Ancient Greek-English Dictionary Language

φρονέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: φρονέω φρονήσω ἐφρόνησα πεφρόνηκα

Structure: φρονέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: frh/n

Sense

  1. to think, to have understanding, to be wise, prudent
  2. to be minded in a certain way, to mean, intend, purpose
  3. to have a thing in one's mind, mind, take heed
  4. to be in possession of one's senses, to be sensible, to be alive

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φρονῶ φρονεῖς φρονεῖ
Dual φρονεῖτον φρονεῖτον
Plural φρονοῦμεν φρονεῖτε φρονοῦσιν*
SubjunctiveSingular φρονῶ φρονῇς φρονῇ
Dual φρονῆτον φρονῆτον
Plural φρονῶμεν φρονῆτε φρονῶσιν*
OptativeSingular φρονοῖμι φρονοῖς φρονοῖ
Dual φρονοῖτον φρονοίτην
Plural φρονοῖμεν φρονοῖτε φρονοῖεν
ImperativeSingular φρόνει φρονείτω
Dual φρονεῖτον φρονείτων
Plural φρονεῖτε φρονούντων, φρονείτωσαν
Infinitive φρονεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
φρονων φρονουντος φρονουσα φρονουσης φρονουν φρονουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φρονοῦμαι φρονεῖ, φρονῇ φρονεῖται
Dual φρονεῖσθον φρονεῖσθον
Plural φρονούμεθα φρονεῖσθε φρονοῦνται
SubjunctiveSingular φρονῶμαι φρονῇ φρονῆται
Dual φρονῆσθον φρονῆσθον
Plural φρονώμεθα φρονῆσθε φρονῶνται
OptativeSingular φρονοίμην φρονοῖο φρονοῖτο
Dual φρονοῖσθον φρονοίσθην
Plural φρονοίμεθα φρονοῖσθε φρονοῖντο
ImperativeSingular φρονοῦ φρονείσθω
Dual φρονεῖσθον φρονείσθων
Plural φρονεῖσθε φρονείσθων, φρονείσθωσαν
Infinitive φρονεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φρονουμενος φρονουμενου φρονουμενη φρονουμενης φρονουμενον φρονουμενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφρόνησα ἐφρόνησας ἐφρόνησεν*
Dual ἐφρονήσατον ἐφρονησάτην
Plural ἐφρονήσαμεν ἐφρονήσατε ἐφρόνησαν
SubjunctiveSingular φρονήσω φρονήσῃς φρονήσῃ
Dual φρονήσητον φρονήσητον
Plural φρονήσωμεν φρονήσητε φρονήσωσιν*
OptativeSingular φρονήσαιμι φρονήσαις φρονήσαι
Dual φρονήσαιτον φρονησαίτην
Plural φρονήσαιμεν φρονήσαιτε φρονήσαιεν
ImperativeSingular φρόνησον φρονησάτω
Dual φρονήσατον φρονησάτων
Plural φρονήσατε φρονησάντων
Infinitive φρονήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φρονησᾱς φρονησαντος φρονησᾱσα φρονησᾱσης φρονησαν φρονησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφρονησάμην ἐφρονήσω ἐφρονήσατο
Dual ἐφρονήσασθον ἐφρονησάσθην
Plural ἐφρονησάμεθα ἐφρονήσασθε ἐφρονήσαντο
SubjunctiveSingular φρονήσωμαι φρονήσῃ φρονήσηται
Dual φρονήσησθον φρονήσησθον
Plural φρονησώμεθα φρονήσησθε φρονήσωνται
OptativeSingular φρονησαίμην φρονήσαιο φρονήσαιτο
Dual φρονήσαισθον φρονησαίσθην
Plural φρονησαίμεθα φρονήσαισθε φρονήσαιντο
ImperativeSingular φρόνησαι φρονησάσθω
Dual φρονήσασθον φρονησάσθων
Plural φρονήσασθε φρονησάσθων
Infinitive φρονήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φρονησαμενος φρονησαμενου φρονησαμενη φρονησαμενης φρονησαμενον φρονησαμενου

Perfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰ δέ τισ ἐλεύθεροσ ἐν ἐλευθέρᾳ τῇ πόλει, μὴ ἀπαγορευόντων τῶν νόμων, τὴν παρὰ ταύτησ ἀηδίαν μυσαχθεὶσ καὶ ἥν φησι κεφάλαιον τῶν πόνων τὴν εὐδαιμονίαν παραγίγνεσθαι λῆρον οἰηθείσ, τοὺσ μὲν ἀγκύλουσ ἐκείνουσ λόγουσ καὶ λαβυρίνθοισ ὁμοίουσ ἀπέφυγε, πρὸσ δὲ τὴν Ἡδονὴν ἄσμενοσ ἐδραπέτευσεν ὥσπερ δεσμά τινα διακόψασ τὰσ τῶν λόγων πλεκτάνασ, ἀνθρώπινα καὶ οὐ βλακώδη φρονήσασ καὶ τὸν μὲν πόνον, ὅπερ ἐστί, πονηρόν, ἡδεῖαν δὲ τὴν ἡδονὴν οἰηθείσ, ἀποκλείειν ἐχρῆν αὐτόν, ὥσπερ ἐκ ναυαγίου λιμένι προσνέοντα καὶ γαλήνησ ἐπιθυμοῦντα συνωθοῦντασ ἐπὶ κεφαλὴν εἰσ τὸν πόνον, καὶ ἔκδοτον τὸν ἄθλιον παρέχειν ταῖσ ἀπορίαισ, καὶ ταῦτα ὥσπερ ἱκέτην ἐπὶ τὸν τοῦ Ἐλέου βωμὸν ἐπὶ τὴν Ἡδονὴν καταφεύγοντα, ἵνα τὴν πολυθρύλητον ἀρετὴν δηλαδὴ ἐπὶ τὸ ὄρθιον ἱδρῶτι πολλῷ ἀνελθὼν ἴδῃ κᾆτα δι’ ὅλου πονήσασ τοῦ βίου εὐδαιμονήσῃ μετὰ τὸν βίον; (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 21:4)
  • αὐτῷ ὑπέλαβεν, τὰσ ὀφρῦσ ἐπάρασ καὶ μέγα φρονήσασ ἐμοῦ μὲν ἠμέλησεν, μᾶλλον δὲ τέλεον εἰάσεν, αὐτὸσ δὲ τὸν γενειήτην ἐκεῖνον, τὸν ἀπὸ τοῦ σχήματοσ, τὸν Διάλογον, Φιλοσοφίασ υἱὸν εἶναι λεγόμενον, ὑπεραγαπήσασ μάλα ἐρωτικῶσ πρεσβύτερον αὐτοῦ ὄντα, τούτῳ σύνεστιν. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 28:1)
  • αὐτὸσ δὲ ἐπὶ Κύπρον καὶ Φοινίκην καὶ πάλιν Ἀσσυρίουσ τε καὶ Μήδουσ στρατεύσασ ἅπαντασ τοὺσ μὲν δόρατι, τοὺσ δὲ ἀμαχητὶ φόβῳ δὲ τῆσ πολλῆσ δυνάμεωσ ὑποχειρίουσ ἔλαβε καὶ μέγα φρονήσασ ἐπὶ ταῖσ εὐπραγίαισ ἔτι καὶ θαρσαλεώτερον ἐπεπορεύετο τὰσ πρὸσ ἀνατολὰσ πόλεισ τε καὶ χώρασ καταστρεφόμενοσ. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 114:1)
  • τὴν δὲ κεφαλὴν καὶ τάσ χεῖρασ ἐκέλευσεν ὑπὲρ τῶν ἐμβόλων ἐπὶ τοῦ βήματοσ θεῖναι, θέαμα Ῥωμαίοισ φρικτόν, οὐ τὸ Κικέρωνοσ ὁρᾶν πρόσωπον οἰομένοισ, ἀλλὰ τῆσ Ἀντωνίου ψυχῆσ εἰκόνα, πλὴν ἕν γέ τι φρονήσασ μέτριον ἐν τούτοισ Πομπωνίᾳ τῇ Κοΐντου γυναικὶ τὸν Φιλόλογον παρέδωκεν. (Plutarch, Cicero, chapter 49 1:2)
  • καὶ ὁ παῖσ, ὡσ συνεῖδε τὴν περὶ αὑτὸν ἐρημίαν καὶ τὴν ἀνάγκην, ἀφελὼν τὸ πῶμα τοῦ χαλκώματοσ εἰσ ζέον ὕδωρ ἐνήλατο καὶ διέφθειρεν αὑτόν, ἀνάξια μὲν παθών, ἄξια δὲ τῆσ πατρίδοσ καὶ τοῦ κάλλουσ φρονήσασ, οὐχ ὡσ Κλεαίνετοσ ὁ Κλεομέδοντοσ, ὃσ ὠφληκότι τῷ πατρὶ δίκην πεντήκοντα ταλάντων ἀφεθῆναι διαπραξάμενοσ καὶ γράμματα παρὰ Δημητρίου κομίσασ πρὸσ τὸν δῆμον οὐ μόνον ἑαυτὸν κατῄσχυνεν, ἀλλὰ καὶ τὴν πόλιν συνετάραξε. (Plutarch, Demetrius, chapter 24 3:1)

Synonyms

  1. to be minded in a certain way

  2. to have a thing in one's mind

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION