Ancient Greek-English Dictionary Language

διαφθείρω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαφθείρω διαφθερῶ διέφθαρκα

Structure: δια (Prefix) + φθείρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to destroy utterly, to make away with, kill, destroy, ruin, to weaken, slacken, to disable, to forget
  2. to corrupt, ruin, to corrupt by bribes, to seduce
  3. having changed
  4. to be destroyed, crippled, disabled, deaf, with their, loss
  5. to have lost one's wits; -

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφθείρω διαφθείρεις διαφθείρει
Dual διαφθείρετον διαφθείρετον
Plural διαφθείρομεν διαφθείρετε διαφθείρουσιν*
SubjunctiveSingular διαφθείρω διαφθείρῃς διαφθείρῃ
Dual διαφθείρητον διαφθείρητον
Plural διαφθείρωμεν διαφθείρητε διαφθείρωσιν*
OptativeSingular διαφθείροιμι διαφθείροις διαφθείροι
Dual διαφθείροιτον διαφθειροίτην
Plural διαφθείροιμεν διαφθείροιτε διαφθείροιεν
ImperativeSingular διαφθείρε διαφθειρέτω
Dual διαφθείρετον διαφθειρέτων
Plural διαφθείρετε διαφθειρόντων, διαφθειρέτωσαν
Infinitive διαφθείρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφθειρων διαφθειροντος διαφθειρουσα διαφθειρουσης διαφθειρον διαφθειροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαφθείρομαι διαφθείρει, διαφθείρῃ διαφθείρεται
Dual διαφθείρεσθον διαφθείρεσθον
Plural διαφθειρόμεθα διαφθείρεσθε διαφθείρονται
SubjunctiveSingular διαφθείρωμαι διαφθείρῃ διαφθείρηται
Dual διαφθείρησθον διαφθείρησθον
Plural διαφθειρώμεθα διαφθείρησθε διαφθείρωνται
OptativeSingular διαφθειροίμην διαφθείροιο διαφθείροιτο
Dual διαφθείροισθον διαφθειροίσθην
Plural διαφθειροίμεθα διαφθείροισθε διαφθείροιντο
ImperativeSingular διαφθείρου διαφθειρέσθω
Dual διαφθείρεσθον διαφθειρέσθων
Plural διαφθείρεσθε διαφθειρέσθων, διαφθειρέσθωσαν
Infinitive διαφθείρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαφθειρομενος διαφθειρομενου διαφθειρομενη διαφθειρομενης διαφθειρομενον διαφθειρομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅτι αὐτοὶ καὶ αἱ κτήσεισ αὐτῶν ἀνέβαινον καὶ αἱ σκηναὶ αὐτῶν παρεγίνοντο καθὼσ ἀκρὶσ εἰσ πλῆθοσ, καὶ αὐτοῖσ καὶ ταῖσ καμήλοισ αὐτῶν οὐκ ἦν ἀριθμόσ, καὶ ἤρχοντο εἰσ τὴν γῆν Ἰσραὴλ καὶ διέφθειρον αὐτήν. (Septuagint, Liber Iudicum 6:5)
  • καὶ ἐπέβλεψαν ἐνώπιον υἱῶν Ἰσραὴλ εἰσ τὴν ὁδὸν τῆσ ἐρήμου καὶ ἔφυγον, καὶ ἡ παράταξισ ἔφθασεν ἐπ̓ αὐτούσ, καὶ οἱ ἀπὸ τῶν πόλεων διέφθειρον αὐτοὺσ ἐν μέσῳ αὐτῶν. (Septuagint, Liber Iudicum 20:42)
  • καὶ εἶπεν ὁ ἀγχιστεύσ. οὐ δυνήσομαι ἀγχιστεῦσαι ἐμαυτῷ, μή ποτε διαφθείρω τὴν κληρονομίαν μου. ἀγχίστευσον σεαυτῷ τὴν ἀγχιστείαν μου, ὅτι οὐ δυνήσομαι ἀγχιστεῦσαι. (Septuagint, Liber Ruth 4:6)
  • καὶ μῦσ χρυσοῦσ ὁμοίωμα τῶν μυῶν ὑμῶν τῶν διαφθειρόντων τὴν γῆν. καὶ δώσετε τῷ Κυρίῳ δόξαν, ὅπωσ κουφίσῃ τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἀφ̓ ὑμῶν καὶ ἀπὸ τῶν θεῶν ὑμῶν καὶ ἀπὸ τῆσ γῆσ ὑμῶν. (Septuagint, Liber I Samuelis 6:5)
  • Καὶ γὰρ ὅτε αὐτοῖσ δεινὸσ ἐπῆλθε θηρίων θυμὸσ δήγμασί τε σκολιῶν διεφθείροντο ὄφεων, οὐ μέχρι τέλουσ ἔμεινεν ἡ ὀργή σου. (Septuagint, Liber Sapientiae 16:5)
  • καὶ διαστελῶ ὑμῖν εἰσ βρῶσιν καὶ οὐ μὴ διαφθείρω ὑμῶν τὸν καρπὸν τῆσ γῆσ, καὶ οὐ μὴ ἀσθενήσῃ ὑμῶν ἡ ἄμπελοσ ἡ ἐν τῷ ἀγρῷ, λέγει Κύριοσ παντοκράτωρ. (Septuagint, Prophetia Malachiae 3:11)
  • πάντεσ ἄρα, ὡσ ἐοίκεν, Ἀθηναῖοι καλοὺσ κἀγαθοὺσ ποιοῦσι πλὴν ἐμοῦ, ἐγὼ δὲ μόνοσ διαφθείρω. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 79:1)
  • ἀλλ’ ἢ οὐ διαφθείρω, ἢ εἰ διαφθείρω, ἄκων, ὥστε σύ γε κατ’ ἀμφότερα ψεύδῃ. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 92:2)

Synonyms

  1. to corrupt

  2. having changed

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION