뜻

1. 뜻, 목적, 유서, 의지, 의도

1. a willing, will, intention, purpose
2. the purpose or meaning

예문

• ὁκόσοι γὰρ δὴ ἀνθρώποισι ἐν τῇ γενεῇ ταύτῃ ^ οἰκοδεσποτέουσι, οὗτοι ὅκως τοκέες ἑωυτοῖσι πάντα ἰκέλους ^ ἐκτελέουσιν καὶ χρόην καὶ μορφὴν καὶ ἔργα καὶ διανοίην, καὶ βασιλεὺς μὲν ὁ Μίνως Διὸς ἡγεομένου, καλὸς ^ δὲ Αἰνείης Ἀφροδίτης βουλήσει ἐγένετο, κλέπτης δὲ Αὐτόλυκος, ἡ δέ οἱ κλεπτικὴ ἐξ Ἑρμέω ἀπίκετο. (Lucian, De astrologia, (no name) 20:4)

  (루키아노스, De astrologia, (no name) 20:4)

• δυνάμει δὲ ὡς οὐκ ἴσῃ τῇ βουλήσει κέχρηται, παράδειγμα ἐξ ἑνὸς τῶν δημηγορικῶν λόγων τόδε: (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 3 1:5)

  (디오니시오스, De Demosthene, chapter 3 1:5)

• ὡς εἴ με πημανεῖς τι, βουλήσει ποτὲ καὶ δειλὸς εἶναι μᾶλλον ἢ ν ἐμοὶ θρασύς. (Sophocles, Ajax, episode 2:12)

  (소포클레스, Ajax, episode 2:12)

• τὸ φαυλότατον, οἶμαι, τὸ τῆς λοιδορίας, πρὸ τοῦ τελευταίου καὶ δεινοτάτου προεώραται, τοῦ μὴ φόνον γίγνεσθαι, μηδὲ κατὰ μικρὸν ὑπάγεσθαι ἐκ μὲν λοιδορίας εἰς πληγάς, ἐκ δὲ πληγῶν εἰς τραύματα, ἐκ δὲ τραυμάτων εἰς θάνατον, ἀλλ ἐν τοῖς νόμοις εἶναι τούτων ἑκάστου τὴν δίκην, μὴ τῇ τοῦ προστυχόντος ὀργῇ μηδὲ βουλήσει ταῦτα κρίνεσθαι. (Demosthenes, Speeches 51-61, 29:1)

  (데모스테네스, Speeches 51-61, 29:1)

• ὑπερέχει γὰρ ἡ χρῆσις τῶν μὲν τῷ χρόνῳ τῶν δὲ τῇ βουλήσει: (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 7 26:2)

  (아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 7 26:2)

유사 형태

• βουλῆς (749)
• βούλησιν (118)
• βούλησθε (57)
• βουλήσεται (33)
• βουλήσεως (28)
• βουλήσει (27)
• βούλησις (24)
• βουλήσεις (15)
• βουλήσονται (15)
• βουλήσομαι (8)
• βουλῇσι (7)
• βουλήσεσθαι (6)
• βουλῇσιν (6)
• βουλησόμεθα (6)
• βούλησθ (4)
• βουλήσεσιν (4)
• βουλήσεσθε (4)
• βούλησίς (3)
• βουλήσεσθ (3)
• βουλήσῃ (3)
• βουλῇς (2)
• βούλησίν (2)
• βουλήσεων (2)
• βουλήσεσι (1)
• βουλήσεταί (1)
• βούλήσθε (1)
• βουλήσεσθαί (1)
• βουλήσεσίν (1)
• βούλησθέ? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.