Ancient Greek-English Dictionary Language

καταφθείρω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταφθείρω καταφθερῶ

Structure: κατα (Prefix) + φθείρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to destroy or spoil utterly, bring to naught

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφθείρω καταφθείρεις καταφθείρει
Dual καταφθείρετον καταφθείρετον
Plural καταφθείρομεν καταφθείρετε καταφθείρουσιν*
SubjunctiveSingular καταφθείρω καταφθείρῃς καταφθείρῃ
Dual καταφθείρητον καταφθείρητον
Plural καταφθείρωμεν καταφθείρητε καταφθείρωσιν*
OptativeSingular καταφθείροιμι καταφθείροις καταφθείροι
Dual καταφθείροιτον καταφθειροίτην
Plural καταφθείροιμεν καταφθείροιτε καταφθείροιεν
ImperativeSingular καταφθείρε καταφθειρέτω
Dual καταφθείρετον καταφθειρέτων
Plural καταφθείρετε καταφθειρόντων, καταφθειρέτωσαν
Infinitive καταφθείρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφθειρων καταφθειροντος καταφθειρουσα καταφθειρουσης καταφθειρον καταφθειροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφθείρομαι καταφθείρει, καταφθείρῃ καταφθείρεται
Dual καταφθείρεσθον καταφθείρεσθον
Plural καταφθειρόμεθα καταφθείρεσθε καταφθείρονται
SubjunctiveSingular καταφθείρωμαι καταφθείρῃ καταφθείρηται
Dual καταφθείρησθον καταφθείρησθον
Plural καταφθειρώμεθα καταφθείρησθε καταφθείρωνται
OptativeSingular καταφθειροίμην καταφθείροιο καταφθείροιτο
Dual καταφθείροισθον καταφθειροίσθην
Plural καταφθειροίμεθα καταφθείροισθε καταφθείροιντο
ImperativeSingular καταφθείρου καταφθειρέσθω
Dual καταφθείρεσθον καταφθειρέσθων
Plural καταφθείρεσθε καταφθειρέσθων, καταφθειρέσθωσαν
Infinitive καταφθείρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφθειρομενος καταφθειρομενου καταφθειρομενη καταφθειρομενης καταφθειρομενον καταφθειρομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ εἶδε Κύριοσ ὁ Θεὸσ τὴν γῆν, καὶ ἦν κατεφθαρμένη, ὅτι κατέφθειρε πᾶσα σὰρξ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ ἐπὶ τῆσ γῆσ. (Septuagint, Liber Genesis 6:12)
  • καὶ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῷ Νῶε. καιρὸσ παντὸσ ἀνθρώπου ἥκει ἐναντίον μου, ὅτι ἐπλήσθη ἡ γῆ ἀδικίασ ἀπ̓ αὐτῶν, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ καταφθείρω αὐτοὺσ καὶ τὴν γῆν. (Septuagint, Liber Genesis 6:13)
  • καὶ ἐποίησε τὸ εὐθὲσ ἐνώπιον Κυρίου κατὰ πάντα, ἃ ἐποίησεν Ὀζίασ ὁ πατὴρ αὐτοῦ, ἀλλ’ οὐκ εἰσῆλθεν εἰσ τὸν ναὸν Κυρίου, καὶ ἔτι ὁ λαὸσ κατεφθείρετο. (Septuagint, Liber II Paralipomenon 27:2)
  • χιὼν δὲ καὶ κρύσταλλοσ ὑπέμεινε πῦρ καὶ οὐκ ἐτήκετο, ἵνα γνῶσιν ὅτι τοὺσ τῶν ἐχθρῶν καρποὺσ κατέφθειρε πῦρ φλεγόμενον ἐν τῇ χαλάζῃ καὶ ἐν τοῖσ ὑετοῖσ διαστράπτον. (Septuagint, Liber Sapientiae 16:22)
  • ΙΔΟΥ Κύριοσ καταφθείρει τὴν οἰκουμένην καὶ ἐρημώσει αὐτὴν καὶ ἀνακαλύψει τὸ πρόσωπον αὐτῆσ καὶ διασπερεῖ τοὺσ ἐνοικοῦντασ ἐν αὐτῇ. (Septuagint, Liber Isaiae 24:1)

Synonyms

  1. to destroy or spoil utterly

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION