Ancient Greek-English Dictionary Language

εἰσπίπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: εἰσπίπτω εἰσπεσοῦμαι εἰσέπεσον

Structure: εἰς (Prefix) + πίπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to fall into, to rush or burst in
  2. to fall into, to be thrown
  3. to fall into a certain condition
  4. to fall upon, attack

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εἰσπίπτω εἰσπίπτεις εἰσπίπτει
Dual εἰσπίπτετον εἰσπίπτετον
Plural εἰσπίπτομεν εἰσπίπτετε εἰσπίπτουσιν*
SubjunctiveSingular εἰσπίπτω εἰσπίπτῃς εἰσπίπτῃ
Dual εἰσπίπτητον εἰσπίπτητον
Plural εἰσπίπτωμεν εἰσπίπτητε εἰσπίπτωσιν*
OptativeSingular εἰσπίπτοιμι εἰσπίπτοις εἰσπίπτοι
Dual εἰσπίπτοιτον εἰσπιπτοίτην
Plural εἰσπίπτοιμεν εἰσπίπτοιτε εἰσπίπτοιεν
ImperativeSingular εἰσπίπτε εἰσπιπτέτω
Dual εἰσπίπτετον εἰσπιπτέτων
Plural εἰσπίπτετε εἰσπιπτόντων, εἰσπιπτέτωσαν
Infinitive εἰσπίπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
εἰσπιπτων εἰσπιπτοντος εἰσπιπτουσα εἰσπιπτουσης εἰσπιπτον εἰσπιπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εἰσπίπτομαι εἰσπίπτει, εἰσπίπτῃ εἰσπίπτεται
Dual εἰσπίπτεσθον εἰσπίπτεσθον
Plural εἰσπιπτόμεθα εἰσπίπτεσθε εἰσπίπτονται
SubjunctiveSingular εἰσπίπτωμαι εἰσπίπτῃ εἰσπίπτηται
Dual εἰσπίπτησθον εἰσπίπτησθον
Plural εἰσπιπτώμεθα εἰσπίπτησθε εἰσπίπτωνται
OptativeSingular εἰσπιπτοίμην εἰσπίπτοιο εἰσπίπτοιτο
Dual εἰσπίπτοισθον εἰσπιπτοίσθην
Plural εἰσπιπτοίμεθα εἰσπίπτοισθε εἰσπίπτοιντο
ImperativeSingular εἰσπίπτου εἰσπιπτέσθω
Dual εἰσπίπτεσθον εἰσπιπτέσθων
Plural εἰσπίπτεσθε εἰσπιπτέσθων, εἰσπιπτέσθωσαν
Infinitive εἰσπίπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εἰσπιπτομενος εἰσπιπτομενου εἰσπιπτομενη εἰσπιπτομενης εἰσπιπτομενον εἰσπιπτομενου

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ δὲ Ἀδύρμαχοσ ὡσ ἤκουσε τὴν ἐπιβουλήν, εἰσ μὲν τὸν Βόσπορον οὐκέτι ἦλθεν ‐ ἤδη γὰρ Εὐβίοτοσ ἦρχεν, ἐπικληθεὶσ ἐκ Σαυροματῶν, παρ’ οἷσ διέτριβεν ‐ εἰσ δὲ τὴν αὑτοῦ ἐπανελθὼν καὶ στρατιὰν πολλὴν συναγαγὼν διὰ τῆσ ὀρεινῆσ εἰσέβαλεν εἰσ τὴν Σκυθίαν καὶ ὁ Εὐβίοτοσ οὐ μετὰ πολὺ καὶ οὗτοσ εἰσέπεσεν ἄγων πανδημεὶ μὲν τοὺσ Ἕλληνασ, Ἀλανοὺσ δὲ καὶ Σαυρομάτασ ἐπικλήτουσ ἑκατέρουσ δισμυρίουσ. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 53:1)
  • ἔστω δὲ ὁ λόγοσ εἰσ τὰ τῆσ γνώμησ ἔτι τὸ εἰκόσι χρῆσθαι σεμνότητα καὶ ἀξίωμα ἔχοντα τὸν λόγον ἐργάζεται, ὥσπερ ἐν θαλάττῃ πνεῦμα ἀκατάστατον ὡσ ἂν τύχῃ κινούμενον, καὶ πάλιν ὥσπερ σκηπτὸσ ἢ χειμάρρουσ ἅπαν τοῦτο τὸ πρᾶγμα εἰσ τὴν πόλιν εἰσέπεσεν, καὶ ἑτέρωθι πάλιν ἐπεὶ ὅτι γε ὥσπερ περίοδοσ ἢ καταβολὴ πυρετοῦ ἢ ἄλλου τινὸσ κακοῦ καὶ τῷ πάνυ πόρρω δοκοῦντι νῦν ἀφεστάναι προσέρχεται οὐδεὶσ ἀγνοεῖ. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 15:3)
  • ὁ δ’ Ἀγαθοκλῆσ, ὁρῶν αὐτοὺσ ἀπαθῶσ ὡρμηκότασ πρὸσ τὸν κίνδυνον, περιστήσασ πανταχόθεν τὴν δύναμιν καὶ κατά τινα τόπον φαύλωσ ᾠκοδομημένον βιασάμενοσ εἰσέπεσεν εἰσ τὴν πόλιν. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 55 1:1)
  • οὗτοσ γὰρ κατὰ τὴν πολιορκίαν πρῶτοσ βιασάμενοσ εἰσέπεσεν εἰσ τὴν πόλιν, Ἡρακλέουσ προσβαλόντοσ κατὰ τὸ καρτερώτατον μέροσ τοῦ τείχουσ τῆσ ἀκροπόλεωσ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 32 5:3)
  • διόπερ οὗτοι μὲν προσεδέξαντο τοὺσ Ἀθηναίουσ ὡσ φίλουσ ὄντασ, ὁ δὲ Κίμων ἤδη νυκτὸσ ἐπιγενομένησ ἐκβιβάσασ τοὺσ στρατιώτασ, καὶ προσδεχθεὶσ ὡσ φίλοσ ὑπ’ αὐτῶν, εἰσέπεσεν εἰσ τὴν στρατοπεδείαν τῶν βαρβάρων. (Diodorus Siculus, Library, book xi, chapter 58 25:2)

Synonyms

  1. to fall into

  2. to fall into

  3. to fall upon

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION