Hellas Alive Dictionary - επικινδυνος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπικίνδυνος ἐπικίνδυνον

Structure: ἐπικινδυν (Stem) + ος (Ending)

in danger, dangerous, insecure, precarious, in danger, in a precarious or critical state, at one's risk

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ἐπικίνδυνος ἐπικινδύνου	ἐπικινδυνώτερος ἐπικινδυνωτέρου	ἐπικινδυνώτατος ἐπικινδυνωτάτου
Adverb	ἐπικινδύνως	ἐπικινδυνώτερον	ἐπικινδυνώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ὁ δ’ Ιἕρων ἐπεὶ πάντασ τοὺσ λιμένασ ἤκουεν τοὺσ μὲν ὡσ οὐ δύνατοί εἰσι τὴν ναῦν δέχεσθαι, τοὺσ δὲ καὶ ἐπικινδύνουσ ὑπάρχειν, διέγνω δῶρον αὐτὴν ἀποστεῖλαι Πτολεμαίῳ τῷ βασιλεῖ εἰσ Ἀλεξάνδρειαν καὶ γὰρ ἦν σπάνισ σίτου κατὰ τὴν Αἴγυπτον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 44 1:1)
τὸ μὲν γὰρ κτῆμ’ ἀκίνδυνόν ἐστιν, ἡ δ’ ἐργασία προσόδουσ ἔχουσ’ ἐπικινδύνουσ ἀπὸ χρημάτων ἀλλοτρίων. (Demosthenes, Speeches 31-40, 17:5)
τὸν δὲ Δαρεῖον χρήματα μὲν ὡσ οἱο͂́ν τε πολλὰ συναγαγόντα καὶ τῇ χώρᾳ γενόμενον αἴτιον ὅπωσ ἐργασθήσεται, πολέμουσ δὲ καὶ τοῦτον ἀναγκάζοντα πολεμεῖν χαλεποὺσ καὶ ἐπικινδύνουσ, καθάπερ οἶμαι τὸν πρὸσ Σκύθασ καὶ τὸν πρὸσ Ἀθηναίουσ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 10:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com