Hellas Alive Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary

ἄτοπος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἄτοπος ἄτοπος ἄτοπον

Structure: ἀ (Prefix) + τοπ (Stem) + ος (Ending)

Sense

unusual, out of place

Declension

First/Second declension

		M/F	Neuter
Singular	Nominative	ά̓τοπος	ά̓τοπον
	Genitive	ἀτόπου	ἀτόπου
	Dative	ἀτόπῳ	ἀτόπῳ
	Accusative	ά̓τοπον	ά̓τοπον
	Vocative	ά̓τοπε	ά̓τοπον
Dual	N/A/V	ἀτόπω	ἀτόπω
Dual	G/D	ἀτόποιν	ἀτόποιν
Plural	Nominative	ά̓τοποι	ά̓τοπα
	Genitive	ἀτόπων	ἀτόπων
	Dative	ἀτόποις	ἀτόποις
	Accusative	ἀτόπους	ά̓τοπα
	Vocative	ά̓τοποι	ά̓τοπα

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ά̓τοπος ἀτόπου	ἀτοπώτερος ἀτοπωτέρου	ἀτοπώτατος ἀτοπωτάτου
Adverb	ἀτόπως	ἀτοπώτερον	ἀτοπώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ταῦτα τότε ἐνίκησεν καὶ τὸ δεύτερον ἐν Συρακοσίοισ λεγόμενα, καὶ μάλα ἀτόπῳ τε καὶ αἰσχρᾷ νίκῃ τοῖσ τῆσ νίκησ αἰτίοισ. (Plato, Epistles, Letter 7 65:3)
παρίστατο, σκοπουμένοισ ἰδίᾳ πρὸσ ἀλλήλουσ, ὑπονοεῖν μήποτε τὸ Σωκράτουσ δαιμόνιον οὐκ ὄψισ ἀλλὰ φωνῆσ τινοσ αἴσθησισ ἢ λόγου νόησισ εἰή, συνάπτοντοσ ἀτόπῳ τινὶ τρόπῳ πρὸσ αὐτόν· (Plutarch, De genio Socratis, section 20 4:1)
ὃ μέντοι νυνδὴ ἔλεγεσ, τὸ τοὺσ φιλοσόφουσ ῥᾳδίωσ ἂν ἐθέλειν ἀποθνῄσκειν, ἐοίκεν τοῦτο, ὦ Σώκρατεσ, ἀτόπῳ, εἴπερ ὃ νυνδὴ ἐλέγομεν εὐλόγωσ ἔχει, τὸ θεόν τε εἶναι τὸν ἐπιμελούμενον ἡμῶν καὶ ἡμᾶσ ἐκείνου κτήματα εἶναι. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 51:2)
ἀτόπῳ δ’ ἐοίκε τὸ δι’ ἡδονὴν λυπεῖσθαι. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 3 154:4)
ἐοίκε δ’ ἀτόπῳ τὸ πάντ’ ἀπονέμοντασ τἀγαθὰ τῷ εὐδαίμονι φίλουσ μὴ ἀποδιδόναι, ὃ δοκεῖ τῶν ἐκτὸσ ἀγαθῶν μέγιστον εἶναι. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 9 105:4)

Synonyms

unusual
- ξένος (strange, unusual)
- ἐκνόμιος (unusual, marvellous)

ἐξαιρετέος (to be taken out or removed)
ἀβέλτερος (good for nothing)
ἔνστασις (a beginning)
ὑπέρευ (exceeding well)
καταγελαστής (mocker)
ἀποτυγχάνω (to fail in hitting or gaining)
εὐηθικός (good-natured)
ἐπιλήσμων (apt to forget)
βιωτέος (one must live)
ἀποκριτέος (one must reject)
λυτέος (one must solve)
ἐπιχειρητέος (one must attempt or attack)
ἀγνώμων (ill-judging)
δύσπειστος ()
δύσερις (very quarrelsome)
καταστρέφω (to turn down)
ἀπαρρησίαστος (not speaking freely)
ἄρνησις (denial)
ῥιψοκίνδυνος (running needless risks)
ἀποκνητέος ()
νομοθετικός (relating to legislation)
πάνδεινος (all-dreadful)
τεχνίον ()
ἀναπλήρωσις (a filling up)
θεράπευμα (medical treatment)
παμπόνηρος (all-depraved)
ἀνεύθυνος (not having to render an account)
ἀξιέραστος (worthy of love)
ἀξιόπιστος (trustworthy)
πρόσληψις (taking in addition)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἄτοπος

Sense

Declension

Examples

Synonyms

unusual

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἄτοπος

Sense

Declension

Examples

Synonyms

unusual

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어