Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δεκάζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: δεκάζω

Structure: δεκάζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: deka/s I. 2

Sense

  1. to bribe or corrupt, to be bribed

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δεκάζω δεκάζεις δεκάζει
Dual δεκάζετον δεκάζετον
Plural δεκάζομεν δεκάζετε δεκάζουσιν*
SubjunctiveSingular δεκάζω δεκάζῃς δεκάζῃ
Dual δεκάζητον δεκάζητον
Plural δεκάζωμεν δεκάζητε δεκάζωσιν*
OptativeSingular δεκάζοιμι δεκάζοις δεκάζοι
Dual δεκάζοιτον δεκαζοίτην
Plural δεκάζοιμεν δεκάζοιτε δεκάζοιεν
ImperativeSingular δέκαζε δεκαζέτω
Dual δεκάζετον δεκαζέτων
Plural δεκάζετε δεκαζόντων, δεκαζέτωσαν
Infinitive δεκάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δεκαζων δεκαζοντος δεκαζουσα δεκαζουσης δεκαζον δεκαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δεκάζομαι δεκάζει, δεκάζῃ δεκάζεται
Dual δεκάζεσθον δεκάζεσθον
Plural δεκαζόμεθα δεκάζεσθε δεκάζονται
SubjunctiveSingular δεκάζωμαι δεκάζῃ δεκάζηται
Dual δεκάζησθον δεκάζησθον
Plural δεκαζώμεθα δεκάζησθε δεκάζωνται
OptativeSingular δεκαζοίμην δεκάζοιο δεκάζοιτο
Dual δεκάζοισθον δεκαζοίσθην
Plural δεκαζοίμεθα δεκάζοισθε δεκάζοιντο
ImperativeSingular δεκάζου δεκαζέσθω
Dual δεκάζεσθον δεκαζέσθων
Plural δεκάζεσθε δεκαζέσθων, δεκαζέσθωσαν
Infinitive δεκάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δεκαζομενος δεκαζομενου δεκαζομενη δεκαζομενης δεκαζομενον δεκαζομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδέκαζον ἐδέκαζες ἐδέκαζεν*
Dual ἐδεκάζετον ἐδεκαζέτην
Plural ἐδεκάζομεν ἐδεκάζετε ἐδέκαζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδεκαζόμην ἐδεκάζου ἐδεκάζετο
Dual ἐδεκάζεσθον ἐδεκαζέσθην
Plural ἐδεκαζόμεθα ἐδεκάζεσθε ἐδεκάζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἤρξατο δὲ μετὰ ταῦτα καὶ τὸ δεκάζειν, πρώτου καταδείξαντοσ Ἀνύτου μετὰ τὴν ἐν Πύλῳ στρατηγίαν. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 27 4:4)
  • τρίτῃ δὲ ὁδῷ μόλισ ἐντυχὼν ἐδήλωσε τὴν προθυμίαν τῆσ πόλεωσ, ὁ δὲ Φιλοποίμην ἡδέωσ ἀκούσασ ἧκεν αὐτὸσ εἰσ Λακεδαίμονα, καὶ συνεβούλευσεν αὐτοῖσ μὴ τοὺσ φίλουσ καὶ ἀγαθοὺσ δεκάζειν, ὧν προῖκα τῆσ ἀρετῆσ ἔξεστιν ἀπολαύειν, ἀλλὰ τοὺσ πονηροὺσ καὶ τὴν πόλιν ἐν τῷ συνεδρίῳ καταστασιάζοντασ ὠνεῖσθαι καὶ διαφθείρειν, ἵνα τῷ λαβεῖν ἐπιστομισθέντεσ ἧττον ἐνοχλοῖεν αὐτοῖσ βέλτιον γὰρ εἶναι τῶν ἐχθρῶν παραιρεῖσθαι τὴν παρρησίαν ἢ τῶν φίλων, οὕτωσ μὲν ἦν πρὸσ χρήματα λαμπρόσ. (Plutarch, Philopoemen, chapter 15 6:1)
  • τῶν δὲ μετιόντων ἀρχὴν ἕκαστοσ ἀπόρῳ πάθει συνείχετο, φοβούμενοσ μὲν αὐτὸσ δεκάζειν, φοβούμενοσ δὲ ἑτέρου τοῦτο πράξαντοσ ἐκπεσεῖν τῆσ ἀρχῆσ, ἔδοξεν οὖν αὐτοῖσ εἰσ ταὐτὸ συνελθοῦσι παραβαλέσθαι δραχμῶν ἕκαστον ἀργυρίου δεκαδύο ἥμισυ μυριάδασ, εἶτα μετιέναι τὴν ἀρχὴν πάντασ ὀρθῶσ καὶ δικαίωσ. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 44 5:1)
  • ὁ δὲ κολακεύων ἅμα δεκάζει τῷ ἐπαίνῳ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 28:3)
  • αἵ τε γὰρ ἀρχαὶ κατὰ στάσιν ἢ δωροδοκίαν σπουδῇ τε ἀδίκῳ καὶ λίθοισ ἢ ξίφεσι καθίσταντο, καὶ τὸ δεκάζειν ἢ δωροδοκεῖν ἀναισχύντωσ τότε μάλιστα ἐπλεόνασεν, ὅ τε δῆμοσ αὐτὸσ ἔμμισθοσ ἐπὶ τὰσ χειροτονίασ ᾔει. (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 3 5:3)

Synonyms

  1. to bribe or corrupt

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION