ ἑτέρων σωτήρια γένηται, αὐτοὶ μὲν καταλύσεσθαι, ἐκείνουσ δὲ μεῖζον δυνήσεσθαι·

ὥστε τὸ αὐτὸ πάντεσ ἐμποδών εἰσιν, ἐάν τι δι’ ἄλλων ἀγαθὸν ὑμῖν φαίνηται.

τοῦτο μὲν οὖν οὐ χαλεπὸν τῷ βουλομένῳ κατανοῆσαι·

αὐτοί τε γὰρ οὐκ ἐπιθυμοῦσι λανθάνειν, ἀλλ’ αἰσχύνονται μὴ δοκοῦντεσ εἶναι πονηροί, ὑμεῖσ τε τὰ μὲν αὐτοὶ ὁρᾶτε τὰ δ’ ἑτέρων πολλῶν ἀκούετε.

상위

Lysias (리시아스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION