Sense

1. separation, dissolution
2. a decision, judgment

Examples

• ἃ ὁ Κωλώτησ παραθέμενοσ οὐ συνεῖδεν, ὅτι φῶτασ μὲν καὶ θῆρασ καὶ θάμνουσ καὶ οἰωνοὺσ ὁ Ἐμπεδοκλῆσ οὐκ ἀνῄρηκεν, ἅ γέ φησι μιγνυμένων τῶν στοιχείων ἀποτελεῖσθαι τοὺσ δὲ τῇ συγκρίσει ταύτῃ καὶ διακρίσει φύσιν τινὰ καὶ πότμον δυσδαίμονα καὶ θάνατον ἀλοίτην ἐπικατηγοροῦντασ, σφάλλονται διδάξασ, οὐκ ἀφείλετο τὸ χρῆσθαι ταῖσ εἰθισμέναισ φωναῖσ περὶ αὐτῶν. (Plutarch, Adversus Colotem, section 1114)
• εἰ δ’, ὥσπερ τὸ θερμὸν ἀλέᾳ καὶ διακρίσει τῆσ σαρκόσ, οὕτω συγκρίσει καὶ πυκνώσει τὸ ψυχρὸν αἰσθητόν ἐστι, δῆλον ὅτι καὶ ψυχρότητοσ ἰδία τισ ἔστιν ἀρχὴ καὶ πηγὴ καθάπερ θερμότητοσ. (Plutarch, De primo frigido, chapter, section 4 4:1)
• ὥσπερ αὖ πάλιν τὸ ὕδωρ διακρίσει μὲν εἰσ ἀέρα φθείρεται συγκρίσει δ’ εἰσ γῆν, ὡσ μὲν ἐγὼ νομίζω δι’ οἰκειότητα τὴν πρὸσ, ἀμφότερα καὶ συγγένειαν, οὐχ ὡσ ἐναντίον ἑκατέρῳ καὶ πολέμιον. (Plutarch, De primo frigido, chapter, section 14 11:1)
• ὁ δὲ Σουρήνασ μέγιστοσ καὶ κάλλιστοσ αὐτόσ, τῇ δὲ κατ’ ἀνδρείαν δόξῃ τὴν θηλύτητα τοῦ κάλλουσ οὐκ ἐοικώσ, ἀλλὰ Μηδικώτερον ἐσκευασμένοσ ἐντρίμμασι προσώπου καὶ κόμησ διακρίσει, τῶν ἄλλων Πάρθων ἔτι Σκυθικῶσ ἐπὶ τὸ φοβερὸν τῷ ἀνασίλλῳ κομώντων. (Plutarch, chapter 24 2:1)
• πυκνώσει τὰ κουφότατα, θερμότητι πάλιν αὖ τὰ ψυχρὰ καὶ διαχύσει τὰ πυκνὰ καὶ διακρίσει τὰ βαρέα γεννᾶν, ἀλογίασ τινὸσ φυλάττουσιν ἀναλογίαν. (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 46 4:1)

Similar forms

• διάκρισιν (29)
• διακρίσεως (20)
• διακρίσει (12)
• διακρίσεις (10)
• διάκρισις (9)
• διακρίσεων (3)
• διακρίσεσι (2)
• διακρίσιες (1)
• διάκρισίν (1)
• διακρίσιας (1)
• διάκρισίς (1)
• διακρίσεώς (1)
• διακρίσεσιν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.