Ancient Greek-English Dictionary Language

φρονέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: φρονέω φρονήσω ἐφρόνησα πεφρόνηκα

Structure: φρονέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: frh/n

Sense

  1. to think, to have understanding, to be wise, prudent
  2. to be minded in a certain way, to mean, intend, purpose
  3. to have a thing in one's mind, mind, take heed
  4. to be in possession of one's senses, to be sensible, to be alive

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φρονῶ φρονεῖς φρονεῖ
Dual φρονεῖτον φρονεῖτον
Plural φρονοῦμεν φρονεῖτε φρονοῦσιν*
SubjunctiveSingular φρονῶ φρονῇς φρονῇ
Dual φρονῆτον φρονῆτον
Plural φρονῶμεν φρονῆτε φρονῶσιν*
OptativeSingular φρονοῖμι φρονοῖς φρονοῖ
Dual φρονοῖτον φρονοίτην
Plural φρονοῖμεν φρονοῖτε φρονοῖεν
ImperativeSingular φρόνει φρονείτω
Dual φρονεῖτον φρονείτων
Plural φρονεῖτε φρονούντων, φρονείτωσαν
Infinitive φρονεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
φρονων φρονουντος φρονουσα φρονουσης φρονουν φρονουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φρονοῦμαι φρονεῖ, φρονῇ φρονεῖται
Dual φρονεῖσθον φρονεῖσθον
Plural φρονούμεθα φρονεῖσθε φρονοῦνται
SubjunctiveSingular φρονῶμαι φρονῇ φρονῆται
Dual φρονῆσθον φρονῆσθον
Plural φρονώμεθα φρονῆσθε φρονῶνται
OptativeSingular φρονοίμην φρονοῖο φρονοῖτο
Dual φρονοῖσθον φρονοίσθην
Plural φρονοίμεθα φρονοῖσθε φρονοῖντο
ImperativeSingular φρονοῦ φρονείσθω
Dual φρονεῖσθον φρονείσθων
Plural φρονεῖσθε φρονείσθων, φρονείσθωσαν
Infinitive φρονεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φρονουμενος φρονουμενου φρονουμενη φρονουμενης φρονουμενον φρονουμενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφρόνησα ἐφρόνησας ἐφρόνησεν*
Dual ἐφρονήσατον ἐφρονησάτην
Plural ἐφρονήσαμεν ἐφρονήσατε ἐφρόνησαν
SubjunctiveSingular φρονήσω φρονήσῃς φρονήσῃ
Dual φρονήσητον φρονήσητον
Plural φρονήσωμεν φρονήσητε φρονήσωσιν*
OptativeSingular φρονήσαιμι φρονήσαις φρονήσαι
Dual φρονήσαιτον φρονησαίτην
Plural φρονήσαιμεν φρονήσαιτε φρονήσαιεν
ImperativeSingular φρόνησον φρονησάτω
Dual φρονήσατον φρονησάτων
Plural φρονήσατε φρονησάντων
Infinitive φρονήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φρονησᾱς φρονησαντος φρονησᾱσα φρονησᾱσης φρονησαν φρονησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφρονησάμην ἐφρονήσω ἐφρονήσατο
Dual ἐφρονήσασθον ἐφρονησάσθην
Plural ἐφρονησάμεθα ἐφρονήσασθε ἐφρονήσαντο
SubjunctiveSingular φρονήσωμαι φρονήσῃ φρονήσηται
Dual φρονήσησθον φρονήσησθον
Plural φρονησώμεθα φρονήσησθε φρονήσωνται
OptativeSingular φρονησαίμην φρονήσαιο φρονήσαιτο
Dual φρονήσαισθον φρονησαίσθην
Plural φρονησαίμεθα φρονήσαισθε φρονήσαιντο
ImperativeSingular φρόνησαι φρονησάσθω
Dual φρονήσασθον φρονησάσθων
Plural φρονήσασθε φρονησάσθων
Infinitive φρονήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φρονησαμενος φρονησαμενου φρονησαμενη φρονησαμενης φρονησαμενον φρονησαμενου

Perfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αἰεί ποτ’ εὖ φρονοῦσα τυγχάνεισ πόλει κἀμοί, μέγιστον δ’ ἐν βίῳ κειμήλιον κρίνασ σέ φημι τῇδε προσθέσθαι πόλει. (Euripides, Rhesus, episode 2:9)
  • τί δὴ φρονοῦσά γ’ ἐκ δόμων ἅμ’ ἑσπόμην ξένῳ, προδοῦσα πατρίδα καὶ δόμουσ ἐμούσ; (Euripides, The Trojan Women, episode 2:3)
  • φρονεῖσ γὰρ ὅσια νῦν, τότ’ οὐ φρονοῦσα, δεινὰ δ’ εἰργάσω, φίλα, κασίγνητον οὐ θέλοντα. (Euripides, choral, antistrophe 18)
  • φρονοῦσα νῦν ἄκουσον· (Aeschylus, Seven Against Thebes, episode13)
  • ἔπειθ’ ἑλοῦ γε θάτερ’, ἢ φρονεῖν κακῶσ ἢ τῶν φίλων φρονοῦσα μὴ μνήμην ἔχειν· (Sophocles, episode 3:3)

Synonyms

  1. to be minded in a certain way

  2. to have a thing in one's mind

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION