Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄτοπος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἄτοπος ἄτοπος ἄτοπον

Structure: ἀ (Prefix) + τοπ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. unusual, out of place

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative ά̓τοπος ά̓τοπον
Genitive ἀτόπου ἀτόπου
Dative ἀτόπῳ ἀτόπῳ
Accusative ά̓τοπον ά̓τοπον
Vocative ά̓τοπε ά̓τοπον
DualN/A/V ἀτόπω ἀτόπω
G/D ἀτόποιν ἀτόποιν
PluralNominative ά̓τοποι ά̓τοπα
Genitive ἀτόπων ἀτόπων
Dative ἀτόποις ἀτόποις
Accusative ἀτόπους ά̓τοπα
Vocative ά̓τοποι ά̓τοπα
Positive Comparative Superlative
Adjective ά̓τοπος ἀτόπου ἀτοπώτερος ἀτοπωτέρου ἀτοπώτατος ἀτοπωτάτου
Adverb ἀτόπως ἀτοπώτερον ἀτοπώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἄτοποσ δ’ ἔγκειταί μοί τισ πόθοσ, ὅσ με διακναίσασ ἔχει. (Aristophanes, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, strophe 13)
  • ἄτοποσ ἄτοπα γὰρ δίδωσί μοι, τὸ δ’ ἔτ’ εὔφημ’ ἔχει, δόλον τύχαν θ’, ὁ παῖσ ‐ ἄλλων τραφεὶσ ἐξ αἱμάτων. (Euripides, Ion, choral, strophe 17)
  • τίσ ποτ’ ἔσθ’ ὁ μουσόμαντισ ἄτοποσ ὄρνισ ὀρειβάτησ; (Aristophanes, Birds, Parodos, lyric16)
  • εὖ γοῦν ὡσ γαμεῖν ἔχεισ τάλασ οὐκ ἄτοπόσ ἐστι καὶ γὰρ αὐτοὶ πολλὰ τοιαῦτα παίζουσιν εἰσ ἑαυτούσ γαμῶ γέρων, εὖ οἶδα, καὶ τοῖσ γείτοσιν· (Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 9 4:1)
  • διψηρὸσ ἄτοποσ ὁ μυρίνησ ὁ τίμιοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 58 2:3)

Synonyms

  1. unusual

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION