Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀφαιρέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀφαιρέω

Structure: ἀπ (Prefix) + αἱρέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to take from, take away from, having taken, off, to remove, separate, set aside
  2. to take away for oneself, take away
  3. to prevent, hinder from
  4. to be robbed or deprived, to have, taken from one

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀφαίρω ἀφαίρεις ἀφαίρει
Dual ἀφαίρειτον ἀφαίρειτον
Plural ἀφαίρουμεν ἀφαίρειτε ἀφαίρουσιν*
SubjunctiveSingular ἀφαίρω ἀφαίρῃς ἀφαίρῃ
Dual ἀφαίρητον ἀφαίρητον
Plural ἀφαίρωμεν ἀφαίρητε ἀφαίρωσιν*
OptativeSingular ἀφαίροιμι ἀφαίροις ἀφαίροι
Dual ἀφαίροιτον ἀφαιροίτην
Plural ἀφαίροιμεν ἀφαίροιτε ἀφαίροιεν
ImperativeSingular ἀφαῖρει ἀφαιρεῖτω
Dual ἀφαίρειτον ἀφαιρεῖτων
Plural ἀφαίρειτε ἀφαιροῦντων, ἀφαιρεῖτωσαν
Infinitive ἀφαίρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀφαιρων ἀφαιρουντος ἀφαιρουσα ἀφαιρουσης ἀφαιρουν ἀφαιρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀφαίρουμαι ἀφαίρει, ἀφαίρῃ ἀφαίρειται
Dual ἀφαίρεισθον ἀφαίρεισθον
Plural ἀφαιροῦμεθα ἀφαίρεισθε ἀφαίρουνται
SubjunctiveSingular ἀφαίρωμαι ἀφαίρῃ ἀφαίρηται
Dual ἀφαίρησθον ἀφαίρησθον
Plural ἀφαιρώμεθα ἀφαίρησθε ἀφαίρωνται
OptativeSingular ἀφαιροίμην ἀφαίροιο ἀφαίροιτο
Dual ἀφαίροισθον ἀφαιροίσθην
Plural ἀφαιροίμεθα ἀφαίροισθε ἀφαίροιντο
ImperativeSingular ἀφαίρου ἀφαιρεῖσθω
Dual ἀφαίρεισθον ἀφαιρεῖσθων
Plural ἀφαίρεισθε ἀφαιρεῖσθων, ἀφαιρεῖσθωσαν
Infinitive ἀφαίρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀφαιρουμενος ἀφαιρουμενου ἀφαιρουμενη ἀφαιρουμενης ἀφαιρουμενον ἀφαιρουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὡσ εἴθε καὶ τῶν ἄλλων ἀνεκόπησαν τότε αἱ τόλμαι εὐθὺσ ἀρξαμένων παρανομεῖν, καὶ οὐκ ἂν ἐπολέμει μέχρι νῦν τὸ Λάμβδα τῷ Ῥῶ διαμφισβητοῦν περὶ τῆσ κισήρεωσ καὶ κεφαλαργίασ, οὔτε τὸ Γάμμα τῷ Κάππα διηγωνίζετο καὶ ἐσ χεῖρασ μικροῦ δεῖν ἤρχετο πολλάκισ ἐν τῷ γναφείῳ ὑπὲρ γναφάλλων, ἐπέπαυτο δ’ ἂν καὶ πρὸσ τὸ Λάμβδα μαχόμενον, τὸ μόγισ ἀφαιρούμενον αὐτοῦ καὶ μάλιστα παρακλέπτον, καὶ τὰ λοιπὰ δ’ ἂν ἠρέμει συγχύσεωσ ἄρχεσθαι παρανόμου· (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 4:1)
  • ἔτι δὲ τὴν μὲν λύραν τῷ χρωμένῳ συμφθέγγεσθαι καὶ συνᾴδειν, τὸν δ’ αὐλὸν ἐπιστομίζειν καὶ ἀποφράττειν ἕκαστον τήν τε φωνὴν καὶ τὸν λόγον ἀφαιρούμενον. (Plutarch, , chapter 2 5:1)
  • Φερεκύδησ δὲ καὶ τὰ ἐδάφη τῶν Κρητικῶν νεῶν φησιν ἐκκόψαι τὸν Θησέα, τὴν δίωξιν ἀφαιρούμενον. (Plutarch, chapter 19 1:2)
  • εἶχε δὲ οὗτοσ ὀφθαλμοὺσ μὲν ἐν παντὶ τῷ σώματι, ὑπερβάλλων δὲ δυνάμει τὸν μὲν τὴν Ἀρκαδίαν λυμαινόμενον ταῦρον ἀνελὼν τὴν τούτου δορὰν ἠμφιέσατο, Σάτυρον δὲ τοὺσ Ἀρκάδασ ἀδικοῦντα καὶ ἀφαιρούμενον τὰ βοσκήματα ὑποστὰσ ἀπέκτεινε. (Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 1 2:4)
  • τὴν δὲ τοῦ σώματοσ ἀντιποίησιν, ἣν ἔδει γενέσθαι κατὰ τοὺσ νόμουσ, αὐτὸσ ποιεῖσθαι θεῖοσ ὢν τῆσ κόρησ καὶ τὰ δίκαια ὑπέχειν, οὐδὲν ἀξιῶν οὔτε ξένον οὔτε ὃ μὴ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἀποδίδοται Ῥωμαίοισ δίκαιον, εἰ καὶ μὴ πᾶσιν ἀνθρώποισ, σώματοσ εἰσ δουλείαν ἐξ ἐλευθερίασ ἀγομένου μὴ τὸν ἀφαιρούμενον τὴν ἐλευθερίαν, ἀλλὰ τὸν φυλάττοντα κύριον εἶναι μέχρι δίκησ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 30 5:2)

Synonyms

  1. to take from

  2. to take away for oneself

  3. to prevent

  4. to be robbed or deprived

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION