Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐφάπτω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐφάπτω ἐφάψω ἐφῆμμαι

Structure: ἐπ (Prefix) + ά̔πτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to bind on
  2. to lay hold of, to lay hold of, reach with the mind, attain
  3. (with dative) to apply oneself to
  4. (perfect passive participle) possessed of
  5. to be connected with
  6. to follow, come next

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφάπτω ἐφάπτεις ἐφάπτει
Dual ἐφάπτετον ἐφάπτετον
Plural ἐφάπτομεν ἐφάπτετε ἐφάπτουσιν*
SubjunctiveSingular ἐφάπτω ἐφάπτῃς ἐφάπτῃ
Dual ἐφάπτητον ἐφάπτητον
Plural ἐφάπτωμεν ἐφάπτητε ἐφάπτωσιν*
OptativeSingular ἐφάπτοιμι ἐφάπτοις ἐφάπτοι
Dual ἐφάπτοιτον ἐφαπτοίτην
Plural ἐφάπτοιμεν ἐφάπτοιτε ἐφάπτοιεν
ImperativeSingular ἐφάπτε ἐφαπτέτω
Dual ἐφάπτετον ἐφαπτέτων
Plural ἐφάπτετε ἐφαπτόντων, ἐφαπτέτωσαν
Infinitive ἐφάπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐφαπτων ἐφαπτοντος ἐφαπτουσα ἐφαπτουσης ἐφαπτον ἐφαπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφάπτομαι ἐφάπτει, ἐφάπτῃ ἐφάπτεται
Dual ἐφάπτεσθον ἐφάπτεσθον
Plural ἐφαπτόμεθα ἐφάπτεσθε ἐφάπτονται
SubjunctiveSingular ἐφάπτωμαι ἐφάπτῃ ἐφάπτηται
Dual ἐφάπτησθον ἐφάπτησθον
Plural ἐφαπτώμεθα ἐφάπτησθε ἐφάπτωνται
OptativeSingular ἐφαπτοίμην ἐφάπτοιο ἐφάπτοιτο
Dual ἐφάπτοισθον ἐφαπτοίσθην
Plural ἐφαπτοίμεθα ἐφάπτοισθε ἐφάπτοιντο
ImperativeSingular ἐφάπτου ἐφαπτέσθω
Dual ἐφάπτεσθον ἐφαπτέσθων
Plural ἐφάπτεσθε ἐφαπτέσθων, ἐφαπτέσθωσαν
Infinitive ἐφάπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐφαπτομενος ἐφαπτομενου ἐφαπτομενη ἐφαπτομενης ἐφαπτομενον ἐφαπτομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ Κύριοσ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὁ παντοκράτωρ, ὁ ἐφαπτόμενοσ τῆσ γῆσ καὶ σαλεύων αὐτήν, καὶ πενθήσουσι πάντεσ οἱ κατοικοῦντεσ αὐτήν, καὶ ἀναβήσεται ὡσ ποταμὸσ συντέλεια αὐτῆσ καὶ καταβήσεται ὡσ ποταμὸσ Αἰγύπτου. (Septuagint, Prophetia Amos 9:5)
  • παρίημι δὲ πολλὰσ ἀτοπίασ αὐτῶν τῶν παρὰ τὴν ἔννοιαν ἐφαπτόμενοσ. (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 441)
  • ὁ δὲ περιελθών, ἐπειδή οἱ βαρύνεσθαι ἔφη τὰ σκέλη, κατεκλίνη ὕπτιοσ ‐ οὕτω γὰρ ἐκέλευεν ὁ ἄνθρωποσ ‐ καὶ ἅμα ἐφαπτόμενοσ αὐτοῦ οὗτοσ ὁ δοὺσ τὸ φάρμακον, διαλιπὼν χρόνον ἐπεσκόπει τοὺσ πόδασ καὶ τὰ σκέλη, κἄπειτα σφόδρα πιέσασ αὐτοῦ τὸν πόδα ἤρετο εἰ αἰσθάνοιτο, ὁ δ’ οὐκ ἔφη. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 951:2)
  • ὦ Σώκρατεσ, ἀεὶ σύ τινασ τοιούτουσ πλέκεισ λόγουσ, καὶ ἀπολαμβάνων ὃ ἂν ᾖ δυσχερέστατον τοῦ λόγου, τούτου ἔχῃ κατὰ σμικρὸν ἐφαπτόμενοσ, καὶ οὐχ ὅλῳ ἀγωνίζῃ τῷ πράγματι περὶ ὅτου ἂν ὁ λόγοσ ᾖ· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 38:3)
  • οὐκοῦν εἰ τὸ λέγειν πρὸσ ἑαυτὸν δοξάζειν ἐστίν, οὐδεὶσ ἀμφότερά γε λέγων καὶ δοξάζων καὶ ἐφαπτόμενοσ ἀμφοῖν τῇ ψυχῇ εἴποι ἂν καὶ δοξάσειεν ὡσ τὸ ἕτερον ἕτερόν ἐστιν. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 293:3)

Synonyms

  1. to bind on

  2. to lay hold of

  3. to apply oneself to

  4. possessed of

  5. to be connected with

  6. to follow

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION