Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 6 62:

πλῆθοσ γὰρ χρόνου ποιεῖ τὴν ἐμπειρίαν· ἐπεὶ καὶ τοῦτ’ ἄν τισ σκέψαιτο, διὰ τί δὴ μαθηματικὸσ μὲν παῖσ γένοιτ’ ἄν, σοφὸσ δ’ ἢ φυσικὸσ οὔ. ἢ ὅτι τὰ μὲν δι’ ἀφαιρέσεώσ ἐστιν, τῶν δ’ αἱ ἀρχαὶ ἐξ ἐμπειρίασ· καὶ τὰ μὲν οὐ πιστεύουσιν οἱ νέοι ἀλλὰ λέγουσιν, τῶν δὲ τὸ τί ἐστιν οὐκ ἄδηλον;