Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀδύνατος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀδύνατος ἀδύνατος ἀδύνατον

Structure: ἀ (Prefix) + δυνατ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. (of persons) unable
  2. (absolute) without strength, powerless, weak

Examples

  • ἀδυνάτωσ δ’ ἔχοντα καὶ δι’ αὑτοῦ προθυμούμενον βαδίζειν ὑπολαβόντεσ ἦγον, τῷ μὲν σώματι καρηβαροῦντα καὶ σφαλλόμενον, οἰόμενον δὲ νικᾶν ἀκούοντα τῶν φευγόντων ἀνακαλουμένων Κῦρον βασιλέα καὶ φείδεσθαι δεομένων. (Plutarch, Artaxerxes, chapter 11 5:1)
  • καὶ κομισθεὶσ εἰσ Λακεδαίμονα πολὺν χρόνον ἔσχεν ἀρρώστωσ καὶ πρὸσ τὰσ στρατείασ ἀδυνάτωσ. (Plutarch, Agesilaus, chapter 27 2:3)
  • οὕτω γὰρ ἔπραττον τὸ πρὶν ταπεινὰ καὶ βοηθεῖν αὑτοῖσ ἀδυνάτωσ εἶχον, ὥστε πέντε μυριάδασ ἀνδραπόδων ἐμβαλόντασ εἰσ τὴν Λακωνικὴν Αἰτωλοὺσ ἀπαγαγεῖν, ὅτε φασὶν εἰπεῖν τινα τῶν πρεσβυτέρων Σπαρτιατῶν ὡσ ὤνησαν οἱ πολέμιοι τὴν Λακωνικὴν ἀποκουφί σαντεσ. (Plutarch, Cleomenes, chapter 18 3:1)
  • Κικέρωνοσ δὲ τὴν μὲν μητέρα λέγουσιν Ἑλβίαν καὶ γεγονέναι καλῶσ καὶ βεβιωκέναι, περὶ δὲ τοῦ πατρὸσ οὐδὲν ἦν πυθέσθαι μέτριον, οἱ μὲν γὰρ ἐν κναφείῳ τινὶ καὶ γενέσθαι καὶ τραφῆναι τόν ἄνδρα λέγουσιν, οἱ δ’ εἰσ Τύλλον Ἄττιον ἀνάγουσι τὴν ἀρχὴν τοῦ γένουσ, βασιλεύσαντα λαμπρῶσ ἐν Οὐολούσκοισ καὶ πολεμήσαντα Ῥωμαίοισ οὐκ ἀδυνάτωσ. (Plutarch, Cicero, chapter 1 1:1)
  • τὴν μὲν ἀπειρίαν τοῦ λέγειν, καὶ ὡσ ἀδυνάτωσ ἔχει Φορμίων, αὐτοὶ πάντεσ ὁρᾶτ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι· (Demosthenes, Speeches 31-40, 2:1)

Synonyms

  1. unable

  2. without strength

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION