Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄφωνος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἄφωνος ἄφωνος ἄφωνον

Structure: ἀ (Prefix) + φων (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fwnh/

Sense

  1. voiceless, dumb
  2. (of children) unable to speak
  3. intestate
  4. (ἄφωνα (γράμματα, στοιχεῖα)) the consonants, particularly the mutes

Declension

First/Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἔσονται μετὰ τοῦτο εἰσ πτῶμα ἄτιμον καὶ εἰσ ὕβριν ἐν νεκροῖσ δἰ αἰῶνοσ, ὅτι ρήξει αὐτοὺσ ἀφώνουσ πρηνεῖσ καὶ σαλεύσει αὐτοὺσ ἐκ θεμελίων καὶ ἕωσ ἐσχάτου χερσωθήσονται καὶ ἔσονται ἐν ὀδύνῃ, καὶ ἡ μνήμη αὐτῶν ἀπολεῖται. (Septuagint, Liber Sapientiae 4:19)
  • ἃ δ’ οἱ γέροντεσ ποιοῦσιν , ὅταν μεθυσθῶσιν τοῦ ὕδατοσ, οὐκ ἀλλότριον εἰπεῖν ἐπειδὰν πίῃ ὁ γέρων καὶ κατάσχῃ αὐτὸν ὁ Σιληνόσ, αὐτίκα ἐπὶ πολὺ ἄφωνόσ ἐστι καὶ καρηβαροῦντι καὶ βεβαπτισμένῳ ἐοίκεν, εἶτα ἄφνω φωνή τε λαμπρὰ καὶ φθέγμα τορὸν καὶ πνεῦμα λιγυρὸν ἐγγίγνεται αὐτῷ καὶ λαλίστατοσ ἐξ ἀφωνοτάτου ἐστίν, οὐδ’ ἂν ’ἐπιστομίσασ παύσειασ αὐτὸν μὴ οὐχὶ συνεχῆ λαλεῖν καὶ ῥήσεισ μακρὰσ συνείρειν. (Lucian, (no name) 7:2)
  • πάνυ γοῦν ἤδη βελτίων γεγένησαι διὰ τὴν ὠνήν, ὃσ τοιαῦτα μὲν φθέγγῃ ‐ μᾶλλον δὲ τῶν ἰχθύων ἀφωνότεροσ εἶ ‐ βιοῖσ δὲ ὡσ οὐδ’ εἰπεῖν καλόν, μῖσοσ δὲ ἄγριον, φασί, παρὰ πάντων ἔχεισ ἐπὶ τῇ βδελυρίᾳ· (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 16:2)
  • τὸ δὲ τῶν Γοργόνων κάλλοσ, ἅτε βιαιότατόν τε ὂν καὶ τοῖσ καιριωτάτοισ τῆσ ψυχῆσ ὁμιλοῦν, εὐθὺσ ἐξίστη τοὺσ ἰδόντασ καὶ ἀφώνουσ ἐποίει, ὡσ δὲ ὁ μῦθοσ βούλεται καὶ λέγεται, λίθινοι ἐγίγνοντο ὑπὸ θαύματοσ. (Lucian, De Domo, (no name) 19:4)
  • εἰ δέ σοι καθεύδειν ἥδιον, ἐγὼ μὲν ἡσυχάσομαί σοι καὶ πολὺ ἀφωνότεροσ ἔσομαι τῶν ἰχθύων, σὺ δὲ ὁρ́α ὅπωσ μὴ ὄναρ πλουτῶν λιμώττῃσ ἀνεγρόμενοσ. (Lucian, Gallus, (no name) 1:6)
  • καὶ ὁ μὲν διὰ τὴν θείαν ἐνέργειαν ἄφωνοσ καὶ πάσησ ἐστερημένοσ ἐλπίδοσ καὶ σωτηρίασ ἔρριπτο, (Septuagint, Liber Maccabees II 3:29)
  • καὶ αὐτὸσ διὰ τὸ κεκακῶσθαι οὐκ ἀνοίγει τὸ στόμα αὐτοῦ. ὡσ πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἤχθη καὶ ὡσ ἀμνὸσ ἐναντίον τοῦ κείροντοσ αὐτὸν ἄφωνοσ, οὕτωσ οὐκ ἀνοίγει τὸ στόμα. (Septuagint, Liber Isaiae 53:7)
  • Ἡράκλεισ, οὐ φιλοκάλου τινὸσ οὐδὲ περὶ τὰ εὐμορφότατα ἐρωτικοῦ τὸ ἔργον, ἀγροικία δὲ πολλὴ καὶ ἀπειροκαλία καὶ προσέτι γε ἀμουσία, τῶν ἡδίστων αὑτὸν ἀπαξιοῦν καὶ τῶν καλλίστων ἀποξενοῦν καὶ μὴ συνιέναι ὡσ οὐχ ὁ αὐτὸσ περὶ τὰ θεάματα νόμοσ ἰδιώταισ τε καὶ πεπαιδευμένοισ ἀνδράσιν, ἀλλὰ τοῖσ μὲν ἀπόχρη τὸ κοινὸν τοῦτο, ἰδεῖν μόνον καὶ περιβλέψαι καὶ τὼ ὀφθαλμὼ περιενεγκεῖν καὶ πρὸσ τὴν ὀροφὴν ἀνακῦψαι καὶ τὴν χεῖρα ἐπισεῖσαι καὶ καθ’ ἡσυχίαν ἡσθῆναι δέει τοῦ μὴ ἂν δυνηθῆναι ἄξιόν τι τῶν βλεπομένων εἰπεῖν, ὅστισ δὲ μετὰ παιδείασ ὁρᾷ τὰ καλά, οὐκ ἄν, οἶμαι, ἀγαπήσειεν ὄψει μόνῃ καρπωσάμενοσ τὸ τερπνὸν οὐδ’ ἂν ὑπομείναι ἄφωνοσ θεατὴσ τοῦ κάλλουσ γενέσθαι, πειράσεται δὲ ὡσ οἱο͂́ν τε καὶ ἐνδιατρῖψαι; (Lucian, De Domo, (no name) 2:1)
  • καὐτὸσ οὖν, ὦ Φίλων, ὡσ μὴ μόνοσ ἄφωνοσ εἰήν ἐν οὕτω πολυφώνῳ τῷ καιρῷ μηδ̓ ὥσπερ κωμικὸν δορυφόρημα κεχηνὼσ σιωπῇ παραφεροίμην, καλῶσ ἔχειν ὑπέλαβον ὡσ δυνατόν μοι κυλῖσαι τὸν πίθον, οὐχ ὡσ ἱστορίαν συγγράφειν οὐδὲ πράξεισ αὐτὰσ διεξιέναι· (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 41)

Synonyms

  1. voiceless

  2. unable to speak

  3. intestate

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION